لوتوس از قبل از زمان بودا به عنوان سمبل خلوص بوده و در هنر و ادبیات بودایی شکوفا می شود. ریشه های آن در آب گل آلود است ، اما گل نیلوفر آبی از گل بالا بلند می شود تا گل تمیز و معطر شود.
در هنر بودایی ، یک گل نیلوفر آبی کاملاً شکوفنده نشانگر روشنگری است ، در حالی که یک جوانه بسته یک زمان قبل از روشنگری را نشان می دهد. بعضی اوقات گل تا حدی باز است که مرکز آن پنهان است و این نشانگر آن است که روشنگری فراتر از دید عادی است.
گلی که از ریشه ها تغذیه می کند نشانگر زندگی کثیف انسان است. در بحبوحه تجربیات انسانی و رنجهای ماست که می خواهیم آزاد و شکوفا بشویم. اما در حالی که گل از گل بالا می رود ، ریشه و ساقه در گل و لای ، جایی که ما زندگی خودمان را می گذاریم باقی مانده است. آیه ذن می گوید: "ممکن است ما در آب گل آلود با خلوص مانند لوتوس وجود داشته باشد."
بالا رفتن از گل تا گل ، به ایمان زیادی به خود ، در عمل و در تعالیم بودا نیاز دارد. بنابراین ، در کنار پاکی و روشنگری ، نیلوفر آبی نیز نمایانگر ایمان است.
Lotus در Pali Canon
بودا تاریخی در خطبه های خود از نمادگرایی نیلوفر آبی استفاده می کرد. به عنوان مثال ، در دونا سوتا (پالی تیپیتیکا ، آنگوتارا نیکایا 4.36) از بودا سؤال شد که آیا او خدایی است یا خیر. او جواب داد،
"دقیقاً مانند یک نیلوفر آبی قرمز ، آبی یا سفید در آب ، که در آب پرورش یافته و از بالای سطح آب بلند می شود" ، ایستاده ای که از آب در نظر گرفته نشده است ، به همان روشی که Iborn در جهان ، رشد کرده در جهان ، با غلبه بر جهان زندگی ناآگاه از جهان. به من یاد کن ، برهمن ، به عنوان "بیدار". "[ترجمه تانیسارو بیکخو]
در بخش دیگری از Tipitaka ، Theragatha ("آیات راهبان بزرگتر") ، شعری وجود دارد که به شاگرد Udayin نسبت داده شده است:
به عنوان گل نیلوفر آبی ،
در آب ، شکوفا ،
ذهن خوشبو و دلپذیر ،
اما توسط آب غرق نیست ،
به همان روش ، متولد جهان ،
بودا در جهان می ماند.
و مانند آب نیلوفر آبی ،
او از دنیا غرق نمی شود. [ترجمه اندرو اولندزی]
سایر کاربردهای Lotus به عنوان نمادی
گل نیلوفر آبی یکی از هشت نماد فرخنده بودیسم است.
طبق افسانه ، قبل از به دنیا آمدن بودا ، مادرش ، ملکه مایا ، در خواب یک فیل گاو نر سفید بود که یک لوتوس سفید را در تنه خود حمل می کرد.
بودا و بدیشتاتوا اغلب به صورت نشسته یا ایستاده بر روی پایه های نیلوفر آبی گزارش می شوند. Amitabha Buddha is تقریباً همیشه روی لوتوس نشسته یا ایستاده است ، و اغلب اوقات نیز لوتوس نگه می دارد.
Lotus Sutra یکی از ساترهای بسیار مورد توجه Mahayana است.
مانترا مشهور Om Mani Padme Hum تقریباً به "جواهر در قلب نیلوفر آبی" ترجمه می کند.
در مراقبه ، موقعیت نیلوفر آبی نیاز به تاشو پاهای خود دارد به طوری که پای راست روی ران چپ استراحت کند و بالعکس.
با توجه به متن كلاسیك منتسب به استاد ژاپنی Soto Zen Keizan Jokin (1268-1325) "انتقال نور ( دنكرووك )" ، بودا یك بار خطبه خاموش را خوانده بود كه در آن او یك لوتوس طلا نگه داشت. شاگرد Mahakasyapa لبخند زد. بودا تحقق روشنگری Mahakasyapa را تأیید کرد و گفت: "من گنجینه ای از چشم حقیقت ، ذهن ناکارآمد نیروانا را دارم. اینها را به کاسیاپا واگذار می کنم."
اهمیت رنگ
در نمادنگاری بودایی ، رنگ نیلوفر آبی معنای خاصی را منتقل می کند.
- نیلوفر آبی معمولاً نشان دهنده کمال خرد است. با bodhisattva Manjusri همراه است. در بعضی از مدارس ، نیلوفر آبی هرگز در شکوفا نیست و مرکز آن دیده نمی شود. Dogen در مورد مجسمه های آبی در مجسمه Kuge (گل های فضا) Shobogenzo نوشت.
وی ادامه داد: "به عنوان مثال ، زمان و مکان باز شدن و شکوفا شدن نیلوفر آبی در میان آتش و در زمان شعله های آتش است. این جرقه ها و شعله ها محل و زمان باز و شکوفه نیلوفر آبی است و همه جرقه ها و شعله های آتش در محل و زمان مکان و زمان گشایش و شکوفه نیلوفر آبی قرار دارد ، بدانید که در یک جرقه تنها صدها هزار لوتوس آبی وجود دارد ، در آسمان شکوفا می شود ، روی زمین شکوفا می کند ، در گذشته شکوفا می کند ، گل می زند. در حال حاضر. تجربه زمان و مکان واقعی این آتش سوزی ، تجربه نیلوفر آبی است. تا به این زمان و مکان از گل نیلوفر آبی نپردازید. " [ترجمه یاسودا جوشو روشی و آنزان هوشیین]
- نیلوفرهای طلای نشان دهنده روشنگری تحقق یافته همه بوداها است.
- یک نیلوفر آبی صورتی نشانگر بودا و تاریخ و جانشینی بودا است.
- در بودیسم باطنی ، یک نیلوفر آبی بنفش نادر و عرفانی است و بسته به تعداد گلهایی که در کنار هم قرار گرفته اند ، ممکن است چیزهای زیادی را منتقل کند.
- نیلوفر آبی قرمز با Avalokiteshvara ، bodhisattva شفقت همراه است. همچنین با قلب و با طبیعت اصلی و خالص ما همراه است.
- نیلوفر آبی نشانگر وضعیت روانی است که از تمام سموم خالص است.
