شینتو ، تقریباً به معنی "راه خدایان" ، آیین سنتی ژاپن است. این مرکز به روابط بین پزشکان و بسیاری از موجودات ماوراء طبیعی بنام کامی (مرکز) که به همه جنبه های زندگی مرتبط هستند متمرکز شده است.
کامی
متون غربی در مورد شینتو معمولاً کامی را به عنوان روح یا خدا ترجمه می کنند. هیچ یک از اصطلاحات کاملاً کاملی ، که طیف گسترده ای از موجودات ماوراء طبیعی را در بر می گیرد ، از موجودات منحصر به فرد و شخصیت گرفته تا نیاکان گرفته تا نیروهای غیرشخصی طبیعت به خوبی کار نمی کند.
سازمان از مذهب شینتو
شیوه‌های شینتو بیشتر از نیاز و سنت به جای جزم ، تعیین می شوند. در حالی که مکانهای مداوم عبادت به شکل زیارتگاه ها وجود دارد که برخی از آنها به شکل مجتمع های وسیع هستند ، هر یک از حرم ها مستقل از یکدیگر فعالیت می کنند. کشیش شینتو عمدتاً یک کار خانوادگی است که از والدین به فرزندان منتقل می شود. هر زیارتگاه به یک کامی خاص اختصاص دارد.
چهار تأیید
شیوه های شینتو را می توان تقریباً با چهار تأیید خلاصه کرد:
- سنت و خانواده
- عشق به طبیعت k كامی جزء لاینفك طبیعت است.
- پاکیزگی جسمی r مراسم تمیزکاری بخش مهمی از شینتو است
- جشنواره ها و مراسم تقدیر به تجلیل و سرگرمی از کامی
متن های شینتو
بسیاری از متون در مذهب شینتو ارزش دارند. آنها حاوی فرهنگ عامه و تاریخی هستند که شینتو بر اساس آن بنا شده است ، نه اینکه کتاب مقدس باشد. قدیمی ترین تاریخ از قرن هشتم قبل از میلاد ، در حالی که خود شینتو بیش از هزاره قبل از آن نقطه از زمان وجود داشته است. متون مرکزی شینتو شامل Kojiki ، Rokkokushi ، Shoku Nihongi و Jinno Shotoki است.
رابطه با بودیسم و سایر مذاهب
پیروی از شینتو و سایر مذاهب امکان پذیر است. به ویژه ، افراد زیادی که از شینتو پیروی می کنند ، جنبه های بودیسم را نیز دنبال می کنند. به عنوان مثال ، آیین های مرگ معمولاً طبق روایات بودایی انجام می شود ، تا حدودی به این دلیل که شیوه های شینتو عمدتاً به وقایع زندگی مربوط می شوند - تولد ، ازدواج ، احترام به کامی - و نه بر کلام آخرت.
