بودای ماهایانا

اگرچه معلمان مرد بر تاریخ ثبت شده ذن بودیسم مسلط هستند ، بسیاری از زنان قابل توجه نیز بخشی از تاریخ ذن بودند. برخی از این زنان در مجموعه کوهان ظاهر می شوند. به عنوان مثال ، پرونده 31 Mumonkan درگیری بین استاد Choo-Chou Ts'ung-shen (778-897) و پیرزن خردمندی را که نامش به یادگار نمی رود ، ثبت می کند. جلسه مشهور بین پیرزن دیگری و استاد Te-shan Hsuan-chien (781- 7867) برگزار شد. پیش از تبدیل شدن به استاد چان (ذن) ، Tean به دلیل تفسیرهای علمی خود در مورد الماس سوتره مشهور بود. روزی او یک زن را پی

چندین کتاب محبوب در مورد ذن بودیسم و ​​هنرهای رزمی وجود دارد ، از جمله: ذن کلاسیک اوژن هرریگل و هنر تیراندازی با کمان (1948) و ذن جو هیامز در هنرهای رزمی (1979). و هنوز پایان فیلم هایی با نقش راهبان بودایی شائولین "کونگ فو" وجود ندارد ، گرچه همه ممکن است ارتباط ذن و شاولین را تشخیص ندهند. چه ارتباطی بین ذن بودیسم و ​​هنرهای رزمی وجود دارد؟ این سوال ساده ای برای پاسخ دادن نیست. نمی توان انکار کرد که برخی ارتباطات وجود دارد ، به ویژه در مورد منشاء ذن در چین. ذن در قرن ششم به عنوان یک مکتب متمایز ظهور

یوگاکارا ("تمرین یوگا") شاخه فلسفی بودیسم ماهایانا است که در قرن چهارم پس از میلاد در هند ظهور کرد. تأثیر آن امروزه در بسیاری از مدارس بودیسم از جمله تبت ، ذن و شینگون آشکار است. Yogacara همچنین به عنوان Vijanavada یا مدرسه Vijnana شناخته می شود زیرا Yogacara در درجه اول به طبیعت Vijnana و ماهیت تجربه مربوط می شو

تعریف اساسی از بدخودی "میل به تحقق روشنگری به خاطر دیگران است". همچنین به عنوان حالت ذهن یک بددیسوا توصیف می شود ، معمولاً موجودی روشنگر که عهد کرده است تا زمان روشن شدن همه موجودات در جهان بماند. » به نظر می رسد که آموزه های مربوط به bodhictta (گاهی اوقات bodhictta به زبان هجی) در بودیسم ماهایانا در حدود قرن 2 بعد از میلاد شکل گرفته ، می دهد یا م

به مدت 12 قرن ، دانش آموزان ذن بودیسم که مشغول مطالعه کوهان هستند با موافق مقابله کرده اند. مو چیست؟ اولاً ، "مو" نام مستعار اولین کوآن در مجموعه ای به نام Gateless Gate یا Gateless Barrier (چینی ، Wumengua ؛ ژاپنی ، Mumonkan ) است که توسط Wumen Huikai (1183-1260) در چین تالیف شده است. بیشتر 48 كوان در گیتس گیتس قطعاتی از گفتگو بین دانش آموزان واقعی ذن و معلمان واقعی ذن است كه طی قرنهای متمادی ضبط شده است. هر کدام از آنها جنبه ای از دارما

مکتب بودایی Tiantai در اواخر قرن ششم چین سرچشمه گرفت. تا زمانی که توسط سرکوب امپراتور بوداییسم در سال 845 نابود شود ، بسیار تأثیر پذیر شد. به سختی در چین زنده ماند اما به عنوان بودای تندای در ژاپن رونق گرفت. همچنین به عنوان چنته و به ویتنام به عنوان تین تایلندی به کره منتقل شد. Tiantai اولین مکتب بودایی بود که Lotus Sutra را تجمعی ترین و در دسترس ترین تعالی

بوداییان ماهایانا اغلب از کلمه upaya استفاده می کنند ، که به معنای "مهارت ماهر" یا "وسیله مصلحت" ترجمه شده است. خیلی ساده ، upaya هر فعالیتی است که به دیگران در تحقق روشنگری کمک می کند. گاهی اوپیا به طلسم upaya-kausalya است که "مهارت به معنی است". Upaya می تواند غیر متعارف باشد. چیزی که معمولاً با آموزه یا

