همه ساله در پانزدهم اوت ، مصادف با روز استقلال هند ، هندوها سالگرد تولد Rishi Aurobindo - دانشمند ، ادب ، فیلسوف ، وطن پرست ، اصلاح طلب اجتماعی ، و بینایی را جشن می گیرند.
سری آئوروبیندو در سال 1872 در خانواده ای بنگالی در کلکته متولد شد. پدر آنگولاف وی دکتر KD غوزه در بدو تولد وی Aurobindo Ackroyd Ghose را به منصوب کرد. هنگامی که او پنج ساله بود ، Aurobindo در دانشکده صومعه Loreto در دارجیلینگ پذیرفته شد.
در هفت سالگی ، وی با بورس تحصیلی ارشد کلاسیک به دانشکده سنت پاول در لندن و سپس به کالج کینگ ، کمبریج اعزام شد. از نظر دانشگاهی درخشان ، خیلی زود به انگلیسی ، یونانی ، لاتین و فرانسوی مهارت پیدا کرد و با آلمانی ، ایتالیایی و اسپانیایی به خوبی آشنا شد. وی همچنین به عنوان مدرک خدمات ملکی هند دریافت کرد اما به دلیل عدم حضور در آزمون سوارکاری پس از اتمام دو سال مشروطیت ، از این سرویس اخراج شد.
در سال 1893 و در سن 21 سالگی ، اووروبیندو غوزه در مهاراجاج بارودا فعالیت خود را آغاز کرد. وی در ادامه به عنوان مدرس پاره وقت در فرانسه در کالج بارودا و سپس استاد معمولی به زبان انگلیسی و پس از آن معاون علمی این کالج شد. در اینجا وی به مطالعه سانسکریت ، تاریخ هند و چندین زبان هندی پرداخت.
وطن پرست
در سال 1906 ، اوروبیندو سمت مدیر اصلی اولین دانشگاه ملی هند در کلکته را رها کرد و وارد سیاست فعال شد. وی در جنگ هند برای آزادی علیه انگلیس شرکت کرد و به زودی با سرمقاله های میهنی خود در بند ماتارام به یک نام برجسته درآمد. برای هندی ها ، او به قول CR Das "شاعر میهن پرستی ، پیامبر ناسیونالیسم و عاشق بشریت" شد و به قول Netaji Subhas Chandra Bose "نامی برای پیوستن با". اما به نظر پروردگار مینتو به عنوان رئیس هند هند "او خطرناک ترین مردی بود که با آن حساب کردیم".
اووروبیندو به عنوان ایده آل گرایی چپ گراها قهرمان شد و یک مروج بی پروا استقلال بود. او چشمهای سرخپوستان هندی ها را به سمت طلوع آزادی باز کرد و به آنها القا کرد تا از لاله های برده خود بلند شوند. انگلیسی ها خیلی زود وی را در بازداشت به سر بردند و او را از سال 1908 تا 1909 زندانی كردند. با این حال ، این یك سال انزوا به عنوان یك نعمت در لباس مبدل نه تنها برای سری آئرووبیندو ، بلكه برای بشر نیز بود. در زندان بود که او برای اولین بار فهمید که انسان باید آرزو کند و در یک موجود کاملاً جدید ظهور کند و سعی کند زندگی الهی را بر روی زمین ایجاد کند.
یک زندگی الهی
این دیدگاه باعث شد که آرووبیندو تحول معنوی عمیقی را بگذارد ، و اعتقاد بر این است که پس از یکی از چنین وسواس فکری در زندان ، او برخاست تا اعلام کند که هند آزادی خود را در نیمه شب 15 اوت 1947 - تولد آرووبیندو به دست خواهد آورد. واقعاً زنگ زد!
در سال 1910 ، با اطاعت از یک تماس داخلی ، به پوندیچری ، که در آن زمان در فرانسه فرانسه بود ، رسید و آنچه را که امروزه با نام Auroville Ashram شناخته می شود ، تأسیس کرد. او سیاست را کاملاً ترک کرد و خود را کاملاً به یک بیداری درونی اختصاص داد ، که از نظر معنوی بشر را برای همیشه بالا می برد.
وی سالهای خستگی ناپذیری را در مسیر "یوگای داخلی" گذراند ، یعنی برای به دست آوردن روح و روان بالا بردن ذهن ، اراده ، قلب ، زندگی ، بدن ، آگاهی ها و همچنین ناخودآگاه و قسمت های ناخودآگاه خودمان ، برای به دست آوردن آنچه که او آن را نامگذاری کرد "آگاهی فوق العاده".
از این پس ، سری آئوروبیندو با نیروهای تاریکی درون انسان درگیر شد و نبردهای معنوی پنهانی را برپا کرد تا حقیقت ، صلح و شادی چند ساله را برقرار کند. او معتقد بود كه تنها با این كار انسان قادر خواهد بود كه به الهی نزدیك شود.
هدف Aurobindo است
هدف او توسعه هر دین و یا ایجاد یک ایمان یا نظم جدید نبود بلکه تلاش برای یک تکامل درونی است که با استفاده از آن هر انسانی می تواند یکگانگی را در همه درک کند و یک آگاهی بلند را به دست آورد که بیرونی از ویژگیهای خدادادی در انسان باشد. .
یک فاحشه بزرگ
Rishi Aurobindo بدنه قابل توجهی از ادبیات روشنگری را پشت سر گذاشت. کارهای اصلی وی شامل "زندگی الهی" ، "سنتز یوگا" ، "مقالات در مورد گیتا" ، "تفسیر ایشا اوپانیشاد" ، "قدرت در درون " است. همه اینها با دانش شدیدی که در تمرین یوگا کسب کرده بود ، سروکار دارند. بسیاری از این موارد در نشریه فلسفی ماهانه او ، آریا ، که به طور منظم به مدت 6 سال تا سال 1921 ظاهر می شود ، ظاهر شدند.
کتاب های دیگر او عبارتند از : مبانی فرهنگ هند ، ایده آل برای وحدت بشر ، شعر آینده ، راز ودا ، چرخه انسانی. در میان دانشجویان ادبیات انگلیسی ، Aurobindo عمدتاً با Savitri شناخته می شود ، اثری حماسی بزرگ 23837 خط که انسان را به سمت وجود عالی سوق می دهد.
این عاقل بزرگ ، بدن فانی خود را در سال 1950 در 72 سالگی به جا گذاشت. او میراثی بی ارزش و جلال معنوی را به جهانیان واگذار كرد كه به تنهایی می تواند انسان را از مشكلات موجود در آن رهایی دهد. پیام نهایی او به بشریت ، او در این سخنان خلاصه کرد:
"زندگی الهی در یک بدن الهی فرمول آرمانی است که ما پیش بینی می کنیم."
