در میان تمام آموزه های بودا ، آنهایی که در مورد ماهیت خود هستند ، سخت ترین درک نیستند ، اما برای آنها باورهای معنوی اساسی است. در حقیقت ، "درک کامل ماهیت خود" یکی از راه های تعریف روشنگری است.
پنج Skandhas
بودا آموخت که فرد ترکیبی از پنج جمع از هستی است که به آنها نیز پنج اسکاندا یا پنج پشته گفته می شود:
- فرم
- احساس
- ادراک
- سازندهای ذهنی
- آگاهی
مدارس مختلف بودیسم اسکنداها را از جهاتی متفاوت تفسیر می کنند. به طور کلی ، اولین skandha شکل جسمی ماست. مورد دوم از احساسات ما - اعم از احساسی و جسمی - و حواس ما ساخته شده است - دیدن ، شنیدن ، چشیدن ، لمس کردن ، بو کردن.
ادراک سوم ، بیشتر آنچه را که ما به آن فکر می کنیم - مفهوم سازی ، شناخت ، استدلال - است. این همچنین شامل شناختی است که هنگام تماس یک عضو با یک جسم اتفاق می افتد. ادراک را می توان به عنوان "آنچه مشخص می کند" فکر کرد. درک شده ممکن است یک شیء جسمی یا ذهنی باشد ، مانند یک ایده.
اسکندر چهارم ، شکل گیریهای ذهنی ، شامل عادت ها ، تعصبات و پیش بینی ها است. اراده ما ، یا اراده بودن ما ، نیز بخشی از اسکندر چهارم است ، همانطور که توجه ، ایمان ، وجدان ، غرور ، میل ، کینه ورزی و بسیاری از حالات ذهنی هم فضیلت دارند و نه فضیلت. علل و تأثیرات کارما برای اسكاندر چهارم از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
Skandha پنجم ، آگاهی ، آگاهی از یا حساسیت به یک شی است ، اما بدون مفهوم سازی. هنگامی که آگاهی وجود داشته باشد ، ممکن است skandha سوم شی را تشخیص دهد و یک مفهوم-ارزش را به آن اختصاص دهد ، و skandha چهارم ممکن است با میل یا عصبانیت یا شکل گیری ذهنی دیگری واکنش نشان دهد. skandha پنجم در برخی مدارس به عنوان پایگاهی توضیح داده شده است که تجربه زندگی مشترک را پیوند می دهد.
خود غیر است
آنچه برای فهم اسکنداها مهمترین است این است که آنها خالی هستند. اینها خصوصیاتی نیستند که فرد از آن برخوردار باشد زیرا هیچ شخصی در اختیار داشتن آنها نیست. این آموزه عدم خود را آناتمن یا آناتا می نامند .
خیلی اساساً ، بودا آموخت که "شما" یک موجودیت یکپارچه و مستقل نیست. خود فرد یا آن چیزی که ما ممکن است نفس بدانیم ، به درستی به عنوان یک محصول جانبی از skandhas تصور می شود.
در سطح ، این به نظر می رسد آموزش نیهیلیستی است. اما بودا آموخت که اگر بتوانیم با اغماض خود کوچک و فردی روبرو شویم ، تجربه می کنیم که در معرض تولد و مرگ قرار نگیرد.
دو نمایش
فراتر از این نکته ، بودا تئورادا و بودای ماهایانا در مورد درک آناتمن تفاوت دارند. در حقیقت ، بیش از هر چیز ، این درک متفاوت از خود است که دو مکتب را تعیین و از هم جدا می کند.
اساساً ، تئورادا آناتمن را بدین معنی است که نفس یا شخصیت یک فرد یک زن و شوهر است. با آزاد شدن این توهم ، فرد ممکن است از سعادت نیروانا لذت ببرد.
از طرف دیگر ماهایانا تمام اشکال جسمی را خالی از ذات خود می داند ، تعلیماتی به نام shunyata که به معنای "پوچی" است. ایده آل در ماهایانا این است که همه موجودات را قادر به روشن شدن در کنار هم قرار دهیم ، نه تنها از احساس دلسوزی بلکه به دلیل اینکه ما واقعاً موجودات مستقل نیستیم.
