چرا بودا دارای سر بلوط و واقعیت های عجیب دیگری درباره بودیسم است - بودیسم

01 از 06

پنج واقعه عجیب درباره بودیسم

بودا منقرض در شوگاگون پاگودا ، یانگون ، میانمار (برمه). کریس ملور / گتی ایماژ

اگرچه حداقل چند قرن است که در بودائیان در غرب وجود داشته است ، اما اخیراً بودایی تاثیری در فرهنگ عامه مردم غربی داشته است. به همین دلیل ، بودیسم هنوز در غرب نسبتاً ناشناخته است.

و اطلاعات غلط زیادی در آنجا وجود دارد. اگر در وب سفر می کنید ، می توانید مقالات زیادی با عناوین "پنج چیز که شما درباره بودیسم نمی دانستید" و "ده واقعیت عجیب در مورد بودیسم" پیدا کنید. این مقالات اغلب با خود خطاها اشتباه می شوند. (نه ، بوداییان ماهایانا اعتقاد ندارند بودا در فضای بیرونی پرواز کردند.)

بنابراین در اینجا لیست خودم از حقایق کمی شناخته شده درباره بودیسم وجود دارد. با این حال ، من نمی توانم به شما بگویم که چرا به نظر می رسد بودا در عکس ، رژ لب پوشیده است.

02 از 06

1. چرا گاها بودا گاهی و گاهی لاغر است؟

مجسمه بزرگ بودا در وونگ تاو ، استان بایا ریا ، ویتنام. Source منبع تصویر / تصاویر گتی

من پیدا کردم یک زن و شوهر از "سؤالات متداول" آنلاین که می گویند ، به اشتباه ، بودا شروع به چربی کرد اما با روزه گرفتن لاغر شد. تعداد بیش از یک بودا وجود دارد. بودا "چاق" به عنوان شخصیتی از داستانهای قومی چینی شروع شد و از چین افسانه اش در سراسر شرق آسیا پخش شد. او در چین بودایی و در ژاپن هوتی نامیده می شود. با گذشت زمان بودا خندوانه با میتریا ، بودا عصر آینده در ارتباط شد.

بیشتر بخوانید: بودا خنده دار کیست؟

سیذارتا گاوتاما ، مردی که بودا تاریخی شد ، قبل از روشنگری خود روزه گرفت. او تصمیم گرفت محرومیت شدید راهی برای نیروانا نیست. با این حال ، طبق کتابهای اولیه ، بودا و راهبانش روزی فقط یک وعده غذایی می خورند. این ممکن است نیمه سریع در نظر گرفته شود.

بیشتر بخوانید: روشنگری بودا

03 از 06

2. چرا بودا سر بلوط دارد؟

توسط آر پارولان جونیور / گتی ایماژ

او همیشه یک سر بلوط ندارد ، اما بله ، گاهی اوقات سرش شبیه بلوط است. یک افسانه وجود دارد که دستگیره های فردی حلزون هایی هستند که داوطلبانه سر بودا را پوشانده اند ، یا آن را گرم نگه دارند یا آن را خنک کنند. اما این جواب واقعی نیست.

نخستین تصاویر از بودا توسط هنرمندان گاندارا ، پادشاهی باستانی بودا واقع در افغانستان و پاکستان واقع شده است. این هنرمندان تحت تأثیر هنرهای فارسی ، یونانی و رومی قرار گرفتند و موهای مجعد بودا را كه به یك تاپ گره گره خورده بود (به مثالی مثال می آورند). ظاهراً این مدل مو در آن زمان شیک تلقی می شد.

سرانجام ، با حرکت دادن فرم های بودایی به چین و جاهای دیگر در شرق آسیا ، فرها به دستگیره های تلطیف شده یا پوسته های حلزونی تبدیل شدند و توپکانو به یک برجستگی تبدیل شد و نمایانگر تمام خرد در سر وی بود.

اوه ، و گوشهای او طولانی است زیرا او وقتی شاهزاده بود ، گوشواره های طلای سنگین می پوشید.

04 از 06

3. چرا هیچ زن بودایی وجود ندارد؟

مجسمه های گوانین ، الهه رحمت ، در کارخانه برنز در روستای گژایی در استان یچوان استان هنان ، چین به نمایش گذاشته شده است. عکس توسط چین عکس / گتی ایماژ

پاسخ این سؤال به این بستگی دارد که (1) از چه کسی می پرسی و (2) منظور شما از "بودا" چیست.

بیشتر بخوانید: بودا چیست؟

در بعضی از مکاتب بوداییسم ماهایانا ، "بودا" ماهیت اساسی همه موجودات ، زن و مرد است. به یک معنا ، همه بودا هستند. درست است که می توانید یک باور عامیانه را پیدا کنید که فقط مردان وارد نیروانا می شوند که در بعضی از سوتراسهای بعدی بیان شده است ، اما این عقیده مستقیماً در Vimalakirti Sutra مورد خطاب قرار گرفته است.

بیشتر بخوانید: بیداری ایمان در ماهایانا؛ طبیعت بودا

در بودای تروادادا ، در هر سن فقط یک بودا وجود دارد ، و سن می تواند میلیون ها سال طول بکشد. فقط مردان تاکنون شغل داشته اند. فردی به غیر از بودا که به روشنگری دست پیدا می کند ، یک arhat یا arahant نامیده می شود ، و بسیاری از زنان arhats وجود داشته است.

05 از 06

4- چرا راهبان بودایی لباس های نارنجی می پوشند؟

یک راهب در یک ساحل در کامبوج قرار می گیرد. برایان دی کروایشکان / گتی ایماژ

همه آنها لباس نارنجی نمی پوشند. رنگ نارنجی بیشتر توسط راهبان Theravada در جنوب شرقی آسیا پوشیده می شود ، گرچه رنگ آن از نارنج سوخته تا نارنگی نارنج تا زرد-نارنج متفاوت است. راهبه ها و راهبان چینی لباس های زرد را برای مناسبت های رسمی می پوشند. لباس تبت به رنگ مارون و زرد است. لباس های راهب برای صومعه ها در ژاپن و کره اغلب خاکستری یا سیاه است ، اما برای برخی از مراسم آنها ممکن است انواع مختلفی از رنگ را هدیه دهند. (به لباس بودا مراجعه کنید.)

لباس نارنج "زعفران" در جنوب شرقی آسیا میراث اولین راهبان بودایی است. بودا به شاگردان مقدور خود گفت که لباسهای خود را از "پارچه خالص" تهیه کنند. این به معنای پارچه بود که هیچ کس دیگری نمی خواست.

بنابراین راهبه ها و راهبان ، پارچه هایی را کشف می کردند که اغلب پارچه هایی بودند که اجساد پوسیده شده را پوشانده بودند و یا از چرک یا پس از تولد اشباع شده بودند. استفاده از پارچه برای مدتی جوشانده می شود. احتمالاً برای پوشاندن لکه ها و بوها ، انواع مواد گیاهی به آب جوش اضافه می شوند - گل ها ، میوه ها ، ریشه ها ، پوست. برگ درخت jackfruit - یک نوع درخت انجیر - یک انتخاب محبوب بود. این پارچه معمولاً به رنگ ادویه های متمرکز ختم می شد.

آنچه نخستین راهبان و راهبان احتمالاً انجام ندادند ، پارچه با زعفران بود. در آن روزها نیز گران بود.

توجه داشته باشید که این روزها راهبان جنوب شرقی آسیا از پارچه اهدایی لباس خود را تهیه می کنند ..

بیشتر بخوانید: Kathina، Robe Offering

06 از 06