قرائت کتاب مقدس برای هفته دوم وام

01 از 08

خداوند به مردم خود ماننا و قانون می بخشد

انجیل ها در تابوت پاپ جان پل دوم ، اول مه 2011 نمایش داده می شوند. (عکس از ویتوریو زونینو سلوتو / گتی ایماژ)

با شروع هفته دوم سفر عدسی خود ، ممکن است خود را مانند بنی اسرائیل در خروج 16-17 پیدا کنیم. خدا کارهای بزرگی را برای ما انجام داده است: او راهی را برای ما فراهم کرده است تا از بردگی گناه خارج شود. و با این حال ما همچنان در برابر او چنگ زدن و پوزخندی.

از شادی گرفته تا اندوه گرفته تا مکاشفه

در این قرائت کتاب مقدس برای هفته دوم عید ، ما شاهد عهد عتیقه اسرائیل - نوع كلیسای عهد جدید - از شادی در ابتدای هفته (فرار از مصر و غرق شدن مصریان) هستیم. دریای سرخ) از طریق آزمایش و کینه ورزی (کمبود غذا و آب ، که توسط خداوند به عنوان مانا و آب از صخره تأمین می شود) تا وحی عهد عتیق و ده فرمان.

ناسپاس و رحمت

هنگامی که خوانش ها را دنبال می کنیم ، می توانیم در بنی اسرائیلی ناسازگاری خود را ببینیم. 40 روز ما - لنتمیریر 40 سال زندگی خود را در صحرا اشتباه می دهد. علی رغم ناسزا گویی آنها ، خدا آنها را فراهم کرد. او همچنین ما را تأمین می کند. و ما آسایش داریم که آنها این کار را نکردند: ما می دانیم که در مسیح نجات یافته ایم. ما فقط اگر زندگی خود را با مسیح مطابقت دهیم می توانیم وارد سرزمین موعود شویم.

قرائت های مربوط به هر روز از هفته دوم عید ، که در صفحات زیر مشاهده می شود ، از دفتر خوانش ها ، بخشی از مجالس ساعت ها ، دعای رسمی کلیسا است.

02 از 08

کتابخوانی کتاب مقدس برای یکشنبه دوم عید

آلبرت از آثار غیرقانونی استرنبرک ، کتابخانه صومعه Strahov ، پراگ ، جمهوری چک. فرد دی نویل / گتی ایماژ

اشتباه فرعون

با نزدیک شدن بنی اسرائیل به دریای سرخ ، فرعون شروع به پشیمانی می کند که آنها را رها کردند. او ارابه ها و ارابه های خود را برای تصمیم گیری برای تعقیب می فرستد که بد خاتمه یابد. در همین حال ، خداوند با بنی اسرائیلی سفر می کند ، و روز به عنوان یک ابر ابر و یک ستون آتش در شب ظاهر می شود.

ستون های ابر و آتش نشانگر ارتباط بین خدا و قوم او است. او با بیرون آوردن اسرائیلی ها از مصر ، نقشه ای را اجرا می کند که از طریق اسرائیل نجات را به تمام جهان می بخشد.

