- 13 و آنها برخی از فریسیان و هیرودیان را به او می فرستند تا در سخنان او او را بگیرند. 14 و هنگامی که آنها آمدند ، به او می گویند ، استاد ، ما می دانیم که تو حقیقت هستی و از هیچ کس مراقبت نمی کنی ، زیرا تو شخص انسان ها را نمی بینی ، اما راه خدا را به حقیقت می آموزید: آیا مجاز است که بدهی؟ ادای احترام به سزار ، یا نه؟ 12:15 باید بدهیم یا نباید بدهیم؟ اما او با دانستن ریاکاری آنها ، به آنها گفت: چرا من را وسوسه می کنید؟ برای من یک سکه بیاور ، تا آن را ببینم.
- 16 و آن را آوردند. و به آنها گفت: این تصویر و نسخه كیست؟ و به او گفتند: سزار. 17 و عیسی در جواب گفت: "چیزهایی را كه سزار هستند به سزار تسلیم كنید ، و چیزهایی را كه خداست ، به خدا بگویید. و از او شگفت زده شدند.
- مقایسه کنید : متی 22: 15-22؛ لوقا 20: 20-26
عیسی و روم اقتدار
در فصل قبل ، عیسی با مجبور کردن آنها یکی از دو گزینه غیرقابل قبول ، مخالفان خود را بهترین انتخاب کرد. در اینجا آنها با درخواست از عیسی مسیح در مورد بحث پرداخت مالیات به روم ، سعی در برگرداندن نفع خود دارند. جوابش هرچه باشد ، با کسی مشکل می کرد.
اما این بار کریشان ، کاتبان و بزرگان به نظر نمی رسد - آنها فریسیس (افراد شرور از قبل در مارک) و هیرودیان را برای سفر به عیسی مسیح می فرستند. حضور هیرودیان در اورشلیم کنجکاوی است ، اما ممکن است این یک توهم برای فصل سوم باشد که در آن فریسیان و هیرودیان به عنوان نقشه کشی برای قتل عیسی توصیف می شوند.
در این مدت بسیاری از یهودیان درگیر درگیری با مقامات رومی شدند. بسیاری می خواستند تاكسی را به عنوان یك كشور ایده آل یهود برقرار كنند و برای آنها ، هر حاكم غیر یهودی بر اسرائیل ، شرارت در برابر خدا بود. پرداخت مالیات به چنین حاکمی به طور مؤثر حق حاکمیت خدا بر ملت را انکار کرد. عیسی نمی توانست از پس این موقعیت برآید.
نارضایتی یهودیان نسبت به مالیات بر نظرسنجی روم و دخالت رومی ها در زندگی یهودیان منجر به شورش در سال 6 قبل از میلاد به رهبری جودا جلیل شد. این به نوبه خود ، به ایجاد گروههای رادیکال یهودی منجر شد که شورش دیگری را از سال 66 تا 70 قبل از میلاد آغاز کردند ، شورشی که با تخریب معبد در اورشلیم و آغاز یک دیار دیار یهودیان از سرزمین اجدادی آنها پایان یافت.
از طرف دیگر ، رهبران روم نسبت به هر چیزی که شبیه مقاومت در برابر حکومتشان بود ، بسیار لمس می کردند. آنها می توانند نسبت به مذاهب و فرهنگ های مختلف بسیار تحمل کنند ، اما تنها تا زمانی که اقتدار روم را پذیرفتند. اگر عیسی اعتبار پرداخت مالیات را انکار می کرد ، می توانست بعنوان کسی که شورش را تشویق می کرد ، رومیان را تحویل بگیریم (هیرودیان خدمتگزار روم بودند).
عیسی با اشاره به اینكه پول جزئی از كشورهای غیر یهود است و از این طریق می توان به طور قانونی به آنها واگذار شد ، از این دام جلوگیری كرد ، اما این فقط واجد شرایط چیزهایی است كه متعلق به امتها است. وقتی چیزی متعلق به خدا است ، باید به خدا داده شود. چه کسی عمر را پاسخ داد؟ شاید کسانی باشند که سؤال را می پرسیدند و یا تماشاگران را شگفت زده می کردند ، شگفت زده شدند که وی قادر به جلوگیری از تله و در عین حال راهی برای آموزش یک درس دینی بود.
کلیسا و ایالت
این در بعضی مواقع برای پشتیبانی از ایده جدایی کلیسا و دولت مورد استفاده قرار می گیرد زیرا عیسی به عنوان تمایز بین اقتدار سکولار و مذهبی شناخته می شود. با این حال ، در همان زمان ، عیسی نشان نمی دهد که چگونه باید تفاوت بین چیزهای سزار و چیزهایی که خدا هستند را بیان کند. به هر حال همه چیز با یک کتیبه دستی همراه نیست ، بنابراین اگرچه یک اصل جالب برقرار است ، چگونگی استفاده از آن اصل خیلی واضح نیست.
با این حال ، تفسیر سنتی مسیحیان حاکی از آن است که پیام عیسی این است که مردم در انجام وظایف خود نسبت به خدا کوشا باشند همانطور که در انجام تعهدات سکولار خود در قبال دولت هستند. مردم برای پرداخت کامل و به موقع مالیات های خود تلاش می کنند ، زیرا آنها می دانند در صورت عدم وقوع ، چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد. کمتر به فکر عواقب حتی بدتری که ناشی از انجام ندادن آنچه خدا می خواهد باشد ، سخت فکر می کنیم ، بنابراین باید به آنها یادآوری شود که خدا هر اندازه به اندازه سزار خواستار است و نباید از آن چشم پوشی کرد. این یک تصور تمسخر از خدا نیست.
