آلبرت انیشتین در مورد خدا ، دین ، ایمان و علم چه فکری کرده است؟ با توجه به قامت وی در زمینه علم ، به سختی جای تعجب دارد که هرکسی ممکن است بخواهد از وی بخاطر برنامه خود استفاده کند. با این حال ، هنگامی که ما به ماهیت دوجانبه برخی از اظهارات وی می پردازیم ، آن چنان که ممکن است امیدوار باشیم آسان نیست.
با این وجود ، انیشتین همیشه دوقلوی نبود. او غالباً به روشنی اظهار داشت كه او وجود خدا شخصی ، زندگی پس از مرگ ، آیین سنتی را رد می كند و موضع سیاسی او ممكن است عده ای را شگفت زده كند.
انیشتین خدای شخصی و دعا را انکار کرد
این موضوع بحث زیادی است: آیا آلبرت انیشتین به خدا ایمان داشت؟ این عقیده وجود دارد که علم و دین دارای منافع متضاد هستند و بسیاری از متکلمان دین معتقدند که علم الحاد است. با این حال ، بسیاری از متکلمان می خواهند باور کنند که انیشتین یک دانشمند هوشمند است که همان "حقیقت" آنها را می دانست.
در طول زندگی ، انیشتین در مورد اعتقادات خود در مورد خدایان شخصی و دعا بسیار سازگار و روشن بود. در حقیقت ، وی در نامه ای در سال 1954 می نویسد: " من به یک خدای شخصی اعتقاد ندارم و هرگز این را انکار نکرده ام ."
انیشتین: خدایان محبوب چقدر غیر اخلاقی هستند؟
آلبرت انیشتین صرفاً کفر نکرد و حتی حتی وجود نوع خدایی را که به طور سنتی در مذاهب توحیدی ادعا شده بود ، انکار نکرد. او تا آنجا پیش رفت كه انكار می كرد كه چنین خدایان حتی می توانند اخلاقی باشند - اگر ادعاهای مذهبی درباره آنها صادق بود.
طبق گفته های خود اینشتین ،
وی گفت: " اگر این موجود قادر مطلق است ، پس هر حادثه ای ، از جمله هر عمل انسان ، هر فکر انسان ، و هر احساس و آرمان انسانی نیز کار اوست ؛ چگونه می توان پیش از چنین خدای متعال ، فکر کرد که مردان را در قبال اعمال و افکار خود مسئولیت پذیر بدانیم. بودن؟ در مجازات و پاداش دادن او تا حدی می تواند درباره خودش حكم كند. چگونه می توان این امر را با خوبی و عدالت نسبت داده شده به او تركیب كرد ؟ " - آلبرت انیشتین ،" از سالهای بعد من "
آیا انیشتین آتئیست ، فریتینکر بود؟
شهرت آلبرت انیشتین او را به عنوان یک "اقتدار" محبوب در مورد حقوق و نادرست های اخلاقی تبدیل کرد. عزت وی به خاطر ادعاهایی که از طرف خداباوران مذهبی انجام می گرفت ، سوخت بود که وی را از الحاد تبدیل کرده و او غالباً در برابر همکاران تحت تعقیب ایستادگی می کرد.
انیشتین همچنین مجبور شد به طور مكرر از عقاید خود دفاع كند. با گذشت سالها ، انیشتین ادعا می کرد که هم یک فرد آزاد است و هم یک ملحد. برخی از نقل قول های منتسب به وی حتی به این واقعیت اشاره دارند که این موضوع بیشتر از آنچه دوست داشت مطرح شده است.
انیشتین زندگی پس از زندگی را انکار کرد
یک اصل اساسی در بسیاری از اعتقادات معنوی ، مذهبی و "غیر متعارف" است: مفهوم زندگی پس از مرگ. در تعدادی از موارد ، انیشتین اعتبار این ایده را رد کرد که می توانیم از مرگ جسمی زنده بمانیم.
انیشتین این کار را یک قدم فراتر گذاشت و در کتابش " جهانی که آن را می بینم " نوشت: " من نمی توانم خدایی را تصور کنم که موجوداتش را پاداش می دهد و مجازات می کند ... " او در باور کردن زندگی پس از مجازات به خاطر اعمال بد مشکلی داشت. یا پاداش کارهای خوب حتی می تواند وجود داشته باشد.
انیشتین بسیار مهم از دین بود
آلبرت انیشتین در توصیف احساسات خود نسبت به کار علمی و کیهان ، اغلب در نوشته های خود از کلمه "دین" استفاده می کرد. با این حال ، او واقعاً منظور آن چیزی نبود که سنتی به عنوان "دین" تصور می شد.
در حقیقت ، آلبرت انیشتین انتقادات تند بسیاری برای اعتقادات ، تاریخ و مقامات پشت ادیان سنتی مذهبی داشت. انیشتین نه تنها اعتقاد به خدایان سنتی را رد نکرد ، بلکه کل ساختارهای سنتی مذهبی را که پیرامون الهیات و باورهای فوق طبیعی ساخته شده بود ، رد کرد.
