اصطلاح «تفکر انتقادی» در تمام این سایت به یک شکل یا شکل دیگر استفاده می شود - اما معنی آن چیست؟ برخی ممکن است این تصور را داشته باشند که این امر صرفاً شامل تقصیر با دیگران و عقاید دیگران است ، اما اینگونه نیست. به عنوان یک قاعده کلی ، تفکر انتقادی شامل ایجاد فاصله عاطفی و فکری بین خود و ایده ها - خواه خود شما یا دیگران - برای ارزیابی بهتر حقیقت ، اعتبار و استدلال آنهاست.
تفکر انتقادی کوششی است برای ارزیابی های معتبر و منطقی درباره آنچه که باور و کفر برای ما منطقی است. تفکر انتقادی از ابزارهای منطق و علم استفاده می کند ، زیرا شک و تردید را در برابر پوکی یا جزم گرایی ، دلیل بر ایمان ، علم شبه دانش و مهارت برای تفکر آرزو می داند. تفکر انتقادی تضمین نمی کند که ما به حقیقت برسیم ، اما این امر باعث می شود که این احتمال بسیار بیشتر از هر گزینه دیگری باشد.
اگر برخی از ویژگیهای اصلی لازم برای تفکر انتقادی در مورد چیزی را توضیح دهیم ، توضیح مفهوم تفکر انتقادی ساده تر خواهد بود:
ذهنیت باز
کسی که مایل است درباره چیزهایی مانند سیاست یا دین تفکر انتقادی بیاندیشد ، باید با ذهنیت آزادانه رفتار کند. این امر مستلزم باز بودن این احتمال است که نه تنها دیگران حق دارند بلکه شما اشتباه می کنید. بیشتر اوقات مردم ظاهراً بدون هیج وقت به فکر بحث و جدال می روند كه می توانند در مورد این موضوع اشتباه كنند ، عصبانی از استدلال می كنند.
البته ، ممکن است بیش از حد "ذهن فکر" نیز وجود داشته باشد زیرا همه ایده ها به همان اندازه معتبر نیستند و شانس برابر بودن در حقیقت بودن را دارند. اگرچه باید از نظر فنی امکان صحیح بودن شخص را فراهم کنیم ، اما ما هنوز هم باید از آنها درخواست کنیم که ادعاهای خود را پشتیبانی کنند - اگر آنها نتوانند یا نباشند ، ممکن است ما در رد این ادعاها و عمل به گونه ای موجه باشیم که انگار آنها نبوده اند. درست است
احساسات و دلیل را متفاوت کنید
حتی اگر دلایل منطقی و تجربی روشنی برای پذیرش ایده داشته باشیم ، احتمالاً دلایل عاطفی و روانی نیز برای پذیرش آن داریم- دلایلی که ممکن است کاملاً از آن آگاهی نداشته باشیم. با این حال ، تفکر انتقادی مهم است که یاد بگیریم این دو را از هم جدا کنیم زیرا دومی می تواند به راحتی با اولی مداخله کند.
دلایل عاطفی ما برای اعتقاد به چیزی ممکن است کاملاً قابل درک باشد ، اما اگر منطق اعتقاد اشتباه باشد ، در نهایت نباید اعتقاد خود را منطقی بدانیم. اگر بخواهیم به شکلی تردیدانه و عادلانه به اعتقادات خود نزدیک شویم ، باید آماده باشیم که عواطف خود را کنار بگذاریم و منطق و استدلال را بر اساس اصطلاحات آنها ارزیابی کنیم - حتی ممکن است در صورت عدم موفقیت منطقی عقاید خود را نیز رد کنیم. معیارها (نگاه به ذهن آگاهی آزاد).
