مارک تواین گفت: "بناراس قدیمی تر از تاریخ است ، قدیمی تر از سنت ، حتی قدیمی تر از افسانه است و به نظر می رسد که دو برابر قدیمی تر از همه جمع شده است."
Varanasi ریزگردهای هندوئیسم را ارائه می دهد ، شهری که در فرهنگ سنتی هند واقع شده است. در اساطیر هندو با شکوه و مقدس در متون مقدس مذهبی ، از زمان های بسیار قدیم جذب مداحان ، زائران و نمازگزاران شده است.
شهر شیوا
نام اصلی Varanasi "کاشی" بود ، برگرفته از کلمه "کاشا" ، به معنای روشنایی. همچنین به عنوان های مختلف Avimuktaka ، Anandakanana ، Mahasmasana ، Surandhana ، Brahma Vartha ، Sudarsana و Ramya شناخته شده است. "کاشی در سنت و میراث اساطیری" گنجانیده شده "، معتقد است که کاشی همان سرزمین اصلی است که توسط لرد شیوا و الهه پرواتی ایجاد شده است.
چگونه Varanasi نام خود را گرفت
با توجه به "وامانا پورانا" ، رودخانه های Varuna و Assi از بدو وجود اولیه در ابتدا شروع شده اند. "نام فعلی Varanasi در این دو شاخه گنگ ، وارونا منشأ دارد. و Asi ، که مرزهای شمالی و جنوبی خود را پشت سر می گذارد. قسمت زمینی که در بین آنها قرار دارد "وراناسی" ، مقدس ترین همه زیارت ها نامگذاری شده است. "بناراس یا بناراس ، همانطور که از محبوبیت زیادی برخوردار است ، فقط فساد به نام Varanasi است.
تاریخ اولیه Varanasi
اکنون مورخان دریافته اند که آریایی ها برای اولین بار در دره گنگ سکنی گزیدند و تا هزاره دوم قبل از میلاد ، واراناسی هسته اصلی دین و فلسفه آریایی شد. این شهر همچنین به عنوان یک مرکز تجاری و صنعتی که به دلیل پارچه های مشبک و ابریشم ، آثار عاج ، عطر و ادکلن مشهور است ، شکوفا شد.
در قرن ششم قبل از میلاد ، واراناسی پایتخت پادشاهی کاشی شد. در این مدت ، لرد بودا اولین خطبه خود را در سارنات ، تنها 10 کیلومتری وارنازی دور کرد. کاشی که مرکز فعالیتهای مذهبی ، آموزشی ، فرهنگی و هنری است ، بسیاری از مردان آموخته را از سراسر جهان به خود جلب کرد. مسافر مشهور چینی Hs an Tsang is یکی از آنها ، که حدود سال 635 میلادی به هند سفر کرده است.
Varanasi تحت مسلمانان
از سال 1194 ، وارانسی به مدت سه قرن تحت حکومت مسلمانان وارد مرحله مخرب شد. معابد نابود شدند و دانشمندان مجبور به ترک آن شدند. در قرن شانزدهم میلادی ، با الحاق امپراطور تحمل اکبر به تاج و تخت مغول ، برخی از آرامش مذهبی به شهر بازگردانده شد. همه چیزهایی که دوباره در اواخر قرن هفدهم ناپدید شدند ، هنگامی که حاکم مستبد مغول ، اورگانزب به قدرت رسید.
تاریخچه اخیر
قرن 18 دوباره شکوه از دست رفته را به وارنازی بازگرداند. هنگامی که انگلیسی ها در سال 1910 آن را به عنوان یک کشور جدید هند معرفی کردند ، پادشاهی مستقل شد و رامناگر به عنوان پایتخت خود تبدیل شد. پس از استقلال هند در سال 1947 ، واراناسی بخشی از ایالت اوتار پرادش شد.
آمار حیاتی
- مکان: طول - 83.0؛ عرض جغرافیایی - 25.20
- مساحت: 73.89 کیلومتر مربع
- جمعیت منطقه: 3،682،194 (سرشماری سال 2011)
- ارتفاع: 80.71 متر از سطح دریا
- فصل بازدید: سپتامبر - مارس
- زبان: هندی ، انگلیسی
- کد STD: +91 542