خروج 13: 17-14: 9 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

و هنگامی که فرعون مردم را اعزام کرد ، خداوند آنها را از طریق سرزمین فلسطینها که در نزدیکی آنها قرار دارد هدایت نکرده است: فکر نمی کنید که مبادا توبه کنند ، اگر ببینند جنگ علیه آنها به وجود آمده و به مصر باز خواهند گشت. اما او آنها را از طریق بیابان که در کنار دریای سرخ است رهبری کرد: و بنی اسرائیل از سرزمین مصر مسلح شدند. و موسی استخوان های یوسف را با خود برد: زیرا او به بنی اسرائیل قدم هایی زده بود و می گفت: خدا شما را ملاقات می کند ، استخوان های من را از این رو با شما انجام دهید.
و از سوكوت راهپیمایی كردند و در ایتام در بالاترین سواحل بیابان كشتند.
و خداوند پیش از آنها رفت تا روز به روز در یك ستون ابر و شب در یك ستون آتش نشان دهد: تا او در هر دو زمان راهنمایی سفر آنها باشد. هيچگاه ستون ابر روز به روز و ستون آتش شبانه در نزد مردم شكست نياورد.
و خداوند با موسی صحبت كرد ، گفت: با بنی اسرائیل صحبت كنید: بگذارید آنها را در برابر فیههوتوت كه بین مگدال و دریا بر فراز بیلسفون قرار دارد بپیچید و محاصره كنید. و فرعون درباره فرزندان اسرائیل خواهد گفت: آنها در سرزمین تنگ شده اند ، صحرا آنها را بسته است. و من قلب او را سخت می کنم ، و او شما را تعقیب خواهد کرد. و من در فرعون و در تمام ارتش او تجلیل می شوم. : و مصریان بدانند که من خداوند هستم.
و آنها این کار را کردند. و به پادشاه مصریان گفته شد که مردم فرار شده اند. و قلب فرعون و بندگانش با توجه به مردم تغییر یافت و آنها گفتند: منظور ما این است که انجام دهیم ، تا اسرائیل اجازه دهیم از خدمت به ما برود. ؟ پس ارابه خود را آماده کرد و تمام قوم خود را با خود برد. و ششصد ارابه برگزیده و تمام ارابه های موجود در مصر را به دست گرفت و سروران کل ارتش. و خداوند قلب فرعون پادشاه مصر را سخت کرد ، و بنی اسرائیل را تعقیب کرد ؛ اما آنها با دست توانا بیرون رفتند. و هنگامی که مصریان از پله های گذشته خود پیروی کردند ، آنها را در محاصره دریا محاصره کردند: همه اسب و ارابه فرعون ، و کل ارتش در فیحیروت قبل از بیلسفون بودند.

03 از 08

خواندن کتاب مقدس برای دوشنبه هفته دوم وام

مرد از طریق کتاب مقدس. پیتر شیشه ای / تصاویر طراحی / تصاویر گتی

عبور از دریای سرخ

هنگامی که ارابه ها و ارابه های فرعون بنی اسرائیلی را دنبال می کنند ، موسی برای کمک به خداوند می رود. خداوند به او دستور می دهد که دست خود را بر فراز دریای سرخ و قسمت آبها بکشاند. بنی اسرائیلی با خیال راحت از آنجا عبور می کند ، اما وقتی مصریان آنها را تعقیب می کنند ، موسی دوباره دست خود را دراز کرد و آب ها برگشتند و مردم مصر را غرق می کنند.

وقتی که وسوسه می شویم ، ما نیز باید به سوى پروردگار برویم ، چه کسی این وسوسه ها را برطرف خواهد کرد ، زیرا او مصریان را از تعقیب اسرائیلیان خارج کرد.

