آیا هر ملحد به کلیسا می رود؟ اگر چنین است ، چرا؟ - فکر می کنیم که ملحدانی که در خدمات کلیسایی شرکت می کنند متناقض باشند. آیا این مستلزم اعتقاد به خدا نیست؟ آیا شخص برای حضور در خدمات عبادی خود مجبور نیست به یک دین اعتقاد داشته باشد؟ آیا آزادی صبح یکشنبه یکی از فواید الحاد نیست؟ اگرچه بیشتر ملحدان خود را جزئی از مذاهب نمی دانند که نیاز به حضور منظم در کلیساها یا سایر خانه های عبادت دارند ، اما هنوز هم می توانید بعضی از افراد را پیدا کنید که گاه به گاه و حتی به طور مرتب در چنین خدماتی شرکت می کنند.
دلایل حضور ملحدان در کلیسا
دلایل حضور در این افراد متفاوت است. برخی از ملحدان خود را به عنوان اعضای گروه های مذهبی می دانند که حضور در جلسات یا خدمات صبح یکشنبه را تشویق می کنند. یک ملحد بودن یعنی عدم اعتقاد به هیچ خدایی - به معنای مذهبی بودن به هیچ وجه نیست. اکثر مذاهب متدین هستند و بنابراین ملحد پیرو آن آیین نمی شوند ، اما این درست نیست که همه ادیان الهیاتی هستند.
در ایالات متحده ، گروه های مختلفی وجود دارند که خود را مذهبی قلمداد می کنند اما به هیچ خدایانی نیاز ندارند و یا اعتقاد به خدای سنتی مسیحیت ارتدکس را ندارند. این گروه ها شامل فرهنگ اخلاقی ، کلیسای یکدست و جهانی و انواع سازمان های اومانیستی مذهبی هستند. بسیاری ، بسیاری از ملحدان عضو این گروه ها هستند و مرتباً در جلسات یا خدمات روزهای یکشنبه صبح (یا در زمان دیگری در طول هفته) شرکت می کنند.
چنین نمونه هایی ممکن است استثنائی آشکار از گرایش ملحدان به عدم مراجعه به کلیسا باشد ، اما خداباورانی نیز وجود دارند که می توانند در روزهای جمعه ، شنبه یا یکشنبه خدمات مذهبی حتی سنتی ، مکتبی را پیدا کنند. برخی از موسیقی لذت می برند. برخی به خاطر هماهنگی و اتحاد در خانواده های خود شرکت می کنند. برخی دیگر این فرصت را دارند که در چارچوب چیزی که باعث می شود متفاوت به برخی از رازهای ماندگار در زندگی فکر کنند ، وقت خود را از برنامه های جالبشان سپری کنند. به طور واقعی ، آنها در واقع با بسیاری از شرایط و نتیجه گیری های ارائه شده در هنگام موعظه موافق نیستند ، اما این مانع از آن نمی شود که بتوانند از مواضع گفته شده و درک بینش جالب در مورد طبیعت و سفر به زندگی انسانها قدردانی کنند.
البته ، هر کلیسا چنین مکان امنی را برای بررسی سوالات عمیق مربوط به دین ، معنویت و خود زندگی فراهم نمی کند. یک کلیسای اصولگرای آتش و سنگ آهنی حتی تحمل و بی روح ترین ملحد را کمی ناراحت کننده می کند. از طرف دیگر ، یک کلیسای بسیار لیبرال و آرزو می تواند غذای جالب و کافی را برای فکر فراهم نکند. برای پیدا کردن یک ملحد نوع مناسب کلیسا نیاز به کمی تحقیق و آزمایش دارد.
دانش دست اول را بدست آورید
این مسئله ما را به دلیل دیگری می آورد که یک ملحد ممکن است در خدمات دینی شرکت کند: از اول بدانیم که اعضای ادیان مختلف مذهبی واقعاً چه اعتقادی دارند و چگونه آن عقاید را ابراز می کنند. شما می توانید چیزهای زیادی را از کتاب و مجله بیاموزید ، اما در پایان ، اگر سعی نکنید حداقل برخی از تجربیات دست اول را بدست آورید ، می توانید خیلی را از دست بدهید.
یک ملحد که به دنبال یادگیری بیشتر است احتمالاً با حضور منظم در کلیسای خاصی درگیر نخواهد شد. درعوض ، آنها به احتمال زیاد با حضور در تعدادی از کلیساها ، مساجد ، معابد و مواردی از این دست به طور نامنظم درگیر می شوند تا دریابند که در زمانهای مختلف سال مانند چیست. این بدان معنا نیست که آنها در صدد رها کردن شک و تردید یا موضع انتقادی خود در برابر دین و الهیات هستند. این بدان معناست که آنها نسبت به آنچه دیگران باور دارند کنجکاو هستند و فکر می کنند که ممکن است بتوانند چیزی یاد بگیرند ، حتی از مواردی که کاملاً با آنها مخالف هستند.
چه تعداد متکلمان مذهبی می توانند همین حرف را بزنند؟ چه تعداد از متکلمان مذهبی وقت خود را برای شرکت در مراسم مذهبی در سایر فرقه ها و گروه هایی که تحت آیین اعتقادی خود هستند قرار می گیرند - کاتولیک هایی که به خدمات کوکر می روند یا اسقف های سفید پوست که در یک کلیسای باپتیست سیاه شرکت می کنند؟ چند نفر فراتر از سنت خود هستند - مسیحیان در روز جمعه به مسجدی می روند یا یهودیانی که به آشرام هندو می روند؟ چند نفر از هر یک از این گروه ها در جلسات مشکوک یا خدمات در یک کلیسای یونیتار که در درجه اول میزبان ملحدان اومانیست است شرکت می کنند؟
کمد آتئیست
سرانجام ، این واقعیت وجود دارد که بعضی از ملحدان ممکن است به سادگی نتوانند "از کمد بیرون بیایند" و به مردم بگویند که ملحد هستند. اگر آنها بخشی از یک خانواده یا اجتماع باشند که حضور در خدمات عبادی مذهبی یک معیار مورد انتظار است ، فرد نمی تواند از حضور بدون سیگنال به همه بپرهیزد که اعتقاداتشان دیگر با همه افراد همگام نیست. حداقل ، پایبندی آنها به ایمان سنتی تغییر کرده است. در بعضی موارد ، این ممکن است به اندازه کافی درک شود که به عنوان نوعی خیانت یا رسوایی رفتار شود. اگر شخص فاش کند که آنها در واقع یک ملحد هستند ، ممکن است پذیرفتن بعضی از افراد خیلی زیاد باشد. برخی از ملحدان به جای مقابله با چنین درام و درگیری ، فقط به این وانمود می کنند که اعتقاد دارند و ظاهر خود را ادامه می دهند. اگر این افراد را وادار به دروغ گفتن درباره خود از این طریق كند ، چه می گوید؟
