جز این که ادیان اصلی جهان جز این نیستند : این تئوریستی است : داشتن به عنوان پایه عمل ، اعتقاد و ایمان به وجود یک یا چند خدا یا خدایان است که کاملاً جدا از انسان و انسان است. با آنها امکان برقراری رابطه وجود دارد
بیایید به طور مختصر به روش های مختلفی که ادیان جهان از الهیات استفاده کرده اند نگاهی بیندازیم
تعریف کلاسیک / فلسفی
از لحاظ تئوری ، تنوع نامحدودی در معنای "خدا" از مردم وجود دارد ، اما اغلب در اینجا چندین ویژگی مشترک مورد بحث قرار می گیرد ، به ویژه در میان کسانی که از سنت غربی دین و فلسفه سرچشمه می گیرند. از آنجا که این نوع الهیات بسیار متکی به چارچوب گسترده ای است که از تحقیق و تفسیر مذهبی و فلسفی برخوردار است ، اغلب به عنوان "الهیات کلاسیک" ، "الهیات استاندارد" یا "الهیات فلسفی" خوانده می شود. الهیات کلاسیک / فلسفی - به اشکال مختلفی متجلی می شود ، اما در اصل ، مذاهب متعلق به این دسته ، به طبیعت ماورایی خدایان یا خدایان معتقد به عمل مذهبی اعتقاد دارند. »
الهیات آگنوستیک
در حالی که الحاد و الهیات با اعتقاد برخورد می کنند ، نژادپرستی با دانش سر و کار دارد. ریشه های یونانی این اصطلاح "g" ( دانش) و دانش ( دانش) است. از این رو ، اگنوستیک گرایی به معنای واقعی کلمه به معنای "دانش بدون آن است" است. در زمینه ای که به طور عادی از آن استفاده می شود ، این اصطلاح به معنای: بدون آگاهی از وجود خدایان است. از آنجا که ممکن است انسان بدون داشتن ادعا به این که به طور یقین بداند وجود خدایان وجود دارد ، به یک یا چند خدای دیگر ایمان داشته باشد ، می تواند یک کشیش آگنوستیک باشد.
توحید
اصطلاح توحید از مونو یونان ، (یک) و تئوس (خدای) آمده است. - بنابراین ، توحید اعتقاد به وجود یک خدای واحد است. توحید به طور معمول در تضاد با شرک است (که در زیر مشاهده می شود) ، که اعتقاد بسیاری از خدایان و با الحاد است ، که عدم اعتقاد به هیچ خدایی است.
دیسم
Deism در واقع نوعی توحید است ، اما در شخصیت و توسعه به اندازه کافی متمایز است تا بحث جداگانه را توجیه کند. علاوه بر اتخاذ اعتقادات توحید عمومی ، دئیست ها نیز این عقیده را اتخاذ می کنند که خدای موجود مجرد از نظر ماهیت شخصی است و از عالم ایجاد شده متعالی است. با این حال ، آنها اعتقاد رایج در بین توحید در غرب را رد می کنند ، که این خدای کاملاً مؤثر در عالم خلق فعال است.
توحید و یکتایی
Henotheism بر پایه ریشه های یونانی heis یا henos ، (یک) و theos (خدای) استوار است . اما این تئاتر علیرغم این واقعیت که معنای اخلاقی یکسانی دارد مترادف توحید نیست.
کلمه دیگر که همان عقیده را بیان می کند ، یکپارچگی است ، که مبتنی بر monos های ریشه یونانی (یک) و (latreia) (خدمت یا عبادت مذهبی) است. به نظر می رسد این اصطلاح برای اولین بار توسط جولیوس ولهاوزن برای توصیف نوعی شرک به کار رفته است که در آن فقط یک خدای واحد عبادت می شود اما در جائی که سایر خدایان به عنوان مکانهای دیگر پذیرفته می شوند. بسیاری از مذاهب قبیله ای در این دسته قرار می گیرند
شرک
اصطلاح شرک مبتنی بر ریشه یونانی pol ( بسیاری) و theos ( خدای) است. بنابراین ، این اصطلاح برای توصیف سیستم های اعتقادی که در آن چندین خدای شناخته شده و پرستش می شوند ، به کار می رود. در طول تاریخ بشریت ، ادیان مشرک یک نوع یا اقلیت اکثریت غالب بوده اند. به عنوان مثال ، ادیان کلاسیک یونان ، روم ، هندی و نورس ، همه مشرک بودند
پانتیسم
کلمه pantheism از تابلوی ریشه های یونانی (همه) و theos ( خدای) ساخته شده است. بنابراین ، پانتئیزسم یا اعتقاد به این است که جهان خداست و شایسته پرستش است ، یا اینکه خدا مجموع چیزهایی است که وجود دارد و این است که مواد ، نیروها و قوانین طبیعی که در اطراف خود می بینیم ، تجلی هستند خدا مذاهب اولیه مصر و هندو به عنوان پانتزیستی در نظر گرفته می شود ، و تائوئیسم نیز بعضاً یک سیستم اعتقاد به عقاید پانتزیستی محسوب می شود.
پانتیسم
کلمه panantheism به معنای یونانی برای همه-در-خدا است ، pan-en-theos . یک سیستم اعتقادی پانتئیستی وجود خدایی را مطرح می کند که هر بخش از طبیعت را در هم می آمیزد اما با این وجود کاملاً از طبیعت متمایز است. بنابراین این خدای بخشی از طبیعت است ، اما در عین حال هویت مستقلی را حفظ می کند.
آرمانگرایی غیر شخصی
در فلسفه ایدئالیسم غیرشخصی ، آرمانهای جهانی به عنوان خدا شناخته می شوند. عناصر ایدهآلیسم غیر شخصی ، به عنوان مثال ، در اعتقاد مسیحی مبنی بر اینکه "خدا عشق است" یا دیدگاه اومانیستی مبنی بر اینکه "خدا دانش است" وجود دارد.
یکی از سخنگویان این فلسفه ، ادوارد گلیسون اسپاولدینگ ، فلسفه خود را چنین توضیح داد:
خداوند كل ارزشها ، موجود و موجود ، و آن آژانسها و كارايي هايي است كه اين ارزش ها با هم يكسان هستند.