خروج 14: 10-31 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

و وقتی فرعون نزدیک شد ، بنی اسرائیل با بلند کردن چشمان خود ، مصریان را در پشت سر خود دیدند. آنها بسیار از ترس وحشت کردند و به خداوند گریه کردند. آنها به موسی گفتند: شاید در مصر هیچ قبری وجود نداشته باشد ، بنابراین شما ما را به مرگ در بیابان کشانده اید: چرا این کار را می کردید تا ما را از مصر بیرون ببرید؟ آیا این کلمه ای نیست که ما در مصر با شما صحبت کردیم و می گوید: از ما بگریزید که ممکن است به مصریان خدمت کنیم؟ زیرا خدمت به آنها بسیار بهتر از این بود که در بیابان بمیرید. و موسی به مردم گفت: نترسید: ایستاده و شگفتی های بزرگ خداوند را که او امروز انجام خواهد داد ، ببینید. برای مصریان ، که اکنون می بینید ، دیگر دیگر هرگز نخواهید دید. خداوند برای شما می جنگد و شما صلح خود را حفظ خواهید کرد.
و خداوند به موسی گفت: چرا مرا گریه می کنی؟ با بنی اسرائیل صحبت کنید تا جلو بروید. اما میله خود را بالا بیاورید و دست خود را روی دریا بکشید و تقسیم کنید: به این ترتیب بنی اسرائیل می تواند در میان دریا از خشکی عبور کند. و من قلب مصریان را سخت خواهم کرد تا شما را تعقیب کنند. و من در فرعون ، در تمام میزبانش ، در ارابه های او و سوارکارانش جلال خواهم گرفت. و مصریان باید بدانند که من خداوند هستم ، وقتی در فرعون ، در ارابه های او و سوارکاران او تجلیل می شود.
و فرشته خدا که پیش از اردوگاه اسرائیل رفته بود و از بین می رفت ، پشت سر آنها رفت و ستون ابر را همراه او به جا گذاشت و مقدمه ، ایستاد در پشت ، بین اردوگاه مصریان و اردوگاه اسرائیل را ترک کرد و آن را ابری تاریک بود و شب را روشن می کرد ، به طوری که آنها نمی توانستند در تمام شب به یکدیگر نزدیک شوند.
و هنگامی که موسی دست خود را از روی دریا دراز کرد ، خداوند آن را با یک باد قوی و سوزان که تمام شب می بارید ، دور کرد و آن را به زمین خشک تبدیل کرد: و آب تقسیم شد. بنی اسرائیل در میان دریا دریا را خشک کردند ، زیرا آب مانند دیواری در دست راست و سمت چپ آنها بود. مصریان که تعقیب می کردند به دنبال آنها رفتند ، و تمام اسب های فرعون ، ارابه ها و اسبهای او. از میان دریا ، و اکنون ساعت صبح فرا رسیده است ، و ببین خداوند با نگاه به ارتش مصر از طریق ستون آتش و ابر ، میزبان خود را کشته است. و چرخ ارابه ها را ریخت و آنها را به اعماق بردند. و مصریان گفتند: بگذارید ما از اسرائیل فرار کنیم ، زیرا خداوند برای آنها علیه ما می جنگد.
و خداوند به موسی گفت: "آنها را به دریا تحویل دهید تا آبها دوباره بر مصریان ، بر روی ارابه ها و اسبهایشان قرار گیرند." و هنگامی که موسی دست خود را به سمت دریا دراز کرد ، در اولین روز از روز به محل قبلی بازگشت: و چون مصری ها گریختند ، آبها بر روی آنها آمد ، و خداوند آنها را در وسط وسط بست. امواج. و آبها برگشتند و ارابه ها و اسبهای کل ارتش فرعون را که پس از آنها به دریا آمده بودند ، پوشانیدند و آنجا به اندازه یکی از آنها باقی نماند. اما بنی اسرائیل از وسط دریا در خشکی راهپیمایی کردند و آبها به عنوان دیواری در سمت راست و سمت چپ آنها برای آنها بود:
و خداوند اسرائیل را در آن روز از دست مصریان تحویل داد. آنها دیدند که مصریان در ساحل دریا و دست قدرتمندی که خداوند علیه آنها به کار گرفته بود ، مرده بودند. مردم از خداوند ترسیدند و به خداوند و موسی و بنده او ایمان آوردند.

04 از 08

خواندن کتاب مقدس برای سه شنبه هفته دوم وام

کتاب مقدس برگ طلا. جیل فر / گتی ایماژ

مانا در صحرا

سرانجام رایگان از مصری ها ، بنی اسرائیلی ها به سرعت شروع به ناامیدی می کنند. فاقد غذا ، از موسی شکایت می کنند. در پاسخ ، خداوند آنها را مانا (نان) از بهشت می فرستد ، که آنها را در طی 40 سال ماندگاری در بیابان ها قبل از ورود به سرزمین موعود ، حفظ خواهد کرد.

