کافر به معنای واقعی کلمه به عنوان "یکی بدون ایمان" تعریف شده است. امروزه کافر برچسب از نظر فنی اصطلاحات باستانی است و به هر کسی که اصول هر کدام از آیین را در جامعه خود شک یا رد کند ، تردید می کند. طبق این تعریف ، کافر در یک جامعه ممکن است مؤمن واقعی در یک جامعه همسایه باشد. کافر بودن از این رو همیشه با آنچه دین دارای بیشترین قدرت اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی در جامعه در هر زمان معین است ، رابطه دارد. به همین ترتیب ، کافر بودن همیشه برابر با الحاد نیست.
در دوران مدرن برخی از ملحدان تعریف کافر را برای استفاده خودشان به کار برده اند و این واقعیت را توصیف می کنند که نه تنها به هیچ کس اعتقاد ندارند بلکه همچنین این که اصول دین پرطرفدار جامعه خود را زیر سؤال می برند ، شک و تردید می کنند. بیخدایانی که عمداً برچسب «کافر» را پذیرفته اند ، پیامدهای منفی تعریف اصطلاح را رد می کنند. این کافران خود توصیف شده معتقدند که باید با برچسب مثبت رفتار شود.
تعریف کافر
مطابق فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد ، تعریف کافر عبارت است از:
1. کسی که ایمان ندارد (آنچه گوینده می داند) دین واقعی است؛ یک آدم باورپذیر
2. در برنامه های خاص: الف. از دیدگاه مسیحیان: پیرو مذهبی که مخالف مسیحیت است؛ SPP یک محمدیان ، یک ساراکن (اولین معنی در مهندسی). همچنین (به ندرت) برای یهودی یا بت پرستی اعمال می شد. اکنون عمدتا تاریخچه.
2.b از دیدگاه غیر مسیحی (به ویژه یهودی یا محمد): نجیب ، گیاور و غیره
3.a. كافر در دین یا نزول الهی به طور كلی؛ مخصوصاً یکی در سرزمین مسیحی که با ذکاوت منشأ و اقتدار الهی مسیحیت را رد یا رد می کند. یک کافر فرهیخته معمولاً یک اصطلاح opprobrium است.
ب افراد: بی ایمان؛ پیروی از دین دروغین؛ مشرکان ، ملتها ، و غیره (ر.ک.
استفاده طولانی مدت از مسیحیان اصطلاح کافر گرایش منفی داشت ، اما همانطور که با تعریف شماره 3 ، A و B نشان داده شد ، همیشه اینگونه نبود. کافر برچسب ، حداقل در تئوری ، می تواند به روش خنثی نیز برای توصیف شخصی که مسیحی نبود ، استفاده شود. بنابراین لازم نیست كافر بودن ذاتاً منفی تلقی شود.
حتی ، یک استفاده ظاهراً خنثی ، می تواند دلیل محکومیت مسیحیان را به دلیل فرض رایج مبنی بر اینکه غیر مسیحی بودن به معنای اخلاقی بودن ، اعتماد به نفس کمتر و البته برای جهنم بودن است ، تحمل کند. سپس این واقعیت وجود دارد که خود این اصطلاح از ریشه هایی گرفته شده است که به معنای "وفادار نبودن" است و از دیدگاه مسیحی برای این امر دشوار نیست که برخی از تعبیرات منفی را انجام دهیم.
تعریف مجدد کافر
شکاکان و سکولارها بعد از اینکه قبلاً توسط رهبران کلیسا به آنها اعمال شده بود ، تصدیق کافر را به عنوان یک توصیف مثبت در طول روشنگری آغاز کردند. به نظر می رسد این ایده این بوده است كه آن را به عنوان نشان افتخار به جای پنهان كردن از آن بدست آوریم. بنابراین کافر با از بین بردن تأثیرات منفی دین سنتی ، نهادهای دینی و خرافات مذهبی ، به عنوان یک برچسب برای یک جنبش فلسفی اختصاص داده شده برای اصلاح جامعه ، مورد استفاده قرار گرفت.
این "نهضت کافر" سکولار ، شکاک و ملحد بود ، گرچه همه اعضاء آن را ملحد نمی دانستند و جنبش از سایر جنبش های روشنگری که طرفدار سکولاریسم و ضد روحانیت بودند ، متمایز بود. در اوایل قرن بیستم ، کافر برچسب از نفع خود خارج شد ، زیرا در مسیحیت دارای مفاهیم منفی زیادی بود.
در عوض بسیاری از آنها به برچسب "سکولاریسم" گرایش پیدا کردند زیرا این چیزی بود که هم ملحدان غیر مذهبی و هم مسیحیان لیبرال می توانستند با هم تصویب شوند. برخی دیگر ، به ویژه آنهایی که دارای نگرش انتقادی بیشتری نسبت به دین سنتی هستند ، به برچسب "آزادکار" و جنبش آزاد انداختند.
امروزه استفاده از برچسب کافر نسبتاً غیر معمول است ، اما کاملاً غافل از آن نیست. کافر هنوز چمدانهای منفی از مسیحیت دارد و برخی ممکن است احساس کنند که استفاده از آن به معنای پذیرش مفهوم سازی مسیحی در مورد چگونگی درک مردم است. برخی دیگر گرچه هنوز هم در گرفتن epithets و "داشتن" آنها از طریق استفاده های جدید و انجمن های جدید ارزش دارند.
