تشیع بزرگ 1054 اولین جدایی بزرگ در تاریخ مسیحیت را برجسته کرد و کلیسای ارتدکس در شرق را از کلیسای کاتولیک روم در غرب جدا کرد. تا این زمان ، کلیه مسیحیت تحت یک بدن وجود داشته است ، اما کلیساهای شرق مشرق در حال توسعه تفاوت های فرهنگی و کلامی متمایز از آن در غرب بودند. تنش ها به تدریج بین دو شاخه افزایش یافت و سرانجام به جسم بزرگ 1054 موسوم به تشیع شرقی-غربی نیز دامن زد.
شریف بزرگ سال 1054
شکاف بزرگ سال 1054 شکاف مسیحیت را مشخص کرد و جدایی بین کلیساهای ارتدکس در شرق و کلیسای کاتولیک رومی در غرب را برقرار کرد.
- تاریخ شروع: قرن ها تنش بین دو شاخه افزایش یافت تا اینکه سرانجام در شانزدهم ژوئیه سال 1054 جوشانده شدند.
- همچنین شناخته شده به عنوان : تشیع شرق و غرب؛ تشیع بزرگ.
- بازیکنان اصلی : مایکل سرولاریوس ، پدرسالار قسطنطنیه؛ پاپ لئو IX.
- علل : اختلافات کلیسایی ، کلامی ، سیاسی ، فرهنگی ، قضایی و زبان.
- نتیجه : جدایی دائمی بین کلیسای کاتولیک روم و کلیساهای ارتدکس شرقی ، ارتدکس یونان و کلیساهای ارتدکس روسیه. روابط اخیر بین شرق و غرب بهبود یافته است ، اما تا به امروز ، کلیساها تقسیم می شوند
در قلب این استراحت ادعای پاپ روم مبنی بر صلاحیت و اقتدار جهانی بود. كلیسای ارتدكس در شرق موافقت كرده بود كه پاپ را احترام بگذارد اما معتقد بود كه امور كلیسایی باید توسط شورای اسقفها تصمیم بگیرد ، بنابراین ، تسلط غیرقابل چالش بر پاپ اعطا نخواهد شد.
پس از تشیع بزرگ 1054 ، کلیساهای شرقی به کلیساهای ارتدکس شرقی ، یونانی و روسی تبدیل شدند ، در حالی که کلیساهای غربی به کلیسای کاتولیک رومی شکل گرفتند. این دو شاخه از نظر دوستانه باقیمانده بودند تا اینكه صلیبیون جنگ صلیبی چهارم قسطنطنیه را در سال 1204 به تصرف خود درآوردند. تا به امروز ، شیعه كاملاً اصلاح نشده است.
چه چیزی منجر به تشیع بزرگ شد؟
تا قرن سوم ، امپراتوری روم بیش از حد بزرگ شد و مدیریت آن دشوار بود ، بنابراین امپراتور دیوکلتیان تصمیم گرفت امپراتوری را به دو حوزه تقسیم کند - امپراطوری روم غربی و امپراتوری روم شرقی ، همچنین به عنوان امپراتوری بیزانس معروف است. يكي از عوامل اوليه كه باعث جدايي دو حوزه شد ، زبان بود. زبان اصلی در غرب لاتین بود ، در حالی که زبان اصلی در شرق یونانی بود.
اسکیسم های کوچک
کلیساها در امپراتوری تقسیم شده نیز از هم جدا شدند. پنج مردسالار در مناطق مختلف اقتدار داشتند: پدرسالار روم ، اسکندریه ، آنتیوخ ، قسطنطنیه و بیت المقدس. پدر مردسالار روم (پاپ) افتخار نخستین در برابر برابری را به دست آورد ، اما او نسبت به سایر مردسالارها اقتدار نداشت.
اختلاف نظرهای كوچك به نام "شینیسم های گشاد" در سده های منتهی به تشیع بزرگ اتفاق افتاد. نخستین تشیع کوچک (343-398) بر فراز آریانیسم بود ، اعتقادی که عیسی را از داشتن همان ماده خدا یا برابر با خدا انکار می کرد و بنابراین الهی نبود. این اعتقاد توسط بسیاری در كلیسای شرقی پذیرفته شد اما توسط كلیسای غربی رد شد.