استدلال از دانش ، نه جهل
از آنجا که ما غالباً در اعتقادات خود یک سرمایه گذاری عاطفی یا روانشناختی دیگری انجام می دهیم ، عادی نیست که مردم قدم به جلو بروند و سعی کنند از این عقاید دفاع کنند بدون توجه به اینکه منطق یا شواهد برای آنها ضعیف است. در واقع ، گاهی اوقات مردم از ایده ای دفاع می کنند حتی اگر چیزهای زیادی راجع به آن ندانند- فکر می کنند که این کار را انجام می دهند ، اما این کار را نمی کنند.
با این وجود ، فردی که سعی در انجام تفکر انتقادی دارد ، نیز سعی می کند از این فرض که همه چیزهایی را که باید بدانند بداند ، اجتناب کند. چنین شخصی حاضر است اجازه دهد كه كسی كه مخالف است ، بتواند چیزهای مرتبط را به آنها بیاموزد و در صورت نادیده گرفتن حقایق مهم و مرتبط ، از استدلال موضع خودداری می كند.
احتمال یقین نیست
ایده هایی وجود دارد که احتمالاً صحیح هستند و ایده هایی که مطمئناً صحیح هستند ، اما اگرچه ایده ای که متعلق به گروه دوم باشد ، خوب است ، اما باید درک کنیم که گروه دوم به مراتب ، به مراتب کوچکتر از گروه قبلی است. هرچند ممكن است در غير اين صورت ترجيح داده شود ، درمورد بسياري از موضوعات - به ويژه مواردي كه محور بسياري از مباحثه است ، كاملاً مطمئن نخواهيم بود.
وقتی فرد دچار شک و تردید و تفکر انتقادی می شود ، به یاد می آورد که احتمالاً نتیجه گیری نتیجه گیری واقعی است ، به این معنی نیست که آنها نشان داده اند یا می توانند نشان دهند که قطعاً صحیح است. برخی حقایق مستلزم یک محکومیت محکم هستند ، اما حقایق احتمالی فقط به یک محکومیت آزمایشی احتیاج دارند - یعنی باید آنها را با همان قدرتی که ادله و دلیل اجازه می دهد باور کنیم.
از سوء تفاهمات زبانی جلوگیری کنید
زبان ابزاری پیچیده و لطیف است. این امکان را به ما می دهد تا انواع ایده ها ، از جمله ایده های کاملاً جدید ، اما همان ظرافت و پیچیدگی را با هم ارتباط برقرار کنیم - برای انواع سوء تفاهم ها ، ابهامات و بیهودگی ها. واقعیت موضوع این است ، آنچه ما فکر می کنیم در حال برقراری ارتباط هستیم ممکن است آنچه دیگران دریافت می کنیم نباشد و آنچه را دریافت می کنیم ممکن نیست آنچه دیگران قصد برقراری ارتباط را دارند.
بنابراین ، تفکر انتقادی باید امکان ابهام ، مبهم و سوء تفاهم را در ارتباطات ما فراهم کند. شخصی که سعی دارد به نقد جدی بپردازد باید تلاش کند تا حد ممکن این عوامل را از بین ببرد - مثلاً با تلاش برای بدست آوردن اصطلاحات کلیدی که در اوایل به طور واضح تعریف شده است بجای اینکه اجازه دهد یک بحث و گفتگو انجام شود تا افراد با استفاده از همان کلمات بتوانند کاملاً صحبت کنند مفاهیم مختلف
از اشتباهات رایج خودداری کنید
بیشتر افراد می توانند به اندازه کافی استدلال کنند که در زندگی روزمره خود به سر می برند و نه بیشتر. اگر این برای زنده ماندن کافی است ، چرا وقت اضافی و کار را برای بهبود سرمایه گذاری می کنید؟ با این حال ، افرادی که مایل به داشتن معیارهای بالا برای اعتقادات و استدلال های خود هستند ، نمی توانند با حداقل تلاش برای رسیدن به زندگی ، کمترین کاری را انجام دهند - آموزش و تمرین بیشتری لازم است.