البته مانا نشان دهنده نان واقعی از بهشت ، بدن مسیح در اکواریست است. و درست همانطور که سرزمین موعود نمایانگر بهشت است ، زمان بنی اسرائیل در بیابان نشانگر مبارزات ما در اینجا بر روی زمین است ، جایی که ما توسط بدن مسیح در قربانی امر مقدس حفظ می شویم.

خروج 16: 1-18 ، 35 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

و از الیم پیش رفتند و تمام جمعیت بنی اسرائیل به بیابان سین ، که بین الیم و سینا است ، آمدند: روز پانزدهم ماه دوم ، پس از بیرون آمدن از سرزمین مصر.
و تمام جماعت بنی اسرائیل در بیابان زعامت موسی و هارون زمزمه کردند. و بنی اسرائیل به آنها گفت: "آیا خدا ما هنگامی که روی گلدانهای گوشتی نشستیم ، به دست خداوند در زمین مصر از دنیا رفتیم و نان را کامل خوردیم. چرا ما را به این بیابان آورده اید تا همه مردم را با قحطی از بین ببرید؟
و خداوند به موسی فرمود: ببین من نان را از بهشت برای تو باران خواهم داد: بگذار مردم قدم بردارند و آنچه را که هر روز کافی است جمع کنند: تا به آنها ثابت کنم که آیا آنها طبق قانون من قدم می زنند یا نه. اما روز ششم بگذارید که آنها مقدمات ورود را فراهم کنند: و بگذارید این دو برابر شود که آنها می خواستند هر روز جمع شوند.
و موسی و هارون به بنیان اسرائیل گفتند: در غروب بدانید که خداوند شما را از سرزمین مصر بیرون آورده است: و در صبح ، جلال خداوند را خواهید دید ، زیرا او صدای زمزمه شما را شنیده است در برابر خداوند: اما برای ما ، ما چه هستیم كه علیه ما شكایت می كنید؟ و موسی گفت: در غروب خداوند به شما گوشت می دهد تا صبح بخورید و در صبح نان را به طور کامل بخاطر بسپارید ، زیرا او صدای زوزه های شما را شنیده است که با او زمزمه کرده اید ، برای ما چه هستیم؟ زمزمه شما علیه ما نیست ، بلکه علیه خداوند است.
موسی نیز به هارون گفت: به تمام جماعت بنی اسرائیل بگو: بیا پیش خداوند ، زیرا او زمزمه تو را شنیده است. و هارون وقتی با همه مجمع بنی اسرائیل صحبت کرد ، به بیابان نگاه کردند و دیدند جلال خداوند در ابر ظاهر می شود.
و خداوند با موسی صحبت كرد ، گفت: من زمزمه ای از بنی اسرائیل را شنیدم: به آنها بگویید: عصر عصر گوشت می خورید و صبح ها نان خود را پر می كنید. و می دانید كه من من خداوند خدای تو هستم
عصر امروز ، شب بلدرچینها آمدند و اردوگاه را پوشانده بودند و صبح یک شبنم در اطراف اردوگاه دراز کشید. و هنگامی که صورت زمین را پوشانده بود ، در بیابان کوچک ظاهر شد و همانطور که با یک گوزن کنده شد ، مانند یخبندان یخ روی زمین بود. و چون بنی اسرائیل آن را دیدند ، به یكدیگر گفتند: منهو! که نشان می دهد: این چیست! زیرا آنها نمی دانستند که چیست. و موسی به آنها گفت: این نان است که خداوند به شما داده است که بخورید.
این همان کلمه ای است که خداوند دستور داده است: بگذارید هر کس آن را به اندازه کافی برای خوردن جمع کند: یک گوهر برای هر مرد ، با توجه به تعداد روح های شما که در چادر زندگی می کنند ، پس باید آن را بگیرید .
بنی اسرائیل چنین کرد: و آنها جمع شدند ، یک نفر دیگر ، کمتر. و آنها را با اندازه ی یک غرفه اندازه گرفتند: و نه بیشتر کسی که بیشتر جمع کرده بود ، و نه کمتری را پیدا کرد که کمتر از آن تأمین می کرد ؛ اما هر کس براساس آنچه قادر به خوردن بودند ، جمع کرده بود.
بنی بنی اسرائیل چهل سال مانا خوردند ، تا اینکه به سرزمین مسکونی رسیدند: با این گوشت تغذیه شدند ، تا اینکه به مرزهای سرزمین کنعان رسیدند.

