بسیاری از همسانیهای واضح آناتومیک بین ساختارهای آناتومیکی هستند که مورد استفاده گونه های مورد نظر قرار می گیرند ، اما برخی از همسانی های تشریحی شامل ساختارهایی هستند که دیگر مورد نیاز نیستند اما کاملاً از بین نرفته اند. ارگان یا ساختار دهلیزی یک ارگان یا ساختار موجود در یک گونه است که مانند گونه های دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد. برخلاف تصور عامه ، ارگان های بدن و ساختارهای دهلیزی لزوما بی فایده و بی عملکرد نیستند.
Vestigial به معنای بی فایده یا غیر کاربردی نیست ، زیرا اثبات اینکه هیچ ساختار خاصی بی عملکرد است غیرممکن نیست. این امکان وجود دارد که برخی از اندام های بیضه عملکردی نداشته باشد ، اما دانشمندان و زیست شناسان این کار را جزمی نمی دانند. تمام آنچه که برای یک ارگان یا ساختار لازم است که "برشی" نامیده شود ، این است که در گونه های دیگر که استفاده یا عملکرد آن مشخص است ، همولوژي وجود داشته باشد ، اما استفاده و عملکرد مشابه آن برای گونه های مورد نظر صدق نمی کند. استفاده ممکن است عجیب باشد ، یا ممکن است هنوز مشخص نشده باشد.
نهنگ استخوان لگن
نمونه ای از چنین ساختاری لگن نهنگ ها است. تمام تتراپودها (از جمله نهنگ ها) دارای استخوان لگن هستند. در بیشتر حیوانات ، استخوانهای لگنی لازم است تا بتوانند به منظور تحرک ، مجموعه پایین یا عقب اندامها را حرکت دهند. در بعضی از گونه ها ، مانند نهنگ ها ، این اندام ها در بیشتر قسمت ها وجود ندارند - اگرچه جلیقه های آنها ممکن است باقی بماند.
با وجود این عدم نیاز به آنها ، نهنگ ها هنوز هم دارای استخوان لگن هستند. آنها در مقایسه با همتایان خود در حیوانات دیگر بسیار کوچک هستند ، اما آنها وجود دارند. شاید آنها برخی از کارکردها مانند کمک به پشتیبانی از آناتومی تولید مثل نهنگ را ارائه دهند ، اما انواع مختلفی از ساختار وجود دارد که بهتر است برای چنین وظیفه ای مناسب باشد.
سؤال اینجاست که ، چرا نهنگی که فاقد اندام تحتانی است و به حرکت استخوان لگن احتیاج ندارد ، دارای استخوانهای لگنی است که از نظر موجوداتی که برای حرکت به استخوان لگن احتیاج دارند ، همگن است. هومولوگ های مشابهی برای مارها و مارمولک های بی پا وجود دارد. بار دیگر ، تنها توضیحی که معقول دارد اینست که اگر این موجودات از یک جد مشترک به همراه تمام قشرهای دیگر تکامل یافته اند.
پیوست انسانی
مثال رایج دیگر (و غالباً سوء تفاهم) ضمایم است. در انسان ، آپاندیس عملکرد ظاهری کمی دارد ، اگرچه اکنون به نظر می رسد که ممکن است برخی سلولهای ایمنی را ذخیره کند. با این حال ، ارگان مشابه در بسیاری از گونه های دیگر عملکرد واضح دارد. علاوه بر این ، ضمائم انسان می تواند به این معنا که در معرض عفونت های نامطبوع است که می تواند کشنده باشد ، بسیار ناسازگار باشد.
آپاندیس یک اندام دهلیزی است زیرا عملکردی مانند اندام همولوگ در سایر حیوانات حتی اگر ممکن است عملکردی در انسان داشته باشد ، انجام نمی دهد. بنابراین ، این سؤال مطرح می شود ، چرا انسان ها یک آپاندیس دارند؟ (یا چرا ضمائم انسان مانند اندام همولوگ در حیوانات دیگر عمل نمی کند؟) تکامل ، ایده ای که همه ما اجداد مشترک داریم ، پاسخی معنی دار ارائه می دهد. خلاقیت چنین نیست.