در بودیسم ماهایانا ، ایده آل عملی برای تبدیل شدن به بددیسوا است که می خواهد همه موجودات را از چرخه تولد و مرگ آزاد کند. نذورات Bodhisattva عهدنامه هایی است که رسماً توسط یک بودایی انجام می شود تا دقیقاً این کار را انجام دهد. نذورات نیز ابراز بدحجابی است ، میل به تحقق روشنگری به خاطر دیگران. ماهایانا که غالباً به عنوان وسیله نقلیه بزرگ شناخته می شود ، متفاوت از وسیله نقلیه کوچک ، هینایان

نزدیک به دو هزاره ، بودیسم به دو مکتب اصلی ، تروادادا و ماهایانا تقسیم شده است. محققان بودای تروادادا را "اصلی" و Mahayana را به عنوان یک مکتب واگرا که از هم جدا شده اند ، دیدند ، اما بورسیه های مدرن این دیدگاه را زیر سوال می برد. منشأ دقیق بودیسم ماهایانا یک رمز و راز است. سوابق تاریخی نشان می دهد که آن را به عنوان یک مدرسه متمایز در قرن 1 و 2 قبل از میلاد ظهور کرده است. با این حال ، مدت طولانی

گفته می شود 84000 دروازه درهم وجود دارد ، که روشی شاعرانه است که می گوید راه های بی نهایت برای ورود به تمرین درما بودا وجود دارد. و طی قرن ها ، بودیسم تنوع عظیمی از مکاتب و شیوه ها را ایجاد کرده است. یک راه برای درک چگونگی به وجود آمدن این تنوع ، درک سه چرخش چرخ دارما است. چرخ دارما ، که معمولاً به عنوان یک چرخ با هشت سخنگوی مسیر هشت هشتک نشان

واقعیت چیست؟ واژگان به ما می گویند که واقعیت "وضعیت چیزهایی است که در واقع وجود دارند". در بودیسم ماهایانا واقعیت در آموزه دو حقیقت توضیح داده شده است. این آموزه به ما می گوید که وجود را می توان نهایی و متعارف (یا مطلق و نسبی) دانست. حقیقت متعارف این است که ما معمولاً جهان را می بینیم ، مکانی پر از چیزها و موجودات متنوع و متمایز. حقیقت نهایی این است که هیچ چیز یا موجودی متمایز وجود ندارد. گفتن چیزهای مشخصی و

ذن ژاپنی با اشکال مختلف هنری - نقاشی ، خطاطی ، آرایش گل ، فلوت شکاکاچی ، هنرهای رزمی همراه است. حتی مراسم چای نیز به عنوان نوعی هنر ذن شناخته می شود. شعر همچنین یک هنر سنتی ذن است و شکل شعر ذن که بیشتر در غرب شناخته شده است هایکو است. هایکو ، اشعار مینیمالیستی معمولاً در سه سطر ، دهه هاست که در غرب رواج دارد. متأسفانه ، بسیاری از اصول سنتی نوشتن هایکو در غرب هنوز به خوبی درک نشده اند. بسیاری از "هایکو&q

کتابهای زیادی درباره کتاب ذن وجود دارد ، اما بسیاری تصور می کنند که خواننده از قبل درباره ذن چیزی می داند. و متأسفانه ، بسیاری دیگر توسط افرادی نوشته شده اند که چیزی در مورد ذن نمی دانند. اگر شما یک مبتدی واقعی هستید و یک zabuton از کدو سبز را نمی شناسید ، در اینجا چند کتاب برای شما آورده شده است. 01 از 04 معجزه ذهن آگاهی ، توسط Th

"اگر بودا را ملاقات کرد ، او را بکش." این نقل قول معروف به Linji Yixuan (همچنین هجی هوانا ، Lin-chi I ، هسون ، د. 866) ، یکی از برجسته ترین استادان تاریخ ذن نسبت داده شده است. "کشتن بودا" غالباً به عنوان یک کوآن ، یکی از آن بخشهای گفتگو یا حکایات مختصر که مختص ذن بودیسم است ، در نظر گرفته می شود. دانش آموز با در نظر گرفتن یک کوه ، افکار متمایز کننده را خسته می کند و بینش عمیق تر و شهودی تری ایجاد می شود. چگونه بودا را می کشید؟ این کوه خاص به دلایلی در غرب جا افتاده است و به طرق مختلف تفسیر ش