تاروت احتمالاً یکی از محبوب ترین ابزارهای الاهی سازی امروزی در جهان است. در حالی که چند روش دیگر ، مانند آونگ یا برگهای چای ساده نیست ، تاروت قرن ها مردم را به جادوی خود کشانده است. امروزه کارت هایی برای خرید در صدها طرح مختلف وجود دارد. یک عرشه تاروت وجود دارد که تقریباً در مورد هر تمرین کننده ای ، مهم نیست که ممکن است علایق وی در کجا قرار داشته باشد. این که آیا شما یکی از طرفداران ارباب حلقه ها یا بیس بال هستید ، چه عاشق زامبی هستید و چه به نوشته های جین آستین علاقه دارید ، آن را نامگذاری می کنید ، احتمالاً یک عرشه در آنجا برای شما انتخاب کرده است.
اگرچه روش های خواندن تاروت در طول سال ها تغییر کرده است ، و بسیاری از خوانندگان سبک منحصر به فرد خود را با معانی سنتی یک طرح اتخاذ می کنند ، به طور کلی ، کارت های خود تغییر زیادی نکرده اند. بیایید نگاهی به برخی از عرشه های اولیه کارت های تاروت و تاریخچه نحوه استفاده از این موارد به عنوان چیزی بیش از یک بازی سالن نگری بپردازیم.
تاروت فرانسوی و ایتالیایی
اجداد آنچه امروزه ما به عنوان کارت های تاروت می شناسیم را می توان در اواخر قرن چهاردهم مشاهده کرد. هنرمندان در اروپا اولین کارتهای بازی را که برای بازی ها استفاده می شد ایجاد کردند و چهار لباس مختلف را به نمایش گذاشتند. این لباس ها شبیه به آنچه امروزه هنوز از آن استفاده می کنیم - staves یا wands ، discs یا سکه ، فنجان و شمشیر است. بعد از گذشت یک یا دو دهه از این موارد ، در اواسط دهه 1400 ، هنرمندان ایتالیایی نقاشی کارت های اضافی را که به شدت نشان داده شده است ، شروع کردند تا به لباسهای موجود بیفزایند.
این کارت های پیروزی یا پیروزی اغلب برای خانواده های ثروتمند نقاشی می شد. اعضای اشراف به هنرمندان مأموریت می دهند که کارت های مخصوص به خود را ایجاد کنند ، اعضای خانواده و دوستانشان به عنوان کارت های پیروزی معرفی می شوند. تعدادی مجموعه که برخی از آنها هنوز هم امروزه وجود دارد ، برای خانواده ویسکانتی میلان ایجاد شده است که تعداد بسیاری از دوک ها و بارون ها را در بین شماره های آن شمارش کرده است.
از آنجا که هر کس قادر به استخدام یک نقاش برای ایجاد مجموعه ای از کارت برای آنها نبود ، برای چند قرن ، کارت های سفارشی چیزی بود که فقط معدود ممتازی می توانست از آن برخوردار باشد. تا زمانی که چاپخانه به این نتیجه نرسید که عرشه کارت بازی می تواند برای یک بازیکن متوسط بازی تولید انبوه شود.
تاروت به عنوان الوهیت
در فرانسه و ایتالیا ، هدف اصلی تاروت به عنوان یک بازی سالن بود ، نه به عنوان یک ابزار تقسیم کننده. به نظر می رسد که غواصی با کارتهای بازی در اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم رواج پیدا کرد ، اگرچه در آن زمان ، این روش بسیار ساده تر از روشی بود که امروزه از Tarot استفاده می کنیم.
با این وجود ، تا قرن هجدهم ، مردم شروع به اختصاص معانی خاص برای هر كارت كردند ، و حتی پیشنهاداتی را ارائه می دادند كه چگونه می توان آنها را برای اهداف الهي آمیز ترسیم كرد.
تاروت و کابالا
در سال 1781 ، یک فراماسون فرانسوی (و وزیر پیشین پروتستان) به نام دادگاه آنتوان دوبله تجزیه و تحلیل پیچیده ای از تاروت را منتشر کرد ، که در آن او فاش کرد که نمادگرایی در تاروت در واقع ناشی از اسرار باطنی کاهنان مصری است. دی گبلین در ادامه توضیح داد كه این دانش غیور باستانی به روم منتقل شده و به كلیسای كاتولیك و پاپ ها نیز نازل شده است ، كه به طرز ناامیدی می خواستند این دانش قوسی را مخفی نگه دارند. در مقاله خود ، فصل در مورد معانی تاروت ، نمادگرایی دقیق آثار هنری تاروت را توضیح داده و آن را با افسانه های داعش ، اوریس و سایر خدایان مصری متصل می کند.
