متداول ترین تفسیر Diamond Sutra این است که در مورد عدم مقاومت است. اما این یک فرض مبتنی بر ترجمه بسیار بد است. خوب این به چه معنی است؟
اولین سرنخ در مورد موضوع ، به اصطلاح ، از این سوترا ، درک آن است که یکی از Prajnaparamita - کمال خرد - Sutras است. این ساترها با چرخش دوم چرخ دارما همراه است. اهمیت نوبت دوم توسعه آموزه sunyata و ایده آل Bodhisattva است که همه موجودات را به روشنگری می کشاند.
سوترا یک نقطه عطف مهم در رشد ماهایانا است. در اولین آموزه های چرخشی تئورادا ، تأکید زیادی بر روشنگری فردی شد. اما الماس ما را از آن دور می کند -
"... همه موجودات زنده سرانجام توسط من به نیروانا نهایی ، پایان نهایی چرخه تولد و مرگ هدایت می شوند. و هنگامی که این تعداد غیر قابل شکست ، بی نهایت موجودات زنده همه آزاد شده اند ، در حقیقت حتی یک واحد هم نیستند موجود واقعاً آزاد شده است
"چرا Subhuti؟ زیرا اگر یک بدیواتوا هنوز به توهمات شکل یا پدیده هایی مانند نفس ، شخصیت ، یک خود ، یک فرد جداگانه یا یک موجود جهانی که از نظر ابدی وجود دارد چسبیده است ، پس آن شخص یک بدویاتوا نیست."
در اولین تعلیمات چرخش بودا توسط بودا تاریخی پرده برداری شد و الماس در را برای چیزی فراتر از آن باز می کند. از دست دادن آن شرم آور خواهد بود.
چندین ترجمه انگلیسی از الماس با کیفیت متفاوت است. بسیاری از مترجمان کوشیده اند تا آن را معنا دهند و با این کار کاملاً آنچه را که می گویند را تقلا کرده اند. (این ترجمه نمونه ای است. مترجم در تلاش بود تا مفید واقع شود ، اما در تلاش برای ارائه چیزی که درک ذهنی داشته باشد ، معنای عمیق تر را پاک کرد.) اما در ترجمه های دقیق تر ، چیزی که بارها و بارها مشاهده می کنید مکالمه ای مانند این است:
بودا: بنابراین ، Subhuti ، آیا می توان از A صحبت کرد؟
Subhuti: نه ، هیچ A برای صحبت کردن وجود ندارد. بنابراین ، ما آن را A می نامیم.
اکنون ، این فقط یک بار اتفاق نمی افتد. این اتفاق بیش از حد رخ می دهد (با فرض اینکه مترجم تجارت خود را می دانست). به عنوان مثال ، اینها اسنادی از ترجمه Red Pine است:
(فصل 30): "بهاگاوان ، اگر جهانی وجود داشته باشد ، دلبستگی به یک موجود وجود خواهد داشت. اما هرگاه تاتاگاتا از دلبستگی به یک موجودیت سخن بگوید ، تاتاگاتا از آن به عنوان هیچ دلبستگی سخن می گوید. بنابراین به آن" دلبستگی به یک موجودیت "می گویند. ""
(فصل 31): "بهاگاوان ، وقتی تاتاگاتا از منظر خود صحبت می کند ، تاتاگاتا بدون هیچ دیدگاهی از آن صحبت می کند. بنابراین به آن" دیدگاه از خود "گفته می شود.
همانطور که سوترا را می خوانید (اگر ترجمه دقیق باشد) ، از فصل 3 به بعد بارها و بارها به این کار می پردازید. اگر در نسخه دیگری که می خوانید ، آن را مشاهده نمی کنید ، نسخه دیگری را پیدا کنید.
