بودایی تبت نوعی از بودیسم ماهایانا است که در تبت شکل گرفت و در کشورهای همسایه هیمالیا گسترش یافت. بودی تبت به دلیل اساطیر و شمایل شناسی غنی و همچنین در مورد شناسایی تناسخهای استادان معنوی درگذشت شناخته شده است.
خاستگاه بودای تبت
تاریخ بودیسم در تبت در سال 641 میلادی آغاز می شود. هنگامی که پادشاه سونگسن گامپو (درگذشت حدود 650) تبت را از طریق فتح نظامی متحد کرد. در همین زمان ، او دو همسر بودایی ، شاهزاده خانم برریکوتی از نپال و پرنسس ون چنگ از چین را در دست گرفت.
هزار سال بعد ، در سال 1642 ، پنجمین دالایی لاما رهبر موقتی و معنوی قوم تبت شد. در آن هزار سال ، بودای تبت ویژگی های منحصر به فرد خود را توسعه داد و همچنین به شش مدرسه اصلی تقسیم شد. بزرگترین و برجسته ترین آنها Nyingma ، Kagyu ، Sakya و Gelug است.
Vajrayana و Tantra
Vajrayana ، "وسیله نقلیه الماس" ، یک مدرسه بودیسم است که در اواسط هزاره اول میلادی در هند سرچشمه گرفت. Vajrayana در پایه و اساس فلسفه و آموزه های Mahayana ساخته شده است. این با استفاده از آیین های باطنی و سایر شیوه ها ، به ویژه تانتره متمایز می شود.
Tantra شامل شیوه های مختلفی است ، اما بیشتر به عنوان ابزاری برای روشنگری از طریق هویت با خدایان تنتور شناخته می شود. خدایان تبت را به بهترین وجه درک می کنند که آرکیتیپ هایی را نشان می دهند که عمیق ترین ماهیت خود را در یک تمرینگر تنتریک نشان می دهد. از طریق یوگا تانترا ، فرد خود را به عنوان یک موجود روشنفکرانه درک می کند.
دالایی لاما و دیگر لاله ها
لاله ای شخصی است که به عنوان تناسخ مجدد کسی که متوفی است شناخته می شود. عمل به رسمیت شناختن گل لاله منحصر به بودیسم تبتی است. در طول قرن ها ، بسیاری از سلسله های لاله ها برای حفظ تمامیت نهادها و آموزه های صومعه مهم شده اند.
اولین لاله های شناخته شده ، دومین کارماپا ، کارما پاکشی (1204 تا 1283) بود. کارماپه فعلی و رئیس مدرسه Kagyu از بودیسم تبت ، Ogyen Trinley Dorje ، هفدهم است. وی در سال 1985 متولد شد.
البته معروف ترین لاله ، البته حضرتش دالایی لاما است. دالای لاما فعلی ، Tenzin Gyatso ، چهاردهمین سال است و وی در سال 1935 به دنیا آمد.
معمولاً اعتقاد بر این است كه آلتان خان ، رهبر مغول ، عنوان دالای لاما را به معنی "اقیانوس خرد" در سال 1578 بدست آورد. این عنوان به سونام گیاتسو (1543 تا 1588) ، سومین كلاهبرداری سر مدرسه "گلگ" داده شد. از آنجا که سونام گیاتسو سرپرست مدرسه سوم بود ، وی به 3 دالایی لاما تبدیل شد. دو دالای لاماس اول این عنوان را پس از مرگ دریافت کردند.
این پنجمین دالایی لاما ، لوبسانگ گیاتسو (1617 تا 1682) بود که نخستین بار رئیس کل بودایی تبت شد. "پنجم بزرگ" با رهبر مغول گوشری خان اتحاد نظامی ایجاد کرد.
گوشری خان هنگامی که دو رئیس دیگر مغول و حاکم پادشاهی باستانی کنگانان در آسیای میانه- تبریز ، آنها را گشود و خود را پادشاه تبت اعلام کرد. در سال 1642 ، گوشری خان 5 دالایی لاما را به عنوان رهبر معنوی و موقتی تبت شناخت.
دالایی لاماس و نمایندگان جانشین آنها تا زمان حمله تبت به چین در سال 1950 و تبعید چهاردهمین دالایی لاما در سال 1959 ، همچنان مدیر ارشد تبت باقی ماندند.
اشغال چینی تبت
چین به تبت ، سپس یك كشور مستقل حمله كرد و آن را در سال 1950 ضمیمه كرد. حضرت دالایی لاما در سال 1959 از تبت گریخت.
دولت چین شدیداً بودیسم را در تبت کنترل می کند. به صومعه ها اجازه داده می شود بیشتر به عنوان جاذبه های گردشگری عمل کنند. مردم تبت نیز احساس می کنند که در کشور خود به شهروندان درجه دو تبدیل می شوند.
تنش ها در مارس 2008 به اوج خود رسید و در نتیجه چندین روز شورش صورت گرفت. تا آوریل ، تبت به طور مؤثر به دنیای خارج بسته شد. این تنها در ژوئن سال 2008 پس از گذر مشعل المپیک بدون حادثه دوباره به طور جزئی بازگشایی شد و دولت چین گفت که این ثابت کرد که تبت "بی خطر" است.
