حفظ ارتدوکسی مذهبی به معنای حفظ اعتقادات خاص در برابر هرگونه چالش یا سؤال از خارج است. ارتدکس به طور معمول در تضاد با ارتوپراکسی است ، این عقیده که حفظ اقدامات مهمتر از هر عقیده خاص است. ارتدوکسی مذهبی به دلیل کنجکاوی بیش از حد روشنفکری به دام افتاده است زیرا هیچ دینی نمی تواند تمام شک و تردیدها و چالش ها را برآورده کند.
هرچه فرد بیشتر بخواند و مطالعه کند ، تحمل عقاید سنتی و ارتدوکس سخت تر خواهد بود. فقط باید به این نكته توجه كرد كه گروههای مذهبی اصولگرایان و محافظه كار تا چه اندازه از آموزش تاریخی ، تردیدها و تفكر انتقادی به عنوان تاریخ برای محرومیت از این امر محكوم كرده اند.
حقایق در مقابل ایمان
در از دست دادن ایمان در ایمان: از واعظ تا ملحد ، دن بارکر می نویسد:
در تشنگی دانش خودم را محدود به نویسندگان مسیحی نمی کردم بلکه با کنجکاوی می خواستم استدلال تفکر غیر مسیحی را درک کنم. فهمیدم تنها راه درک واقعی موضوع این بود که از همه طرف به آن نگاه کنیم. اگر خودم را محدود به کتاب های مسیحی می کردم ، احتمالاً امروز مسیحی خواهم بود.
من فلسفه ، کلام ، علوم و روانشناسی را می خوانم. من تکامل و تاریخ طبیعی را مطالعه کردم. من Bertrand Russell ، Thomas Thomas ، عین آن رند ، جان دیوی و دیگران را خواندم. در ابتدا به این متفکران دنیوی خندیدم ، اما سرانجام شروع به کشف برخی حقایق مزاحم کردم - واقعیت هایی که مسیحیت را بی اعتبار کردند. من سعی کردم این واقعیت ها را نادیده بگیرم زیرا آنها با دیدگاه دنیای مذهبی من ادغام نشده اند.
امروزه در آمریكا بیشتر و بیشتر مسیحیان - كه عمدتا مسیحیان تبشیری محافظه‌كار هستند - از نظر فرهنگی از هم جدا هستند. آنها به فروشگاه های مسیحی می روند. آنها با دوستان مسیحی ارتباط برقرار می کنند ، آنها به سفرهای مسیحی می روند ، از رسانه های مسیحی استفاده می کنند و هیچ چیز دیگری. مطمئناً از این نظر مزایای بسیاری وجود دارد ، به ویژه از دیدگاه کسانی که مایل به تبلیغ دین خود هستند ، اما حداقل خطرات زیادی نیز وجود دارد.
از مزایایی که مسیحیان شاهد آن هستند ، بدیهی است ، توانایی اجتناب از جنس ، خشونت و ابتذال که در فرهنگ مدرن رواج دارد ، توانایی انجام راحت تر تمرین یا بیان ارزشهای مسیحی و توانایی پشتیبانی از مشاغل مسیحی گرا است. مسیحیان محافظه کار که بیش از همه نگران این امور هستند ، دیگر عضله جمعیتی یا سیاسی ندارند که ارزش های خود را بر فرهنگ آمریکایی تحمیل کنند ، بنابراین باید با جعل خرده فرهنگ خود راضی باشند.
همچنین این بدان معنی است که مسیحیان راحت تر می توانند از سؤالات و چالشهای دشوار که ممکن است به تضعیف ارتودوکسی منجر شود ، جلوگیری کنند ، که در واقع یک مزیت بسیار مشکوک است. حتی از دیدگاه آنها ، این باید آنها را نگران کند زیرا بدون اینکه با چالش ها و سؤال های سخت روبرو شوید ، چگونه آنها تا به حال بهبود می یابند یا رشد می کنند؟ جواب این است که آنها نخواهند شد؛ در عوض ، آنها به احتمال زیاد فقط راکد هستند.
مسیحیت خود تفکیک پذیر
مشکلاتی نیز وجود دارد: هرچه مسیحیان انجیلی هر چه بیشتر خود را از بقیه جامعه جدا می کنند ، درک و ارتباط با آن جامعه کمتر خواهد شد. این امر نه تنها مانع از توانایی آنها برای به اشتراک گذاشتن ایده ها و ارزش های خود با دیگران می شود ، بلکه باید آنها را آزار دهد ، بلکه باعث می شود احساس بیشتری از ما در مقابل آنها ایجاد شود - به عبارت دیگر ، جدایی می تواند منجر به قطبی شدن و ننگ بیشتر شود. . این نه تنها مشکلی برای آنها بلکه برای بقیه ما نیز وجود دارد.
واقعیت این است که ، همه ما باید در همان جامعه و تحت همان قوانین زندگی کنیم. اگر بیش از حد بسیاری از مسیحیان دیگر قادر به درک همسایگان غیر مسیحی خود نباشند ، چگونه این دو گروه می توانند به علل مشترک وحدت داشته باشند ، حتی کمتر می توانند حتی در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی حتی دنیوی توافق کنند؟ البته این سؤال فرض می کند که این معتقدین محافظه کار می خواهند این کار را انجام دهند و در حالی که من مطمئن هستم خیلی ها این کار را می کنند ، سوالی وجود ندارد اما برخی این کار را نمی کنند.
شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه بعضی ها به خاطر زندگی مشترک با سایر افراد تحت قوانین سکولار ، حاضر نیستند حتی ایده سازش سیاسی را سرگرم کنند. برای آنها ، جدایی از خود و ایجاد یک خرده فرهنگ مسیحی رادیکال صرفاً یک قدم در یک برنامه بلند مدت برای انتقال آمریکا به عنوان یک کل به سمت یک جامعه الهیات تر است.
