روزه گرفتن کاری است که در بسیاری از گروههای مختلف مذهبی انجام می شود. مسلمانان از خوردن غذا در ماه مبارک رمضان خودداری می کنند ، یهودیان غالباً از رعایت یوم کیپور روزه می گیرند ، و هندوها گاه به عنوان بخشی از عبادت روزه می گیرند. در بعضی از روایات پاگان ، روزه گرفتن راهی برای نزدیک شدن به الهی ، پاکسازی بدن یا آماده شدن برای یک مراسم دقیق تر بعداً است. در بسیاری از موارد ، هدف روزه گرفتن ، انکار لذت های جسمی بدن و رسیدن به ارتباط عمیق تر با خدایان است.
انواع مختلفی از روزه های معنوی نیز وجود دارد. در بعضی موارد ، فرد ممکن است برای مدت معینی از غذا خودداری کند اما از نوشیدن خودداری کند. در موارد دیگر ، سریعتر ممکن است در ساعات معینی از روز غذا بخورد ، اما دیگران نیستند. به طور کلی ، حتی اگر غذای خود را نیز از بین می برید ، هنوز هم باید مطمئن باشید که در معرض آبرسانی نیستید. آب یا آب میوه و سبزیجات راهی مناسب برای ادامه کار سیستم شما در طی روزه دار است و به شما در حفظ تغذیه مناسب کمک می کند.
بعضی از افراد تصمیم می گیرند که روزه دینی را با مدیتیشن و درون گرایی معنوی ترکیب کنند. این می تواند به عنوان زمان تأمل و رشد در صفحه معنوی مورد استفاده قرار گیرد.
با این حال ، اگر تصمیم به انجام یک روزه دینی دارید ، همیشه قبل از روزه گرفتن با پزشک خود مشورت کنید. قبل از شروع حتما از وضعیت جسمی خوبی برخوردار شوید. بعضی از افراد هرگز نباید بدون نظارت پزشکی مناسب روزه بگیرند. اگر یکی از انواع زیر افراد هستید: روزه نگیرید:
- کسی که به دلیل سرطان ، بیماری های خونی مانند کم خونی یا بیماری قلبی تحت درمان قرار می گیرد.
- کسی که سیستم ایمنی بدنش به خطر بیفتد.
- کسی که مستعد ابتلا به بی اشتهایی یا بولیوی باشد.
- زنان باردار یا مادران شیرده.
- شخصی که دارای انواع خاصی از اختلالات روانی است (قبل از شروع روزه داری ، برای ارزیابی خود از متخصص بهداشت روان استفاده کنید).
همچنین باید فعالیت بدنی خود را در طول روز محدود کنید. ورزش شدید همراه با کمبود غذا می تواند به کاهش وزن چشمگیر و ناسالم منجر شود.