بزرگترین مشکل کار دو گبلین این است که واقعاً هیچ مدرک تاریخی برای پشتیبانی از آن وجود نداشت. با این حال ، این امر مانع از پرش سوار اروپایی های ثروتمند به باند دانش بنیان باطنی و در اوایل قرن نوزدهم ، عرشه های بازی مانند Marseille Tarot با کارهای هنری به طور خاص بر اساس تجزیه و تحلیل deGebelin produced تولید می شد.
در سال 1791 ، ژان باپتیست آلیت ، یک اکتشافگر فرانسوی ، اولین عرشه تاروت را که به طور خاص برای اهداف فریبنده طراحی شده بود ، منتشر کرد تا اینکه به عنوان یک بازی یا سرگرمی در سالن باشد. چند سال قبل ، او به كار د Gebelin با رساله ای از خودش پاسخ داده بود ، كتابی كه چگونه می توان از تاروت برای الوهیت استفاده كرد.
هرچه علاقه غیبی به تاروت گسترش یافت ، بیشتر با کابالا و اسرار عرفان هرمتی همراه شد. با پایان دوره ویکتوریا ، غیبت و روحانی گرایی برای خانواده های طبقه بالا حوصله سرگرمی های رایج شده بود. شرکت در یک مهمانی در خانه و پیدا کردن آسایش در حال اتفاق غیر معمولی نیست ، یا کسی که در گوشه گوشه کف دست یا برگ چای می خواند.
سرچشمه های سوار Waite
آرتور وایت ، اکتشافگر بریتانیایی ، عضو Order of Dawn Golden Dawn بود و ظاهراً معصیت دیرینه ای از آلیستر کرولی بود ، او همچنین درگیر این گروه و پیراهن های مختلف آن بود. وایت با هنرمند پاملا کلمن اسمیت ، همچنین عضو طلوع طلایی ، جمع شد و عرشه Rider-Waite Tarot را ایجاد کرد که برای اولین بار در سال 1909 منتشر شد.
پیشنهاد At Waite ، "اسمیت" از Sola Busca artwork برای الهام بخش استفاده کرد ، و در نمادگرایی بین نتیجه نهایی سولا Busca و اسمیت شباهت های زیادی وجود دارد. اسمیت اولین هنرمندی بود که از کاراکترها به عنوان تصاویر نماینده در کارتهای پایین استفاده کرد. اسمیت به جای اینکه صرفاً یک خوشه از فنجان ، سکه ، گرز یا شمشیر را نشان دهد ، چهره های انسانی را در این اثر هنری گنجانیده و نتیجه آن عرشه نمادی است که امروزه همه خوانندگان از آن می دانند.
این تصاویر بر روی نمادگرایی کابالیستی سنگین است و به همین دلیل ، تقریباً در تمام کتابهای آموزشی در مورد تاروت معمولاً به عنوان عرشه پیش فرض استفاده می شود. امروزه بسیاری از مردم با تأیید به آثار ماندگار اسمیت ، از این عرشه به عنوان عرشه Waite-Smith یاد می کنند.
اکنون با گذشت بیش از صد سال از انتشار عرشه Rider-Waite ، کارت های Tarot در یک انتخاب بی پایان از طرح ها در دسترس هستند. به طور کلی ، بسیاری از این موارد از قالب و سبک Rider-Waite پیروی می کنند ، اگرچه هرکدام کارت ها را متناسب با نقوش خود تطبیق می دهند. دیگر تنها دامنه طبقه ثروتمندان و طبقه بالا نیست ، تاروت برای هر کسی که مایل است برای یادگیری آن وقت بگذارد ، در دسترس است.
معرفی رایگان ما به راهنمای مطالعه تاروت را امتحان کنید!
این راهنمای مطالعه شش مرحله ای رایگان به شما کمک می کند تا اصول خواندن تاروت را یاد بگیرید و راه خوبی برای رسیدن به یک خواننده موفق را در اختیار شما قرار می دهیم. با سرعت خود کار کنید! هر درس شامل یک تمرین تاروت است که شما می توانید قبل از پیشروی بر روی آن کار کنید. اگر تا به حال فکر کرده اید که دوست دارید طاروت را یاد بگیرید اما نمی دانید چگونه شروع کنید ، این راهنمای مطالعه برای شما طراحی شده است!
