بیوگرافی Nagarjuna

Nagarjuna (حدود 2 قرن قبل از میلاد) از بزرگترین مردسالاران بودیسم ماهایانا بود. بسیاری از بودایی ها ناگارجوونا را "بودای دوم" می دانند. پیشرفت او در آموزه سنیاتا یا خالی بودن ، نقطه عطف مهمی در تاریخ بودایی بود. با این حال ، در مورد زندگی او چیزهای کمی شناخته شده است.

اعتقاد بر این است که ناگاروونا در خانواده ای برهمین در جنوب هند ، احتمالاً در قسمت دوم قرن 2 به دنیا آمد و در جوانی به عنوان راهب منصوب شد. بیشتر جزئیات دیگر زندگی وی در مه و اسطوره زمان گم شده است.

نگارجونا به عنوان بنیانگذار مکتب مادامیامیکا فلسفه بودایی به یاد می آید. از میان بسیاری از آثار مکتوب منتسب به وی ، دانشمندان معتقدند که تنها تعداد معدودی از آثار معتبر ناگارجونا هستند. از این میان ، معروف ترین Mulamadhyamakakarika است ، "آیات اساسی در راه میانه".

درباره Madhyamika

برای درک Madhyamika ، درک Sunyata ضروری است. بسیار ساده ، دکترین «پوچی» بیان می کند که همه پدیده ها تلاقی موقتی دلایل و شرایط بدون خود ذات هستند. آنها "خالی" از یک هویت یا هویت ثابت هستند. پدیده ها فقط نسبت به پدیده های دیگر هویت می گیرند ، بنابراین پدیده ها "فقط" به صورت نسبی وجود دارند.

این دکترین پوکی سرچشمه ناکارجونا نیست ، اما پیشرفت او در این مورد هرگز تعالی ندارد.

در توضیح فلسفه Madhyamika ، Nagarjuna چهار موضع در مورد وجود پدیده هایی را که او نخواهد گرفت ارائه داد:

1. همه چیزها (Dharmas) وجود دارند. تصدیق بودن ، نفی عدم وجود.
2. همه چیز وجود ندارد. تصدیق عدم وجود ، نفی وجود.
3. همه چیز هر دو وجود دارد و وجود ندارد؛ هر دو تأیید و نفی.
4. همه چیز وجود دارد یا وجود ندارد؛ نه تأیید و نه نفی.

Nagarjuna هرکدام از این گزاره ها را رد کرد و بین هستی و عدم وجود - یک راه میانه - موضع میانه گرفت.

بخش اساسی تفکر ناگارجونا آموزه دو حقیقت است که در آن همه چیز-که-هم به معنای نسبی و هم به معنای مطلق وجود دارد. وی همچنین خلاء را در زمینه منشأ وابسته توضیح داد. که می گوید همه پدیده ها به شرایطی وابسته هستند که به همه پدیده ها وابسته هستند.

Nagarjuna و Nagas

Nagarjuna همچنین با Prajnaparamita sutras همراه است ، که شامل Heart Sutra و Diamond Sutra مشهور است. Prajnaparamita به معنای "کمال خرد" است ، و اینها گاهی اوقات سوتراس "خرد" خوانده می شوند. او این ساتراها را ننوشت ، بلکه تعالیم را در آنها منظم و منظم تر کرد.

طبق افسانه ، Nagarjuna پادرا Prajnaparamita را از ناگا ها دریافت کرد. ناگاها موجوداتی از مار هستند که در اسطوره هندو سرچشمه گرفته اند و همچنین در کتاب مقدس و اسطوره بودایی تعداد زیادی از ظواهر ظاهر می شوند. در این داستان ، نگا ها از سوتاهای حاوی آموزه های بودا که قرن ها از روی بشر پنهان شده بود ، محافظت می كردند. ناگا ها این Prarasaparamita sutras را به ناگارجوونا بخشیدند ، و او آنها را به جهان بشر بازگرداند.

جواهرات آرزو

در انتقال نور (دنكو روكو) ، ذن استاد كیزان جوین (1268-1325) نوشت كه ناگارجوونا شاگرد كاپیمالا بود. کاپیمالا نگارجونا را در کوههای جدا شده و موعظه ای برای ناگاها یافت.

پادشاه نگا به کاپیمالا یک جواهر آرزو کرد. Nagarjuna گفت: "این نگین نهایی جهان است." "آیا فرم دارد ، یا بی شکل است؟"

کاپیمالا در پاسخ گفت: "شما این جواهر را نمی شناسید و فرم ندارد و بی فرم است. شما هنوز نمی دانید که این جواهر جواهر نیست."

با شنیدن این سخنان ، نگارجونا به روشنگری پی برد.