یک تشیع کوچک دیگر ، اسکیس اقاقیان (482-519) ، با استدلال در مورد ماهیت مسیح تجسم یافته ، ارتباط برقرار کرد ، به طور خاص که آیا عیسی مسیح یک طبیعت الهی-انسانی یا دو طبیعت مجزا (الهی و انسانی) داشت. یک تشیع کوچک دیگر ، معروف به شیسم فتوئیک ، در قرن نهم رخ داده است. مسائل مربوط به تقسیمات متمرکز بر شجاعت آخوندی ، روزه گرفتن ، مسح کردن با روغن و طغیان روح القدس است.
اگرچه موقتی است ، این شکاف ها بین شرق و غرب منجر به ایجاد روابط متلاطم شد زیرا دو شاخه مسیحیت بیشتر و بیشتر از هم جدا شدند. از نظر کلامی ، شرق و غرب مسیرهای جداگانه ای را طی کرده بودند. رویکرد لاتین عموماً متکی به عملی بود ، در حالی که طرز فکر یونانی عرفانی تر و سوداگرانه تر بود. اندیشه لاتین به شدت تحت تأثیر قوانین روم و الهیات دانشمندان بود ، در حالی که یونانیان کلام را از طریق فلسفه و زمینه عبادت می فهمیدند.
اختلافات عملی و معنوی بین این دو شاخه وجود داشته است. به عنوان مثال ، کلیساها در مورد اینکه آیا استفاده از نان بیکران برای مراسم اجتماع پذیرفتنی است ، اختلاف نظر داشتند. - کلیساهای غربی از این عمل حمایت می کردند ، در حالی که یونانی ها در اکواریستها از نان برنج استفاده می کردند. کلیساهای شرقی به کاهنان خود اجازه می دادند که ازدواج کنند ، در حالی که لاتین اصرار داشت که به تجرد بپردازد.
سرانجام ، نفوذ پدرسالاران آنتیو ، اورشلیم و اسکندریه شروع به تضعیف کرد ، و روم و قسطنطنیه را به عنوان دو مرکز قدرت کلیسا در صدر قرار داد.
تفاوت زبان
از آنجا که زبان اصلی مردم در امپراطوری شرقی یونانی بود ، کلیساهای شرقی آیینهای یونانی را توسعه دادند و در مراسم مذهبی خود از زبان یونانی استفاده کردند و ترجمه عهد عتیق یونانی عهد عتیق را به کار بردند. کلیساهای رومی خدماتی را به زبان لاتین انجام می دادند و کتاب مقدس آنها به زبان Vulgate لاتین نوشته می شد.
مشاجره نمادین
در سده های هشتم و نهم نیز بحث و گفتگو در مورد استفاده از نمادها در عبادت صورت گرفت. امپراتور بیزانس لئو سوم اعلام کرد که پرستش تصاویر مذهبی بدعت و بت پرست است. بسیاری از اسقف های شرقی با حکومت امپراتور خود همکاری می کردند ، اما کلیسای غربی در حمایت از استفاده از تصاویر مذهبی محکم ایستاد.
جزئیات معرق آیکون های بیزانس از هاگیا سوفیا. Muhur / گتی ایماژ بحث و گفتگو با بند filioque
بحث و گفتگو در بند filioque یکی از مهمترین استدلال های مذهب تشیع شرق و غرب را برانگیخت. این اختلاف نظر پیرامون آموزه ترینیتی و اینکه آیا روح القدس از خدای پدر تنها یا پدر و پسر ناشی می شود محور است.
Filioque یک اصطلاح لاتین به معنای پسر و پسر است. در ابتدا ، نیکین کرید به سادگی اظهار داشت که روح القدس - که از پدر حاصل می شود - عبارتی برای دفاع از الوهیت روح القدس است. این بند filioque به اعتقاد کلیسای غربی به این اعتقاد اضافه شده است که روح القدس از پدر و پسرش حاصل می شود.
كلیسای شرقی اصرار داشت كه متن اصیل Nicene Creed را حفظ كند ، و بند filioque را بیرون بگذارد. رهبران شرق با صدای بلند استدلال می کردند که غرب حق ندارد بدون مشورت با کلیسای شرقی ، اعتقادات بنیادی مسیحیت را تغییر دهد. علاوه بر این ، آنها علاوه بر این ، تفاوتهای کلامی بین دو شاخه و درک آنها از تثلیث را آشکار کردند. کلیسای شرقی خود را تنها حقیقی و درست تصور می کرد و معتقد بود که کلام غربی به غلط در تفکر آگوستین مستقر شده است ، که آنها آنها را هتروودکس می دانستند و این به معنای غیرمستقیم و تأیید بر مبانی عقلی است.