05 از 08

قرائت کتاب مقدس برای چهارشنبه هفته دوم وام

کشیشی با سخنرانی. تعریف نشده

آب از سنگ

خداوند اسرائیلی ها مانا را در بیابان داده است ، اما هنوز هم آنها غصه می خورند. اکنون آنها از کمبود آب شکایت دارند و آرزو می کنند که هنوز در مصر باشند. خداوند به موسی می گوید که با کارمندان خود صخره بزنید و وقتی این کار را کرد ، آب از آن جاری می شود.

خداوند نیاز بنی اسرائیلی ها را در بیابان برآورده کرد ، اما آنها دوباره عطش می کنند. اگرچه مسیح در چاه به زن گفت كه او آب زنده ای است كه عطش او را برای همیشه فرو می برد.

خروج 17: 1-16 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

آنگاه تمام جمعیت بنی اسرائیل که از صحرای سین گشتند ، به قصرهایشان طبق کلام خداوند ، در رافیدیم محاصره شدند ، جایی که آب برای نوشیدن مردم وجود نداشت.
و با موسی آویختند و گفتند: به ما آب بدهید تا ما بنوشیم. و موسی پاسخ داد: چرا شما را با من راهنمایی می کنید؟ چرا خداوند را وسوسه می کنید؟ بنابراین مردم از آنجا که بخواهند آب بخورند تشنه بودند و به موسی زوزه می کشیدند و می گفتند: چرا ما را به بیرون از مصر کشانید تا ما و فرزندانمان و جانوران ما را با تشنگی بکشید؟
و موسی به خداوند گریه کرد و گفت: با این قوم چه کار کنم؟ با این حال کمی بیشتر و آنها مرا سنگسار می کنند. و خداوند به موسی گفت: خدا پیش از قوم و پیشینیان اسرائیل را با خود ببرد و میله ای را که با آن به رودخانه حمله کردی ، به دست خود بگیر و برو. بنابراين ، من در آنجا در مقابل سنگ هورب در آنجا خواهم ایستاد. و به صخره ضربه خواهی زد و آب از آن بیرون خواهد آمد كه مردم آن را بنوشند. موسی پیش از پیشینیان اسرائیل چنین کرد: و او نام آن مکان را وسوسه قرار داد ، زیرا گرسنگی بنی اسرائیل و به همین دلیل آنها خداوند را وسوسه می کردند و می گفتند: "آیا خداوند در بین ما است یا نه؟"
و آمالک آمد و در رافیدیم علیه اسرائیل جنگید. و موسی به یوزو گفت: مردانی را انتخاب کن و بیرون برو و با آمالک بجنگ. تا فردا در بالای تپه خواهم بود که میله خدا را در دست من دارد.
ژوزو همانطور كه موسی گفته بود عمل كرد و با املك جنگید. اما موسی ، هارون و هور از بالای تپه بالا رفتند. و هنگامی که موسی دستان خود را بالا برد ، اسرائیل بر آن غلبه کرد: اما اگر کمی آنها را رها کند ، املک غلبه کرد. و دستهای موسی سنگین بود. پس سنگی را گرفتند و زیر او گذاشتند و او روی آن نشست. هارون و هور دستهای خود را از دو طرف بالا بردند. و به این نتیجه رسید که دستان او تا غروب آفتاب خسته نمی شوند. و یوسو آملک و قومش را تا لبه شمشیر به پرواز درآورد.
و خداوند به موسی گفت: این را برای یك یادبود در یك كتاب بنویس و آن را به گوش یوزو تحویل دهید ؛ زیرا من خاطره آمالك را از زیر بهشت ویران خواهم كرد. و موسی یک محراب بنا کرد و نام آن را نام نهاد: خداوند متعال من است ، گفت: زیرا دست عرش خداوند و جنگ خداوند علیه املک از نسلی به نسل دیگر خواهد بود.

