هندوئیسم هنر نمادگرایی را با جلوه ای شگفت انگیز به کار می برد. هیچ دینی چنان با نمادهای این آیین کهن پر نشده است. و همه هندوها با این نمادگرایی همه جانبه در تمام طول زندگی به نوعی و یا با دیگری لمس می شوند.
نمادگرایی اساسی هندو در Dharmashastras به چشم می خورد ، اما بخش اعظم آن با تکامل روش "زندگی" منحصر به فرد او شکل گرفت. بر روی سطح ، بسیاری از نمادهای هندو ممکن است پوچ یا حتی گنگ به نظر برسند ، اما کشف معنای عمیق تر این نمادگرایی ، یک لذت واقعی است!
اوم یا اوم
همانطور که صلیب برای مسیحیان است ، Om به هندوها می رسد. از سه حرف سانسکریت ، aa ، au و ma تشکیل شده است که هنگام ترکیب ، صدا Aum یا Om را می سازند. مهمترین نماد در هندوئیسم ، در هر دعا رخ می دهد و دعوت به بیشتر خدایان از آن آغاز می شود. به عنوان نماد تقوا ، عموم غالباً در بالای حروف ، آویزهایی یافت می شود که در هر معبد و حرم های خانوادگی حک شده است.
این نماد در واقع یک هجای مقدس است که نشانگر برهمن یا مطلق است - منبع تمام وجود. برهمن ، به خودی خود ، غیرقابل درک است بنابراین یک سمبل برای کمک به ما در تحقق بخشیدن به ناشناخته اجباری می شود. Om هجا حتی در کلمات انگلیسی با معنای مشابهی اتفاق می افتد ، به عنوان مثال ، "همه چیز" ، "قادر مطلق" ، "همه چیز". بنابراین از Om نیز برای نشان دادن الوهیت و اقتدار استفاده می شود. شباهت آن با لاتین 'M' و همچنین با نامه یونانی 'امگا' قابل مشاهده است. حتی به نظر می رسد کلمه "آمین" که توسط مسیحیان برای ختم یک دعا استفاده می شود ، شبیه به Om است.
سواستیکا
دوم ، فقط از نظر اهميت ، Swastika ، سمبلي كه به عنوان نشان نازي به نظر مي رسد ، براي هندوها از اهميت مهم مذهبي برخوردار است. swastika یک هجا یا یک حرف نیست ، بلکه یک شخصیت تصویری به شکل یک صلیب است که شاخه هایی در زاویه های راست خم شده و در جهت عقربه های ساعت خم شده است. برای همه جشن ها و جشن های مذهبی ، Swastika نمادی از ماهیت ابدی برهمن است ، زیرا در همه جهات نشان می دهد ، بنابراین نمایانگر همه توانائی مطلق است.
اعتقاد بر این است که "سوستیکا" تلفیقی از دو کلمه سانسکریت "سو" (خوب) و "آساتی" است (وجود دارد) که در صورت ترکیب به معنای "ممکن است خوب پیروز شود" باشد. مورخان می گویند Swastika می تواند یک ساختار واقعی را نشان دهد و این که در زمان های قدیم قلعه هایی به دلایل دفاعی به شکلی شبیه به Swastika ساخته شده بودند. به دلیل قدرت محافظ آن ، این شکل شروع به تقدیس نمود.
رنگ زعفران
اگر رنگی وجود داشته باشد که می تواند تمام جنبه های هندوئیسم را نمایان کند ، زعفران است - رنگ آگنی یا آتش ، که منعکس کننده وجود عالی است. به همین ترتیب ، محراب آتش نشانی به عنوان سمبل مشخص آیین های باستانی ودایی در نظر گرفته می شود. به نظر می رسد رنگ زعفران ، که بسیار مورد توجه سیک ها ، بودایی ها و جنین ها است ، اهمیت مذهبی را قبل از به وجود آمدن این مذاهب بدست آورده است.
پرستش آتش منشأ آن در عصر ودایی بود. سرود مهمترین در ریگ ودا آتش را شکوه می کند: " Agnimile purohitam yagnasya dev rtvijam، hotaram Ratna Dhatamam ." هنگامی که عاقلین از یک شهرام به دیگری منتقل می شدند ، رسم بود که آتش را در کنار هم حمل کنید. ناراحتی در حمل ماده سوزاننده در مسافت های طولانی ممکن است باعث شده است تا نمادی از پرچم زعفران به وجود بیاید. پرچم های مثلثی و غالباً چنگال زعفران در بالای معابد سیک و هندو پاشیده می شوند. در حالی که سیک ها آن را به عنوان یک رنگ مبارز قلمداد می کنند ، راهبان بودایی و مقدسین هندو لباسهای این رنگ را به عنوان علامت انصراف از زندگی مادی می پوشند.