رهبران هر دو طرف از بودجه دادن به موضوع filioque خودداری کردند. اسقف های شرقی شروع به متهم کردن پاپ و اسقف ها در غرب بدعت کردند. در پایان ، این دو کلیسا استفاده از مناسک کلیسای دیگر را ممنوع کرده و یکدیگر را از کلیسای مسیحی واقعی جدا کردند.
چه چیزی جلوی تشیع شرق و غرب را گرفت؟
بحث برانگیزتر از همه ، و درگیری هایی که شیعه بزرگ را به وجود آورد ، مسئل اقتدار کلیسایی است - به ویژه ، این که آیا پاپ در روم قدرت را بر پدرسالارها در مشرق قدرت داشت. کلیسای روم از قرن چهارم برای تقدم پاپ رومی بحث کرده بود و ادعا می کرد که او اقتدار جهانی بر کل کلیسا داشته است. رهبران شرقی به پاپ احترام گذاشتند ، اما از اعطای قدرت به وی برای تعیین سیاست برای سایر حوزه های قضایی یا تغییر تصمیمات شوراهای دنیوی امتناع ورزیدند.
در سال های منتهی به تشیع بزرگ ، این کلیسا در شرق به رهبری میهن پرستار قسطنطنیه ، مایکل سرولاریوس (حدود 1000 - 1058) اداره می شد ، در حالی که کلیسای روم توسط پاپ لئو IX (1002 1054).
در آن زمان ، مشکلات در جنوب ایتالیا ، که بخشی از امپراتوری بیزانس بود ، شکل گرفت. جنگجویان نورمن حمله کرده بودند ، منطقه را فتح می کردند و اسقف های یونانی را با لاتین جایگزین می کردند. وقتی سرولواریوس فهمید که نورمن ها ممنوعیت مراسم یونان در کلیساهای جنوب ایتالیا هستند ، او با خاموش کردن کلیساهای آیین لاتین در قسطنطنیه تلافی کرد.
اختلافات دیرینه آنها زمانی رخ داد که پاپ لئو مشاور اصلی خود کاردینال هامبرت را با دستورالعمل برای حل این مشکل به قسطنطنیه فرستاد. هامبرت به طور تهاجمی انتقاد كرد و اقدامات سرلواریوس را محكوم كرد. وقتی سرولواریوس خواسته های پاپ را نادیده گرفت ، وی در 16 ژوئیه 1054 رسماً به عنوان میهن پرستار قسطنطنیه تبعید شد. در پاسخ ، سروولاریوس گاو پاپی را تکفیر کرد و اسقف روم را به عنوان یک بدخیم اعلام کرد. تشیع شرق و غرب پلمپ شد.
تلاش برای آشتی
علی رغم شکاف بزرگ سال 1054 ، این دو شاخه هنوز هم با هم دوستانه تا زمان جنگ صلیبی چهارم با یکدیگر ارتباط برقرار کردند. با این حال ، در سال 1204 ، صلیبیون غربی به طرز وحشیانه قسطنطنیه را اخراج کردند و کلیسای بزرگ بیزانس هوگیا سوفیا را نادیده گرفتند.
کلیسای جامع بزرگ بیزانس ، هاگیا سوفیا (Aya Sofya) ، در داخل خانه با لنزهای چشم ماهی اسیر شده است. تصاویر بد بو / گتی اکنون که این وقفه دائمی بود ، دو شاخه مسیحیت بیشتر و بیشتر تقسیم می شدند دکترین ، سیاسی و مسائل مذهبی. تلاش برای آشتی در شورای دوم لیون در سال 1274 انجام شد ، اما این توافق به طور آشکار توسط اسقف های مشرق رد شد.
