قلمرو آسمانی قلمرو اجرام آسمانی قابل مشاهده است: ماه ، عطارد ، زهره ، خورشید ، مریخ ، مشتری و زحل. به استثنای ماه و خورشید ، که نمی توانند در یک مدل زمین محور در مکان های نادرست قرار داشته باشند ، سیارات نسبت به مکان واقع شده و هلیکو محور آنها به درستی سفارش داده می شوند ، با جیوه که عیارترین است. سیاره و زحل بیرونی هستند. (اورانوس ، نپتون و پلوتون هرگز با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند و در روز Fludd ناشناخته بودند.)
Nature of Realm
قرار گرفتن خورشید در یک مدل زمین محور
فوالد جایگاه غیر منطقی خورشید را با تأکید بر ماهیت واسطه ای آن ، که بر موضع اصلی آن تأکید شده است ، توضیح داد. این قابل درک بود که امور معنوی و مادی نمی توانند مستقیماً به هم وصل شوند و همین دلیل این سلسله مراتب پیچیده لایه ها بود. خورشید نماینده انواع خدا بود ، و هم با نور معنوی و جسمی می سوزید تا زندگی در زمین شکوفا شود. برای این منظور ، باید در نیمه راه بین دو تقابل جسمی و معنویت قرار داشت.
ماه
ماه به عنوان "خاکی ترین" بدنهای آسمانی دیده می شد. کوتاه ترین چرخه را دارد ، به درستی نشان می دهد که بدن از نظر جسمی به ما نزدیک است. همچنین بیشترین تأثیر را در واقعیت جسمی از طریق مداحی و جریان جزر و مد دارد.
The Stars F Firmament
نامهای دیگر
قلمرو آسمانی گاهی اوقات با نامهای مختلفی مانند قلمرو اتری ، ریاضی یا عقلانی ذکر می شود. ریاضیات و عقلانیت به عنوان حالتهای پیشرفته تر از وجود فیزیکی صرف دیده می شوند.
