بودا در اولین خطبه خود پس از روشنگری ، تعلیمی به نام چهار حقیقت نجیب داد. گفته می شود که چهار حقیقت شامل کل دارما است زیرا تمام آموزه های بودا به حقایق مرتبط هستند.
حقیقت شریف اول ، توكا را توضیح می دهد ، كلمه ای پالیسی / سانسكریت كه اغلب به عنوان "رنج" ترجمه می شود ، اما ممکن است به عنوان "استرس زا" یا "ناراضی" نیز ترجمه شود. بودا گفت ، زندگی دوكا است.
اما چرا اینطور است؟ حقیقت شریف دوم ریشه های دوکچه ( dukkha samudaya ) را توضیح می دهد. حقیقت دوم غالباً با عنوان "دوكا ناشی از میل" خلاصه می شود ، اما چیزی بیش از این وجود دارد.
میل شدید به
بودا در اولین تدریس خود در مورد چهار حقیقت شریف ، گفت:
"و این ، راهبان حقیقت نجیب منشأ دوکخا است: این هوس است که باعث می شود بیشتر - به همراه شور و نشاط ، لذت بردن از اینجا و اکنون در آنجا - اشتیاق برای لذت نفسانی ، هوس برای تبدیل شدن ، اشتیاق برای غیر تبدیل شدن
کلمه پالی که به عنوان "ولع" ترجمه شده است tanha است که به معنای واقعی کلمه به معنای "تشنگی" است. درک این نکته مهم است که هوس تنها دلیل مشکلات زندگی نیست. این تنها مشهودترین علت ، بارزترین علامت است. فاکتورهای دیگری نیز وجود دارند که هوس را ایجاد می کنند و تغذیه می کنند و درک آنها نیز مهم است.
انواع مختلفی از تمایل
بودا در اولین خطبه خود سه نوع تنه را توصیف کرد - هوس لذت حسی ، اشتیاق برای تبدیل شدن ، اشتیاق به عدم تبدیل شدن. بیایید به اینها نگاه کنیم.
تمایل نفسانی ( kama tanha ) به راحتی قابل مشاهده است. همه ما می دانیم که چه چیزی می خواهیم بخواهیم یک سیب زمینی سرخ شده را بعد از دیگری بخوریم زیرا طعم آن را می خواهیم ، نه به خاطر گرسنگی بودن. نمونه ای از میل به شهرت ( bhava tanha ) آرزوی معروف شدن یا قدرتمند بودن است. اشتیاق برای عدم تبدیل شدن ( vibhava tanha ) تمایل به رهایی از چیزی است. این ممکن است یک هوس برای نابودی و یا چیزهای عاشقانه تر باشد ، مانند میل به خلاص شدن از زگیل روی بینی شخص.
مربوط به این سه نوع ولع نوعی از میلهایی است که در دیگر سوترها ذکر شده است. به عنوان مثال ، کلمه حرص و طمع سه سموم lobha است ، که تمایل به چیزی است که فکر می کنیم ما را راضی خواهد کرد ، مانند لباس های زیبا یا ماشین جدید. تمایل نفسانی به عنوان مانعی برای تمرین ، کاماکچاندا (پالی) یا ابدیه (سانسکریت) است. همه این نوع تمایل یا حرص و طمع به تنه وصل می شوند.
چنگ زدن و چسبیدن
ممکن است چیزهایی که می خواهیم چیز مضر نباشند. ممکن است ما از تبدیل شدن به یک نیکوکار ، یک راهب یا یک پزشک بخواهیم. این هوس است که مشکل است ، نه چیزی که هوس می دهد.
این یک تمایز بسیار مهم است. حقیقت دوم این نیست که به ما بگوید که باید آنچه را که در زندگی دوست داریم و از آن لذت می بریم ، کنار بگذاریم. در عوض ، حقیقت دوم از ما می خواهد که به ماهیت ولع و چگونگی ارتباط با چیزهایی که دوست داریم و از آنها لذت می بریم عمیق تر نگاه کنیم.
در اینجا باید به ماهیت چسبیدن یا دلبستگی نگاه کنیم. برای اینکه چسبیده باشد ، شما به دو چیز نیاز دارید - یک پزشک معالج ، و چیزهایی که باید به آن چسبیده باشید. به عبارت دیگر ، چسبیدن به مرجع خود نیاز دارد و مستلزم دیدن شیء چسبیدن به صورت جدا از خود است.
بودا آموخت که دیدن جهان از این طریق - به عنوان "من" در اینجا و "هر چیز دیگری" در آنجا - یک توهم است. علاوه بر این ، این توهم ، این دیدگاه خودمحور ، باعث هوس سیری ناپذیر ما می شود. به این دلیل است که ما فکر می کنیم یک "من" وجود دارد که باید از آن محافظت کنیم ، ترقی کنیم و افراط کنیم که هوس کنیم. و همراه با ولع میل ، حسادت ، نفرت ، ترس و انگیزه های دیگری که باعث می شود به دیگران و خودمان آسیب بزنیم به وجود می آید.
ما نمی توانیم خودمان را متوقف کنیم. تا زمانی که خودمان را درک کنیم که از همه چیز جدا هستیم ، هوس ادامه خواهد یافت.
کارما و سامسارا
بودا گفت: "این ولع است که باعث می شود بیشتر رشد پیدا کند." بیایید به این نگاه کنیم.
در مرکز چرخ زندگی یک خروس ، یک مار و یک خوک قرار دارد که نشانگر حرص و آز ، عصبانیت و جهل است. غالباً این ارقام با خوک ترسیم می شوند و نمایانگر جهل هستند و دو چهره دیگر را هدایت می کنند. این ارقام باعث چرخش چرخ سامسارا - چرخه تولد ، مرگ ، تولد دوباره می شود. جهل ، در این حالت ، جهل از ماهیت واقعی واقعیت و ادراک از یک نفس جداگانه است.
زاد و ولد در بودیسم تجدید تناسلی نیست زیرا بیشتر مردم آن را درک می کنند. بودا آموخت که هیچ روح یا جوهر خودی وجود ندارد که از مرگ بماند و به بدن جدید منتقل شود. سپس ، آن چیست؟ یک راه (نه تنها راه) برای فکر دوباره تولد ، تجدید لحظه لحظه ای توهم یک نفس جداگانه است. این توهم است که ما را به سامسارا متصل می کند.
دومین حقیقت شریف نیز به کارما وصل شده است که مانند تولد دوباره غالباً به اشتباه درک می شود. کلمه کارما به معنای "عمل ارادی" است. هنگامی که اعمال ، گفتار و افکار ما توسط سه سموم مشخص شود - حرص و آز ، عصبانیت و جهالت - ثمره عمل ارادی ما - کارما - بیشتر احساس درد خواهد کرد - درد ، استرس ، نارضایتی.
در مورد ولع مصرف چه باید کرد
حقیقت شریف دوم از ما نمی خواهد که از جهان دور شویم و خود را از هرچه لذت می بریم و هرکسی را که دوست داریم جدا کنیم. برای انجام این کار ، فقط میل شدیدتر خواهد بود - تبدیل شدن یا نبودن. درعوض ، از ما می خواهد بدون چسبیدن لذت ببریم و دوست داشته باشیم. بدون داشتن ، گرفتن ، تلاش برای دستکاری
حقیقت شریف دوم از ما می خواهد که به هوس توجه داشته باشیم. برای مشاهده و درک آن و از ما می خواهد تا در مورد آن کاری انجام دهیم.