06 از 08

خواندن کتاب مقدس برای پنجشنبه هفته دوم وام

کتاب مقدس قدیمی به زبان لاتین. میرون / گتی ایماژ

انتصاب قضات

همانطور که مشخص می شود سفر بنی اسرائیلی ها از طریق صحرا مدتی طول خواهد کشید ، نیاز رهبران علاوه بر موسی آشکار می شود. پدر شوهر موسی حاکی از انتصاب قاضیانی است که می توانند در امور کوچک اختلافات را برطرف کنند ، در حالی که موارد مهم برای موسی محفوظ است.

خروج 18: 13-27 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

و فردای آن روز موسی نشست تا به قضاوت مردم بپردازد ، که از صبح تا شب در کنار موسی ایستاده بودند. و وقتی خاندانش همه کارهایی را که در بین مردم انجام داده بود ، دید ، گفت: این چه چیزی است که شما در میان مردم قرار می دهید؟ چرا تنها می نشینی و همه مردم از صبح تا شب صبر می کنند.
و موسی در جواب او گفت: مردم به دنبال من می آیند تا داوری خدا را جستجو کنند. و هنگامی که مشاجره ای میان آنها جاری شود ، نزد من می آیند تا میان آنها قضاوت کنم ، و احکام خدا و قوانین او را به نمایش بگذارم.
اما او گفت: چیزی که تو خوب نیست. تو با کار احمقانه ای ، تو و این مردی که با تو است سپری می شود: تجارت بالاتر از توان تو است ، به تنهایی نمی توانی آن را تحمل کنی. اما سخنان و توصیه های من را بشنو و خدا با تو خواهد بود. با مردم در آن کارهایی که به خدا مربوط می شود ، باشید تا سخنان آنها را به او بسپارید: و به مردم نشان می دهد مراسم و شیوه عبادت و راهی که باید در آن قدم بردارند و کارهایی را که باید انجام دهند. . و از بین همه انسانهای توانا ، مانند ترس از خدا ، كه در آن حقیقت وجود دارد ، و آن نفرت های بیزار را تأمین كنید ، و آنها را حاكمان هزاران ، صدها و پنجاه و دهها نفر تعیین كنید. چه کسی ممکن است همیشه مردم را قضاوت کند: و هنگامی که هر چیز بزرگی از بین برود ، اجازه دهد آن را به شما ارجاع دهد ، و بگذارید آنها فقط در مورد مسائل کمتری قضاوت کنند: بنابراین ممکن است برای شما سبک تر باشد ، بارهایی که بر دوش آن است دیگران. اگر این کار را انجام دهید ، دستور خدا را انجام می دهید و می توانید احکام او را تحمل کنید و همه این مردم با آرامش به جاهای خود باز خواهند گشت.
و هنگامی که موسی این را شنید ، همه کارهایی را که به او پیشنهاد کرده بود انجام داد. و با انتخاب مردانی توانا از تمام اسرائیل ، آنها را حاكم مردم ، حاكمان بیش از هزاران نفر ، بیش از صدها نفر ، پنجاه و بیش از ده ها نفر منصوب كرد. و آنها مردم را همیشه داوری می کردند: و هرچه مشکل بیشتری داشت ، به او مراجعه می کردند ، و فقط پرونده های ساده تر را داوری می کردند. و او خاندان خود را رها کرد و بازگشت و به کشور خود رفت.