برای درک کامل آنچه در این میانبرها گفته می شود ، باید زمینه بزرگتر را ببینید. حرف من این است که برای دیدن آنچه سوترا به آن اشاره دارد ، اینجاست که لاستیک با جاده ملاقات می کند ، به اصطلاح. این امر منطقی نیست ، بنابراین مردم در این قسمت از سوترا لمس می کنند تا وقتی که در آیه "حباب در یک جریان" زمین محکم پیدا کنند. و بعد فکر می کنند ، اوه! این در مورد ناپایداری است! اما این یک اشتباه بزرگ است زیرا قسمت هایی که معنای معنوی ندارند برای درک الماس بسیار مهم هستند.
چگونه می توان این تعالیم "A را A نیست" تفسیر کرد ، بنابراین ما آن را "A" می نامیم؟ من برای توضیح در مورد آن تردید دارم ، اما من تا حدودی با این استاد مطالعات دینی موافقم:
متن این عقیده را به چالش می کشد که درون هر یک از ما یک هسته غیر منقول یا روح است - به نفع یک دید روان و رابطه ای تر از وجود. گفته های منفی ، یا به ظاهر پارادوکسیکال بودا در متن بسیار زیاد است ، مانند "کمال بینش که بودا موعظه کرده است ، کمال کمتری است".
پروفسور هریسون توضیح داد: "من فکر می کنم Diamond Sutra درک ما را تضعیف می کند که خصوصیات اساسی در اشیاء تجربه ما وجود دارد.
"به عنوان مثال ، مردم تصور می كنند كه" خود "دارند. اگر اینگونه باشد ، تغییر غیرممكن است یا توهم خواهد بود." گفت هریسون. "شما واقعاً همان فردی خواهید بود که دیروز بودید. این یک چیز وحشتناک خواهد بود. اگر روح یا" خود "تغییر نمی کرد ، پس در همان مکان گیر می کردید و همانطور که در گذشته بودید ، می گویید ، دو [سال] که اگر به این فکر کنید ، مسخره است. "
این بسیار نزدیک به معنای عمیق تر از گفتن سوترا در مورد عدم مقاومت است. اما من مطمئن نیستم که با تفسیر استاد از اظهارات "A نیست A" است ، بنابراین من در مورد آن به Thich Nhat Hanh خواهم پرداخت. این از کتاب اوست " الماس که توهم می زند :
"وقتی چیزها را درک می کنیم ، معمولاً از شمشیر مفهوم سازی برای بریدن واقعیت به قطعات استفاده می کنیم و می گوییم ،" این قطعه A است ، و A نمی تواند B ، C یا D. باشد. " اما هنگامی که A با توجه به همبستگی وابسته مورد بررسی قرار می گیرد ، می بینیم که A از B ، C ، D و سایر موارد موجود در جهان تشکیل شده است. "A" هرگز نمی تواند به تنهایی وجود داشته باشد. ، ما B ، C ، D و غیره را می بینیم. هنگامی که فهمیدیم که A فقط A نیست ، ما ماهیت واقعی A را درک می کنیم و واجد شرایط برای گفتن "A is A" یا "A نیست A" است. تا آن زمان ، A که می بینیم فقط توهمی از A. واقعی است. "
معلم ذن Zoketsu نورمن فیشر در اینجا به طور خاص به الماس سوترا نمی پرداخت ، اما به نظر می رسد این رابطه را نشان می دهد -
در اندیشه بودایی مفهوم "پوچی" به واقعیت تجزیه یافته اشاره دارد. هرچه بیشتر به چیزی نگاه کنید ، بیشتر می بینید که به هیچ وجه قابل توجهی وجود ندارد ، نمی تواند باشد. در پایان ، همه چیز فقط یک عنوان است: چیزها نوعی واقعیت در نامگذاری و مفهوم سازی دارند ، اما در غیر این صورت در واقع حضور ندارند. این نفهمیدن که نامهای ما اسمهاست ، و به ویژه به هیچ چیز اشاره نمی کنند ، اشتباه در پوچی است.
این یک اقدام بسیار ناخوشایند برای توضیح یک سوترای بسیار عمیق و ظریف است ، و من قصد ندارم آن را به عنوان حکمت نهایی در مورد الماس ارائه دهم. این بیشتر شبیه این است که سعی کنید همه ما را در جهت درست و صیقل دهد.