تا اواخر قرن بیستم ، روابط بین دو شاخه به اندازه کافی بهبود یافت تا پیشرفت واقعی در بهبود برخی از اختلافات حاصل شود. گفتگو بین رهبران منجر به تصویب اعلامیه مشترک كاتولیك-ارتدكس 1965 توسط دومین شورای واتیك در روم و یك مراسم ویژه در قسطنطنیه شد. در این اعلامیه ، اعتبار مقدسات در کلیساهای شرقی به رسمیت شناخته شده ، تکفیرهای متقابل را برداشته و تمایل به ادامه آشتی بین دو کلیسا را اعلام کرده است.
تلاش های بیشتر برای آشتی شامل موارد زیر است:
- در سال 1979 ، كمسیون بین المللی گفتگوی كلامی بین كلیسای كاتولیك و كلیسای ارتدكس تأسیس شد.
- در سال 1995 ، پدرسالار بارتولوموی اول قسطنطنیه برای اولین بار از شهر واتیکان دیدار کرد تا در یک روز بین مذهبی دعای صلح بپیوندد.
- در سال 1999 ، پاپ جان پائول دوم با دعوت پدرسالار کلیسای ارتدکس رومانی از رومانی دیدار کرد. این مناسبت اولین بازدید یک پاپ از یک کشور ارتدکس شرقی از زمان تشیع بزرگ سال 1054 بود.
- در سال 2004 ، پاپ جان پاول دوم از واتیکان یادگارهایی به شرق داد. این ژست قابل توجه بود زیرا اعتقاد بر این بود که یادگارها در جنگ صلیبی چهارم سال 1204 از قسطنطنیه سرقت شده اند.
- در سال 2005 ، پدرسالار بارتولوموی اول به همراه سایر رهبران كلیسای ارتدكس شرقی در مراسم تشییع جنازه پاپ جان پاول دوم حضور داشتند.
- در سال 2005 ، پاپ بندیکت شانزدهم مجدداً تعهد خود را برای تلاش برای آشتی دوباره تأیید کرد.
- در سال 2006 ، پاپ بندیکت شانزدهم به دعوت میهن پرستار جهانی ، بارتولوموی اول ، از استانبول دیدار کرد.
- در سال 2006 ، کلیسای ارتدکس کلیسای ارتدکس یونان ، در نخستین سفر رسمی یک رهبر کلیسای یونان به واتیکان ، از پاپ بندیکت شانزدهم در واتیکان بازدید کرد.
- در سال 2014 ، پاپ فرانسیس و پدرسالار بارتولوموی بیانیه مشترکی را امضا كردند كه بر تعهد خود برای دستیابی به وحدت بین كلیساهایشان تأیید می كرد.
پاپ جان پائول دوم با این سخنان ابراز امیدواری کرده است برای وحدت نهایی: - در طول هزاره دوم [مسیحیت] کلیساهای ما در جدایی آنها سفت و سخت بودند. اکنون هزاره سوم مسیحیت در دروازه است. باشد که سپیده دم این هزاره بر کلیسایی که دوباره وحدت کامل دارد طلوع کند
پاپ فرانسیس در یک نمازجمعه که پنجاهمین سالگرد اعلامیه مشترک کاتولیک و ارتدکس را بر عهده داشت ، گفت: "ما باید باور داشته باشیم که دقیقاً همانطور که سنگ قبل از مقبره کنار گذاشته شده است ، همینطور ، هر مانعی برای ارتباط کامل ما. همچنین حذف خواهد شد هر وقت تعصبات دیرینه خود را در پشت سر خود قرار دهیم و شجاعت ایجاد روابط جدید برادرانه را پیدا کنیم ، اعتراف می کنیم که مسیح واقعاً قیام کرده است.
از آن زمان ، روابط همچنان در حال پیشرفت است ، اما موضوعات اصلی حل نشده است. شرق و غرب ممکن است هرگز در تمام جبهه های کلامی ، سیاسی و مذهبی کاملاً متحد نشوند.
منابع
- كتاب كامل در كتاب و زمان و كجا در كتاب مقدس (صفحه 164).
- فرهنگ لغت تاریخچه کلیسای جیب: بیش از 300 اصطلاح واضح و واضح تعریف شده است (صفحه 122).
- فرهنگ لغت آکسفورد از کلیسای مسیحیان (ویرایش سوم ، نسخه 1089).
- تاریخچه الهیات جیبی: بیست قرن در پنج اعمال مختصر (صفحه 60).
- اصلاح شیطان بزرگ: پاپ قدم دوم را برداشت. مسیحیت امروز ، 24 (1) ، 56.