07 از 08

خواندن کتاب مقدس برای جمعه هفته دوم وام

کتاب مقدس قدیمی به زبان انگلیسی. Godong / گتی ایماژ

میثاق خدا با اسرائیل و مکاشفه خداوند در کوه سینا

خداوند بنی اسرائیل را به عنوان خود برگزیده است ، و اکنون عهد خود را در کوه سینا پیمان می کند. وی در ابرهای کوه ظاهر می شود تا به مردم تأیید کند که موسی از طرف او صحبت می کند.

اسرائیل یک نوع عهد عتیق از کلیسای عهد جدید است. بنی اسرائیل "نژاد منتخب ، کشیش سلطنتی" است ، نه فقط در خود بلکه به عنوان پیشگویی کلیسای آینده.

خروج 19: 1-19؛ 20: 18-21 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

در ماه سوم عزیمت اسرائیل از سرزمین مصر ، در این روز به بیابان سینا آمدند: برای عزیمت از رافیدیم و ورود به صحرای سینا ، در همان مکان اردو زدند و آنجا اسرائیل چادرهای خود را بر فراز کوه قرار داد.
و موسی به سمت خدا رفت ، و خداوند او را از کوه صدا كرد و گفت: بدین ترتیب به خانه یعقوب می گویید و به بنی اسرائیل بگویید: شما آنچه را كه من به مصریان كرده ام ، دیدید كه چگونه شما را بر بال عقابها حمل کرده است و شما را به خودم سوق داده است. بنابراین اگر صدای من را بشنوید و میثاق مرا حفظ کنید ، بالاتر از همه مردم تصرف عجیب من خواهید بود ، زیرا تمام زمین مال من است. و شما برای من یک پادشاهی کاهن و یک ملت مقدس خواهید بود. اینها کلماتی است که شما باید به بنی اسرائیل بگویید.
موسی آمد ، و بزرگان قوم را با هم جمع کرد ، همه سخنان خداوند را دستور داد. و همه مردم با هم جواب دادند: هرچه خداوند گفت ، ما خواهیم کرد.
و هنگامی که موسی سخنان مردم را با خداوند مرتبط کرده بود ، خداوند به او گفت: «اکنون ، من در تاریکی یک ابر به تو خواهم آمد تا مردم مرا بشنوند تا با شما صحبت کند و تا ابد به تو ایمان آورد. و موسی سخنان مردم را به خداوند گفت. و به او گفت: برو نزد مردم ، و آنها را تقدیس کنید تا روز و فردا ، و بگذارید لباس های خود را بشوید. و بگذارید آنها در برابر روز سوم آماده باشند ؛ زیرا خداوند در روز سوم نزد تمام مردم در کوه سینا خواهد آمد. و محدوده های خاصی را برای اطرافیان تعیین خواهید کرد و به آنها می گویید: مواظب باشید که به سمت کوه نروید و مرزهای آن را لمس نکنید: هر کس که کوه را لمس کند می میرد. هیچ دست نباید او را لمس کند ، اما او را سنگسار می کنند ، و یا با فلش تیر می زنند: خواه جانور باشد ، چه مرد ، او زندگی نخواهد کرد. وقتی صدای ترومپت شروع به صدا کرد ، اجازه دهید آنها را به داخل کوه بالا برود.
و موسی از کوه به طرف مردم پایین آمد و آنها را تقدیس كرد. و چون آنها لباسهای خود را شستند ، به آنها گفت: در مقابل روز سوم آماده باشید و نزدیک همسران خود نباشید.
و اکنون روز سوم فرا رسید ، و صبح ظاهر شد: و ببین رعد و برق شروع به شنیدن ، رعد و برق به چشمک زدن ، و ابر بسیار ضخیم برای پوشاندن کوه ، و صدای ترومپت به صدای بسیار زیاد و قومهایی که از ترس در اردوگاه بود. و هنگامی که موسی آنها را برای دیدار با خدا از محل اردوگاه بیرون آورده بود ، در پایین کوه ایستادند. و تمام کوه سینا بر روی دود قرار داشت: زیرا خداوند بر آتش آن فرو رفته بود و دود از آن بیرون از کوره برخاست: و تمام کوه وحشتناک بود. و صدای ترومپت به مراتب بلندتر و بلندتر می شد و به طول بیشتری كشیده می شد: موسی صحبت كرد ، و خدا به او پاسخ داد.
و همه مردم صدای و شعله های آتش و صدای ترومپت و کوه را دیدند که سیگار می کشیدند: و از ترس وحشت زده شدند و از فاصله زیادی ایستادند و به موسی گفتند: با ما صحبت کن و ما خواهیم شنید: اجازه ندهیم خداوند با ما صحبت کند ، مبادا ما بمیریم. و موسی به مردم گفت: نترسید ، زیرا خدا آمده است تا شما را اثبات کند و ممکن است ترس او در شما باشد و شما نباید گناه کنید. و مردم از دور ایستاده بودند. اما موسی به ابر تاریکی که خدا در آن بود ، رفت.

