میمونونید ، که اغلب به عنوان رامبام از نام اختصاری ربیع موشه بن میمون شناخته می شد ، دانشمند و پزشک یهودی قرن دوازدهم بود که بر اساس سنت شفاهی رابیخ ، کد قانون یهود را نوشت.
در میشنا تورات ، یکی از مهمترین آثار در یهودیت ، رامبام سطوح مختلف تسدکا (צדקה) یا موسسه خیریه را در یک لیست از کمترین تا شریف ترین سازماندهی کرد. گاهي اوقات به عنوان "نردبان تسدكا" شناخته مي شود زيرا از "كمترين افتخار" به "شرافتمندتر" مي رود. در اینجا ، ما با افتخارآمیزترین و عقب مانده ترین کار شروع می کنیم.
توجه: اگرچه Tzedakah غالباً به عنوان خیریه ترجمه می شود ، اما چیزی بیشتر از سادگی دادن است. امور خیریه غالباً دلالت بر این دارد که شما هدیه می کنید ، زیرا توسط این کار به قلب شما منتقل شده است. تساداکه ، که به معنای واقعی کلمه به معنای "عدالت" است ، از طرف دیگر اجباری است ، زیرا این کار صرفاً کار درستی است.
تسداكا: از بالا به پایین
بالاترین شکل خیریه کمک به حفظ یک شخص قبل از فقیر شدن با ارائه یک هدیه قابل توجه با شرافتمندانه ، با وام مناسب ، یا کمک به آنها برای یافتن شغل یا ایجاد شغل خود است. این اشکال هدیه دادن به فرد امکان می دهد که به دیگران اعتماد نداشته باشد. درنهایت ، با این حال ، طبق گفته حکیم قرون وسطایی راشی ، یکی از بالاترین شکل خیرات (به جای هدیه آشکار) است ، زیرا فقرا با وام شرمنده نیستند (راشی بر بابل تالمود شبت 63a). بالاترین شکل خیریه ، تأسیس فرد در تجارت است که از آیه آمده است:
"[فقیر] را تقویت کنید تا او سقوط نکند [مانند کسی که قبلاً فقیر شده است" متمایز شود و به دیگران وابسته شود "(لاویان 25:35).
اشکال کمتری از وقایع زمانی است که اهدا کننده و گیرنده برای یکدیگر ناشناخته یا Matan b'seter ("پنهان کردن") هستند. یک مثال می تواند اهدا به فقرا باشد ، که در آن فرد به صورت پنهانی و سود گیرنده مخفیانه سود می کند. این نوع خیریه انجام یک میتسوا کاملاً به خاطر بهشت است.
شکل خیرخواهانه زمانی کمتر است که اهدا کننده از هویت گیرنده آگاه باشد ، اما گیرنده از منبع آن آگاهی ندارد. در یک مقطع زمانی ، خاخامهای بزرگ با قرار دادن سکه در درهای فقرا ، خیریه را به فقرا توزیع می کردند. یکی از نگرانی های این نوع خیرات این است که ممکن است نیکوکار - چه آگاهانه و چه ناخودآگاه - لذت یا احساس قدرت بر گیرنده را به دست می آورد.
شکل کمتری از Tzedakah در شرایطی است که گیرنده از هویت اهدا کننده آگاه باشد اما اهدا کننده از هویت گیرنده خبر ندارد. نگرانی در مورد این نوع امور خیریه این است که گیرنده ممکن است نسبت به شخص اهداکننده رفتار کند و باعث شود آنها در حضور اهدا کننده احساس شرم کنند و احساس تعهد کنند. طبق یک سنت ، خاخامهای بزرگ سکه ها را به رشته های کتهای خود می بستند و سکه ها / رشته ها را بر روی شانه های خود می اندازد تا فقیر بتواند پشت سر خود بگردد و سکه ها را بگیرد. یک مثال مدرن ممکن است در صورت حمایت از یک آشپزخانه سوپ یا یک فعالیت خیرخواهانه باشد و نام شما در پرچم قرار داده شود یا در جایی به عنوان یک حامی ذکر شود.
شکل خیرخواهی کمتر است وقتی شخص مستقیماً به فقرا اعطا می شود بدون آنکه از آنها سؤال شود. نمونه بارز این مسئله در تورات در پیدایش 18: 2-5 آمده است كه ابراهیم منتظر نیست كه افراد غریبه به نزد او بیایند ، بلكه او به سمت آنها فرار می كند و از آنها می خواهد كه وارد چادر خود شوند و در آنجا به آنجا می روند. در گرمای تاول بیابان ، غذا ، آب و سایه برای آنها فراهم کنید.
و او چشمان خود را بلند کرد و دید ، و va ، سه مرد در کنار او ایستاده بودند ، او دید و از ورودی چادر به سمت آنها فرار کرد ، و خود را به زمین سجده کرد. و او گفت: "پروردگار من ، اگر فقط من در چشمان شما لطف پیدا کردم ، لطفاً از کنار بنده خود عبور نکنید. لطفاً بگذارید کمی آب گرفته شود ، پاهای خود را حمام کنید و زیر درخت بچرخید. یک نان سوخاری بگیرید و دلهای خود را حفظ کنید ؛ پس از [بخش] شما باید بگذرد ، زیرا شما توسط بنده خود گذشتید. " و آنها گفتند: "پس همانطور كه گفتید ، شما نیز عمل خواهید كرد."
شکل کمتری از تقدیر زمانی است که شخص پس از سؤال به طور مستقیم به فقرا می دهد.
یک شکل خیرخواهانه حتی اگر کسی کمتر از آنچه که باید بدهد ، انجام می دهد اما با خوشحالی این کار را می کند.
پایین ترین شکل Tzedakah - هنگامی که کمک های مالی اهانت آمیز انجام می شود