برای این منظور ، تفکر انتقادی خوب مستلزم آن است که یک فرد ، آشنا به اشتباهات منطقی رایج باشد که بیشتر افراد در برخی از زمانها یا دیگران مرتکب می شوند ، بدون آنکه متوجه شوند. سفسطه ها استدلال هایی هستند که در تمام مدت به بحث و گفتگو می پردازند. عمل به تفکر انتقادی باید به شخص کمک کند که از استدلال آنها جلوگیری کند و در تشخیص ظاهر خود در دیگران استدلال کند. استدلالی که مرتکب سفسطه شود ، نمی تواند دلیل خوبی را برای پذیرش نتیجه گیری فراهم کند. بنابراین ، تا زمانی که مرتکب اشتباهاتی شده باشید ، استدلالها بسیار مولد نیستند.
به نتیجه گیری نپردازید
این آسان و معمول است که مردم به سرعت به نتیجه اول و بدیهی در هر نوع معضل بروند ، اما واقعیت موضوع نتیجه گیری آشکار است که همیشه درست نیست. متأسفانه ، وقتی شخصی نتیجه گیری را اتخاذ کرد ، سخت است که بتواند آن را به نفع چیز دیگری کنار بگذارد - از این گذشته ، هیچ کس نمی خواهد اشتباه کند ، آیا آنها
از آنجا که بهتر است از دردسر جلوگیری کنید تا یک بار تلاش برای رهایی از مشکل پیش بیاید ، تفکر انتقادی نیز بر تفکر دقیق تأکید می کند - و این بدان معنی است که اگر بتوانید از آن جلوگیری کنید ، به نتیجه نمی رسید. پیش بروید و وجود یک نتیجه گیری آشکار را تصدیق کنید زیرا ممکن است درست باشد ، اما تا زمانی که گزینه های دیگر در نظر گرفته نشود ، آن را تصویب نکنید.
همه اینها فقط خلاصه ای از برخی از ویژگیهای اصلی است که مردم باید برای پرورش آنها به تفکر انتقادی و شک در مورد چیزها بپردازند. اگرچه ممکن است فوراً آشکار به نظر نرسد ، برای تبدیل شدن به یک متفکر منتقد بهتر ، نیازی به مدرک فلسفه یا علوم ندارید. برخی از آموزش ها در مورد مسائل اساسی مورد نیاز است ، اما چیزی که معمولاً یک فرد نمی تواند از عهده آن برآید.
برخی از جنبه های منطق اساسی ممکن است دشوار به نظر برسند ، اما در گذشته ، تنها یک راه برای راحت شدن با آن وجود دارد: تمرین. به عنوان مثال ، شما فقط با به خاطر سپردن لیستی از اسامی ، در تشخیص اشتباهات موفق نخواهید شد. درعوض ، شما باید وقت خود را برای خواندن استدلال ها به دقت فرا بگیرید و یاد بگیرید که اشتباهات را از این طریق شناسایی کنید. هرچه بیشتر وقت خود را برای این کار اختصاص دهید ، طبیعی تر خواهد شد - و نام فجایع را به یاد خواهید آورد.
در مورد منطق اساسی دیگر مفاهیم نیز صادق است. اگر به آنها فکر می کنید و از آنها استفاده می کنید ، پس با آنها احساس راحتی خواهید کرد و استراتژی ها و فنون استدلالی خاصی را در هر چیزی که می خوانید ، بدون اینکه بخواهید واقعاً تشخیص دهید ، تشخیص خواهید داد. اصطلاحات دقیق به خودی خود دنبال خواهد شد. اگر علاقه مند به تمرین هستید ، یکی از مکان های خوب برای یافتن کمک می تواند انجمن این سایت باشد. در آنجا فرصتی خواهید داشت که بسیاری از استدلال ها را بخوانید و بسیاری از تکنیک های شرح داده شده در این سایت را به صورت عملی مشاهده کنید. همچنین می توانید در مورد صحت یا صحت استدلال های خاص سؤال کنید - افراد زیادی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند تا بهتر درک کنید که یک استدلال اشتباه می شود یا درست می شود.
