مسلمانان بر این باورند که قرآن شامل کلمات دقیق خداوند است؛ بنابراین متن چاپی با احترام زیادی برخورد می شود. برخورد صحیح با قرآن نیازمند این است که فرد در حالت خلوص و پاکی قرار داشته باشد و آن را با روشی پاک و قابل احترام قرار داده و یا ذخیره کند.
ناگزیر مواقعی وجود دارد که یک قرآن باید از آن دور شود. کتابهای درسی کودکان یا سایر مطالب اغلب شامل بخش ها یا آیاتی هستند. خود کل قرآن ممکن است قدیمی باشد ، محو شده یا صحافی از هم پاشیده است. اینها باید دور ریخته شود ، اما درست نیست که فقط آن را با سایر موارد وارد سطل زباله کنید. کلام خداوند را باید به گونه ای دور کرد که نشان از تکریم مقدس بودن متن داشته باشد.
آموزه های اسلامی در مورد دفع قرآن تا حد زیادی در سه گزینه اصلی قرار دارد ، که همگی راه های بازگشت مواد به طور طبیعی به زمین است: دفن ، قرار دادن آن در آب جاری یا سوزاندن.
دفن کردن
با استفاده از این روش دفع ، قران باید پارچه ای بسته شود تا از خاک محافظت شود و در یک سوراخ عمیق دفن شود. این کار باید در مکانی انجام شود که افراد معمولاً قدم نمی زنند ، غالباً بر روی مسجد یا حتی یک قبرستان. به عقیده اکثر محققان ، این روش ترجیحی است.
قرار دادن در آب روان
همچنین جایز است که قرآن را در آب جاری قرار دهید تا جوهر از صفحه خارج شود. این باعث می شود کلمات از بین بروند و کاغذ به طور طبیعی تجزیه شود. برخی از محققان توصیه می کنند وزن کتاب یا مقالات را پایین آورید (گره زدن آنها به یک جسم سنگین مانند سنگ) و ریختن آنها در رودخانه یا دریا روان. قبل از پیروی از این روش باید مقررات محلی را بررسی کنید.
سوزش
اکثر دانشمندان اسلامی قبول دارند که سوزاندن نسخه های قدیمی قرآن ، با احترام در مکان پاک ، به عنوان آخرین راه حل قابل قبول است. در این حالت ، باید اطمینان حاصل شود که سوختگی کامل است ، به این معنی که هیچ کلمه ای خوانا نیست و صفحات کاملاً نابود شده اند. به هیچ وجه نباید قرآن را با زباله معمولی سوزاند. برخی می گویند که خاکسترها باید در آب جاری دفن یا پراکنده شوند (به بالا مراجعه کنید).
اجازه این عمل از زمان مسلمانان اولیه ، در زمان خلیفه عثمان بن افان ، صورت می گیرد. پس از نسخه رسمی ، توافق شده قرآن با گویش مداوم عربی تالیف شد ، نسخه رسمی کپی شد در حالی که قرآن های قدیمی یا غیر سازگار با احترام سوخته بودند.
گزینه های دیگر
گزینه های دیگر عبارتند از:
- خرد کردن: این امر در دوران مدرن به طور فزاینده رایج است ، مادامی که حروف ریز خرد شده و متن به عنوان قرآن غیرقابل تشخیص است. برخی توصیه می کنند که مواد خرد شده را بعد از آن دفن کرده یا داخل آب قرار دهید.
- ذخیره سازی: می توان با قرار دادن قرآن به جای دفع آن ، مسئله را به طور کلی اجتناب کرد. برخی ترجیح می دهند کتاب را با پارچه بپوشانید و آن را در جای امن مخفی کنید. در پاکستان ، قرآن های پیچیده شده غالباً در غارها ذخیره می شوند. در یمن ، سوریه و تونس ، قرآنهای باستانی متولد شده در هنگام نوسازی مساجد قدیمی یافت شده اند. برخی از اینها مربوط به قرن هفتم قبل از میلاد است
- کتاب های الکترونیکی: همچنین می توان با استفاده از نسخه های الکترونیکی قرآن از این مسئله اجتناب کرد. اینها می توانند بدون نگرانی از آسیب ذخیره شوند و در صورت لزوم به راحتی حذف شوند.
هیچ آیینی یا روال مشخصی برای دفن یا سوزاندن قرآن برای دفع آن وجود ندارد. هیچ کلمه ، اقدامات یا افراد خاصی که نیاز به مشارکت دارند تعریف نشده است. دفع قرآن ممکن است توسط هر کسی انجام شود ، اما باید با قصد احترام انجام شود.
در بسیاری از کشورهای مسلمان ، مساجد محلی مسئولیت جمع آوری چنین مواد برای دفع را بر عهده دارند. مساجد غالباً دارای سطل آشغال هستند که در آن هرکسی می تواند قرآن های قدیمی یا مطالب دیگری را که روی آنها آیات قرآن یا نام خدا نوشته شده است ، کنار بگذارد. در برخی از کشورهای غیرمسلمان ، سازمانها یا شرکت های غیرانتفاعی ترتیب دفع می دهند. بازیافت Furqaan یکی از این سازمان ها در منطقه شیکاگو است
لازم به ذکر است که تمام موارد فوق فقط به متن اصلی و عربی قرآن مربوط می شود. ترجمه به زبانهای دیگر سخنان الله نیست ، بلکه تعبیر معنی آنهاست. بنابراین لازم نیست که ترجمه ها به همین صورت دور ریخته شود ، مگر اینکه آنها حاوی متن عربی باشند. توصیه می شود با این وجود با احترام رفتار کنید.