08 از 08

خواندن کتاب مقدس برای روز شنبه هفته دوم امانت

انجیلهای سنت چاد در کلیسای جامع لیچفیلد. بازی فیلیپ / گتی ایماژ

ده فرمان

موسی به دستور خداوند کوه سینا را صعود کرده است ، و اکنون خدا ده فرمان را به او نشان می دهد ، که موسی آنها را به مردم بازگرداند.

مسیح به ما می گوید که قانون در عشق به خدا و عشق به همسایه خلاصه شده است. میثاق جدید پیرمرد را لغو نمی کند بلکه آن را برآورده می کند. اگر ما خدا و همسایه خود را دوست داشته باشیم ، دستورات او را حفظ خواهیم کرد.

خروج 20: 1-17 (نسخه آمریکایی دوای ریمز 1899)

و خداوند همه این سخنان را گفت:
من پروردگار خدای تو هستم که تو را از سرزمین مصر بیرون آوردم و از خانه اسارت گرفتم.
خدایان عجیب و غریب پیش من نخواهید بود.
چیزی را برای خود نخواهی ساخت و نه تشبیه چیزهایی که در بهشت بالاتر است ، یا در زیر زمین است و نه از چیزهایی که در آب های زیر زمین قرار دارند. آنها را نخواهی ستایش و خدمت نمی کنی: من خداوند ، خدای تو ، توانا ، حسود هستم ، که از ناحق پدران بر فرزندان دیدن می کنم ، به نسل سوم و چهارم از آنها که از من متنفر هستند: که مرا دوست دارند ، و احکام مرا حفظ می کنند.
نام خداوند خدای خود را بیهوده نخواهید کرد ؛ زیرا خداوند او را بی گناه نخواهد کرد که نام خداوند خدای خود را بیهوده می گیرد.
بیاد داشته باشید که روزهای شنبه را مقدس نگه دارید. شش روز کار خواهید کرد و تمام کارهای خود را انجام خواهید داد. اما روز هفتم شنبه روز پروردگار خدای شما است: شما روی آن کار نمی کنید ، نه فرزندتان ، نه دخترتان ، و نه سرپرست خود ، و نه خدمتکار خود ، نه جانورتان ، و نه غریبه ای که در درون شماست دروازه ها زیرا در شش روز خداوند بهشت و زمین و دریا و همه چیزهایی را که در آنها است قرار داد و در روز هفتم استراحت کرد. بنابراین خداوند روز هفتم را برکت داد و آن را تقدیس کرد.
به پدر و مادرت احترام بگذار ، تا در زمینی که خداوند ، خدای تو به تو خواهد داد ، ماندگار شو.
تو نخواهی کشت.
مرتکب زنا نمی شوید.
تو دزدی نخواهی کرد
شما علیه همسایه خود شاهد شهادت دروغین نخواهید بود.
شما خانه همسایه خود را نپوشیدید: و همسر خود را ، نه بنده ، نه خدمتکار ، نه گاو و نه الاغ خود و نه چیز دیگری را که می خواهید آرزو نکنید.