تنوع فرهنگی هند نسبت های بی نظیری دارد - حتی وقتی نوبت به حساب می آید روزها. فقط تصور کنید که مردم در مناطق مختلف کشور از سی سیستم مختلف تاریخ استفاده می کنند. با بسیاری از تقویم های مختلف ، ممکن است هر ماه جشن های سال جدیدی هر ماه برگزار شود.
تا سال 1957 ، هنگامی که دولت تصمیم به پایان دادن به این سردرگمی عظیم گرفت ، حدود 30 تقویم مختلف برای رسیدن به تاریخ های مختلف جشنواره های مذهبی در میان هندوها ، بودایی ها و جینزها مورد استفاده قرار می گرفت. این تقویم ها بیشتر مبتنی بر رویه های نجومی کاهنان محلی و "kalnirnayaks" یا سازندگان تقویم بود. علاوه بر این ، مسلمانان از تقویم اسلامی پیروی می کردند و تقویم گرگوری توسط دولت از اهداف اداری استفاده می شد.
تقویم ملی هند
تقویم ملی کنونی هند در سال 1957 توسط کمیته اصلاحات تقویم تنظیم شد که یک تقویم lunisolar را که در آن سال های کبیسه همزمان با سالهای تقویم گرگوری است ، تنظیم کرد و ماه ها به نام ماه های سنتی هند نامگذاری شده اند. این تقویم اصلاح شده هند با Saka Era ، Chaitra 1 1879 آغاز شد ، که مربوط به 22 مارس 1957 است.
Epochs و Eras
در تقویم مدنی هند ، دوره نخستین دوره "ساکا" است ، دوره ای سنتی از زمانشناسی هندی که گفته می شود با الحاق پادشاه سالووهانا به تاج و تخت آغاز شده است و همچنین مرجع بیشتر آثار نجومی در ادبیات سانسکریت است که پس از 500 میلادی نگاشته شده است. در تقویم ساکا ، سال 2002 میلادی 1925 است.
دوره محبوب دیگر دوره ویکرام است که گمان می رود با تاجگذاری پادشاه ویکرامادیتا آغاز شده است. سال 2002 میلادی در این سیستم با 2060 مطابقت دارد.
با این حال ، نظریه مذهبی هندو در دوره زمان را به چهار "یوگا" یا "یوگا" (سنین) تقسیم می کند: ساتیا یگ ، ترتا یگ ، دپار یگ و کالی یوگ. ما در کالی یوگ زندگی می کنیم که اعتقاد بر این است که با مرگ کریشنا آغاز شده است ، که مربوط به نیمه شب بین 17 و 18 فوریه 3102 قبل از میلاد است
پانچانگ
تقویم هندو را "panchang" (یا "panchanga" یا "Panjika" می نامند). این یک بخش حیاتی از زندگی هندوها است ، زیرا در محاسبه تاریخ های جشنواره ها ، و اوقات و روزهای فرخنده برای انجام مراسم های مختلف ضروری است. تقویم هندو در ابتدا بر اساس حرکات ماه بنا شده بود و تمایلات به چنین تقویمهایی را می توان در ریگ ودا یافت ، قدمت آن به هزاره دوم قبل از میلاد مسیح در چند قرن اول میلادی ، اندیشه های نجومی بابل و یونان اصلاح سیستم های تقویم هندی ، و از آن زمان ، هر دو حرکت خورشیدی و قمری در محاسبه تاریخ در نظر گرفته شده اند. با این حال ، هنوز بیشتر جشن های مذهبی و مناسبت های فرخنده بر اساس حرکات قمری تصمیم گرفته می شود.
سال قمری
طبق تقویم هندوها ، یک سال قمری شامل 12 ماه است. یک ماه قمری دو شبانه روز دارد و با ماه جدید به نام "amavasya" آغاز می شود. روزهای قمری "tithis" نامیده می شوند. هر ماه 30 تایتیس دارد که ممکن است بین 20 تا 27 ساعت متغیر باشد. در طی مراحل اپیلاسیون ، تتیسها به نام "شوکا" یا مرحله روشن "دو شبانه فرخنده" نامیده می شوند که با شب کامل ماه به نام "purnima" آغاز می شود. Tithis برای مراحل در حال فروپاشی "کریشنا" یا مرحله تاریک نامیده می شود که به عنوان دو هفته نامفهوم در نظر گرفته می شود.
