چگونه نخستین دین یهودیت ارتدوکس پدید آمد - یهودیت

به طور کلی ، یهودیان ارتدوکس پیروانی هستند که در مقایسه با شیوه های لیبرال تر اعضای یهودیت اصلاحات مدرن ، به رعایت نسبتاً دقیق قوانین و آموزه های تورات اعتقاد دارند. - با این حال ، با این گروه که به عنوان یهودیان ارتدکس شناخته می شود ، وجود دارد. درجه محافظه کاری هستند

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ، برخی از یهودیان ارتدکس با پذیرفتن فن آوری های نوین ، درصدد مدرن سازی و نوسازی بودند. آن یهودیان ارتدوکس که همچنان به سنتهای ثابت پایبند بودند و به یهودیان حاردی معروف شدند ، و بعضاً "فوق العاده ارتدکس" خوانده می شدند. با این حال ، بیشتر یهودیان این اقناع از این اصطلاحات مخالفند ، اما با این که فکر می کنند خودشان را یهودیان واقعاً "ارتدوکس" می دانند ، با گروه های ارتدکس مدرن مقایسه می شوند که به عقیده آنها از اصول یهودی گمراه شده اند.

یهودیان حاردی و حسیدی

یهودیان حارتی بسیاری از فن آوری ها مانند تلویزیون و اینترنت را رد می کنند و مدارس براساس جنسیت تفکیک می شوند. مردان پیراهن سفید و کت و شلوار مشکی و کلاه های فدورا سیاه و یا هامبورگ را بر روی کلاه های جمجمه سیاه پوشیده اند. بیشتر مردان ریش می پوشند. خانم ها لباس کم ، آستین بلند و گردنبند بلند می پوشند و بیشتر آنها از روکش مو استفاده می کنند

زیرمجموعه دیگری از یهودیان وابسته به حماسه ، یهودیان حسیدی است ، گروهی که بر جنبه های معنوی شادی آئین های مذهبی تمرکز دارند. یهودیان Hasidic ممکن است در جوامع خاص زندگی کنند و ، Heredics ، به دلیل پوشیدن لباس ویژه ذکر شده اند. با این حال ، آنها ممکن است ویژگی های لباس مشخص برای شناسایی اینکه آنها متعلق به گروه های مختلف هستند. یهودیان نژاد Hasidic ، پوشیده از سواحل غیرقابل استفاده ، به نام پول مردان ممکن است کلاه های پیچیده ای از خز بپوشند.

به یهودیان Hasidic به عبری Hasidim گفته می شود. این کلمه از کلمه عبری به خاطر مهربانی ( چس شده ) گرفته شده است. نهضت Hasidic در تمرکز خود بر رعایت شادمانه احکام خدا (میتسوت) ، دعای صمیمانه و عشق بی حد و مرز به خدا و جهانی که او ایجاد کرده است بی نظیر است. ایده های زیادی برای Hasidism برگرفته از عرفان یهود ( کابالا ) است.

چگونه جنبش Hasidic شروع شد

این جنبش در اروپای شرقی در قرن 18 آغاز شد ، در زمانی که یهودیان آزار و شکنجه بزرگی را تجربه می کردند. در حالی که نخبگان یهودی در مطالعه تالمود به آن تمرکز می کردند و احساس راحتی می کردند ، توده های فقیر و بی سواد یهودی به دنبال رویکرد جدیدی بودند.
خوشبختانه برای توده های یهودیان ، خاخام اسرائیل بن الیزر (1700-1700) راهی برای دموکراتیک کردن یهودیت یافت. او یتیم فقیر اهل اوکراین بود. او به عنوان یک جوان ، به روستاهای یهودی سفر می کرد و مریضان را شفا می داد و به فقرا کمک می کرد. پس از ازدواج ، او در کوهستان به خلوت رفت و به عرفان توجه کرد. با بزرگ شدن موارد زیر ، او با نام Baal Shem Tov (مخفف بشت) معروف شد که به معنی "مستر اسم خوب" است.

تأکید بر عرفان

به طور خلاصه ، Baal Shem Tov یهودیان اروپایی را از Rabbinism و به سمت عرفان سوق داد. جنبش اولیه Hasidic ، یهودیان فقیر و مظلوم اروپای قرن 18 را ترغیب کرد که کمتر دانشگاهی و عاطفی تر باشند ، کمتر به اجرای مراسم بپردازند و بیشتر روی تجربه کردن آنها تمرکز داشته باشند ، کمتر به کسب دانش متمرکز شوند و بیشتر بر احساس تعالی متمرکز شوند. نحوه دعا مهمتر از دانستن معنای نماز است. بعل شیم توو اصلاح یهودیت را تغییر نداد ، اما وی اظهار داشت كه یهودیان از یك روانی متفاوت به یهودیت نزدیک می شوند.
علی رغم مخالفت متحد و آواز ( mitnagdim ) به رهبری Vilna Gaon از لیتوانی ، یهودیت Hasidic شکوفا شد. برخی می گویند نیمی از یهودیان اروپایی در یک زمان Hasidic بودند.

رهبران Hasidic

رهبران Hasidic ، به نام tzadikim ، که برای مردان صالح عبری است ، - به وسیله ای تبدیل شدند که توده های بی سواد بتوانند زندگی یهودیان بیشتری را به دنبال داشته باشند. Tzadik یک رهبر معنوی بود که به دعاوی خود کمک می کرد با دعا به نمایندگی از آنها و ارائه مشاوره در مورد همه امور ، رابطه نزدیک تری با خدا برقرار کنند.
با گذشت زمان ، Hasidism به گروه های مختلفی که به سرپرستی تزادیکیم های مختلف به سر می برد ، شکافت. برخی از فرقه های بزرگ و مشهور Hasidic عبارتند از: Breslov ، Lubavitch (Chabad) ، Satmar، Ger، Belz، Bobov، Skver، Vizhnitz، Sanz (Klausenberg)، Puppa، Munkacz، Boston و Spinka Hasidim.
مانند سایر حاردیم ، یهودیان هاسیدیک لباس مشخصی را که لباس اجدادشان در اروپا قرن 18 و 19 پوشیده شده اند ، اهدا نمی کنند. و فرقه های مختلف حسیدیم غالباً به نوعی از لباس های خاص و خاص مانند کلاه ، جامه و جوراب های مختلف می پوشند تا فرقه خاص خود را مشخص کنند.