" مردی که به حقیقت دین خود اطمینان داشته باشد ، واقعاً هرگز تحمل پذیر نیست. حداقل ، او باید نسبت به پیروان دین دیگری احساس ترحم کند اما معمولاً در اینجا متوقف نمی شود. پیروان وفادار یک دین ، اول از همه تلاش می کنند. همه برای متقاعد کردن کسانی که به دین دیگری ایمان آورده اند و معمولاً اگر موفق نباشند ، به نفرت ادامه می دهد. با این وجود ، نفرت وقتی منجر به آزار و اذیت می شود که قدرت اکثریت در پس آن باشد. در مورد یک روحانی مسیحی ، غم انگیز طنز در این یافت می شود ... "- آلبرت انیشتین ، نامه ای به خاخام سلیمان گلدمن از جماعت Anshe Emet شیکاگو ، به نقل از:" خدای انیشتین - تلاش آلبرت انیشتین به عنوان یک دانشمند و به عنوان یک یهودی برای جایگزین کردن یک خدا رها شده ". 1997)
انیشتین همیشه تضاد علم و دین را نمی دید
به نظر می رسد که متداول ترین تعامل بین علم و دین با تعارض است: علم یافتن به این باور دینی - غلط و دین که اصرار دارد که علم به تجارت خود عمل کند. آیا لازم است که علم و دین به این شیوه درگیری کنند؟
به نظر می رسد که آلبرت انیشتین احساس نکرده است ، اما در عین حال ، او اغلب بازگو می کند که چنین درگیری هایی رخ می دهد. بخشی از مشکل این است که به نظر می رسد انیشتین فکر کرده است که یک دین "واقعی" وجود داشته باشد که نتواند با علم تعارض داشته باشد.
" مطمئناً ، آموزه خدای شخصی که در وقایع طبیعی دخالت می کند ، هرگز نمی تواند به معنای واقعی توسط علم رد شود ، زیرا این آموزه همیشه می تواند به آن دسته از حوزه هایی که در آن دانش علمی هنوز نتوانسته است پناه ببرد. پا. اما من متقاعد شده ام كه چنین رفتاری از طرف نمایندگان دین نه تنها فاقد ارزش و كاذب خواهد بود ، بلكه برای آموزه ای كه قادر است خود را نه در روشن روشن ، بلكه فقط در تاریکی حفظ كند ، اراده ضرورت را از دست خواهد داد. اثر بر انسان ، با صدمات غیر قابل محاسبه به پیشرفت بشر. "Albert- آلبرت انیشتین ،" علم و دین " (1941)
انیشتین: انسانها ، نه خدایان ، اخلاق را تعریف می کنند
اصل اخلاق ناشی از یک خدا ، پایه و اساس بسیاری از مذاهب خداباور است. بسیاری از مؤمنان حتی تصور می كنند كه غیر مؤمنان نمی توانند اخلاقی باشند. انیشتین رویکرد متفاوتی در این باره گرفت.
به گفته انیشتین ، وی معتقد بود اخلاق و رفتار اخلاقی صرفاً آفرینش های طبیعی و انسانی است. برای او اخلاق خوب با فرهنگ ، جامعه ، آموزش و " هارمونی قوانین طبیعی " گره خورده بود .
دیدگاه انیشتین در مورد دین ، علم و رمز و راز
"اینشتین عزت و رمز و راز را قلب دین می دانست." او غالباً تصدیق می كرد كه این اساس بسیاری از اعتقادات مذهبی است. او همچنین احساسات مذهبی را بیان کرد ، غالباً به شکل ترس از رمز و راز کیهان.
انیشتین در بسیاری از نوشته های خود احترام به جنبه های اسرارآمیز طبیعت را بیان می کند. - در یک مصاحبه ، انیشتین می گوید ، "من فقط در رابطه با این اسرار خودم را مرد مذهبی می دانم .... "
اعتقادات سیاسی انیشتین
اعتقادات مذهبی غالباً بر عقاید سیاسی تأثیر می گذارد. اگر متکلمان دینی امیدوار بودند که انیشتین با آنها در کنار دین بایستد ، از سیاست او نیز شگفت زده می شوند.
انیشتین طرفدار قاطع دموکراسی بود ، اما او همچنین به سیاستهای سوسیالیستی طرفداری نشان داد. برخی مواضع وی مطمئناً امروز با مسیحیان محافظه کار منافات دارد و حتی ممکن است به اعتدال گرایان سیاسی نیز گسترش یابد. او در " جهان همانطور که می بینم " می گوید: " برابری اجتماعی و حمایت اقتصادی از فرد همیشه به عنوان اهداف مهم جمعی دولت به نظر می رسید. "
