مشهورترین بیانیه تاریخی بودا در مورد زنان در حالی به وجود آمد که نامادری و عمه او ، مها پیژاپاتی گتامی ، از وی خواستند که به سانگا بپیوندد و راهبه شود. به گفته پالی وینایا ، بودا در ابتدا از درخواست او امتناع ورزید. سرانجام ، او ابراز نارضایتی کرد ، اما با انجام این کار ، کتیبه می گوید ، او شرایط و پیش بینی ای را ایجاد کرد که تا امروز بحث برانگیز است.
ماجرا در اینجا آمده است: پیجاپاتی خواهر مادر بودا ، مایا بود که چند روز پس از تولد درگذشت. مایا و پیجاپاتی هر دو با پدرش ، پادشاه سودودانا ازدواج کردند و پس از مرگ مایا ، پژاجاتی پرستار شد و فرزند خواهرش را بزرگ کرد.
پس از روشنگری ، پیجاپاتی به پله های او نزدیک شد و از وی خواسته شد تا در سنگا روا شوید. بودا گفت نه. پیژاپاتی و 500 پیروان زن هنوز مصمم بودند موهای خود را بپوشند ، لباسهای راهب راهب را پوشیدند و پیاده شدند تا از بودا مسافرتی پیروی کنند.
وقتی پیاجاپاتی و یارانش به بودا رسیدند ، خسته شدند. آناندا ، پسر عموی بودا و فداکارترین مهمان ، پیجاپاتی را در اشک ، کثیف ، پاهای او متورم یافت. "خانم ، چرا اینجوری گریه می کنی؟" او درخواست کرد.
او به آناندا پاسخ داد كه آرزو دارد وارد سانگا شود و مرتكب شود ، اما بودا او را نپذیرفت. آناندا قول داد از طرف او با بودا صحبت كند.
پیش بینی بودا
آناندا در كنار بودا نشسته بود و به نمایندگی از زنان دستور می داد. بودا همچنان از این درخواست خودداری كرد. سرانجام ، آناندا سؤال كرد كه آیا دلیلی وجود دارد كه زنان نتوانند روشنگری كنند و وارد مردان نیروانا و مردان شوند.
بودا اعتراف كرد دلیلی ندارد كه زن نتواند روشنگری كند. وی گفت: "زنان ، آناندا ، با بیرون رفتن می توانند ثمره رسیدن به جریان یا ثمره بازگشت یک بار یا ثمره عدم بازگشت یا دوری را تحقق بخشند."
آناندا نظر خود را بیان کرده بود ، و بودا به ناامیدی می پرداخت. پیژاپاتی و 500 پیروان او اولین راهبه های بودایی بودند. اما او پیش بینی کرد که اجازه دادن زنان به سانگا باعث می شود که آموزه های او فقط نیمی از عمر خود باقی بماند - 500 سال به جای 1000.
قوانین نابرابر
علاوه بر این ، مطابق متون متعارف ، قبل از اینکه بودا اجازه دهد پیژاپاتی را به سانگا وارد کند ، او مجبور بود با هشت گارودامه ، یا قوانین سنگین ، موافقت کند که مورد نیاز مردان نیست. اینها هستند:
- یک بیککونی (راهبه) حتی اگر 100 سال در دستور کار بوده است باید به یک راهب بایکخو (راهب) احترام بگذارد حتی در یک روز.
- یک بیککونی باید طی 6 ساعت مسافت سفر از صومعه ای که بیکخوس برای مشاوره در آنجا اقامت دارد ، اقامت کند.
- در روزهای رعایت یک بیکخونی باید با بایکخوس مشورت کند.
- Bhikkhuni باید به دستور Bhikhus و Bhikkhunis عقب نشینی های فصل بارانی را بگذراند.
- یک بیکخونی باید زندگی خود را با هر دو دستور زندگی کند.
- Bhikkhuni باید به مدت دو سال حكم بالاتر (Upasampatha) را توسط هر دو سفارش بدست آورد.
- یک بیکخونی نمی تواند یک بیکخو را سرزنش کند.
- یک بیکخونی نمی تواند یک بیکخو را توصیه کند.
راهبه ها نیز نسبت به راهبان قوانین بیشتری دارند. Pali Vinaya-pitaka حدود 250 قانون را برای راهبان و 348 قانون برای راهبه ها ذکر کرده است.
اما آیا این اتفاق افتاد؟
امروز محققان تاریخ شک دارند که این داستان در واقع اتفاق افتاده است. از یک چیز ، در زمان برپایی اولین راهبه ها ، آنانادا هنوز یک کودک بوده است ، نه راهب. دوم ، این داستان در برخی از نسخه های دیگر Vinaya ظاهر نمی شود.
ما هیچ راهی برای اطمینان از این نداریم ، اما حدس می زنیم که برخی از ویراستاران بعدی (مرد) داستان را درج کرده و سرزنش مجازات اجازه دادن به زنان در Ananda را قرار داده اند. Garudhammas احتمالاً درج بعدي نيز بود.
بودا تاریخی ، Misogynist؟
اگر داستان درست باشد چه می شود؟ روحانی پتی ناکی از معبد بودایی شیکاگو داستان مادر ناپدری و عمه بودا ، پرژاپاتی را روایت می کند. به گفته خادم ناکایی ، هنگامی که پیجاپاتی درخواست پیوستن به سانگا و تبدیل شدن به مرید را داشت ، "پاسخ شوکامونی اعلامیه فرومایگی ذهنی زنان بود و گفتند که آنها فاقد توانایی درک و تمرین آموزه های عدم وابستگی به خود هستند. " این یک نسخه از داستانی است که من در جای دیگر پیدا نکرده ام.
روحانی ناکی ادامه می دهد که بودا تاریخی ، به هر حال ، مرد زمان خود بوده است و شرط آن بود كه زنان را فرومایه ببینند. با این حال ، پیژاپاتی و دیگر راهبه ها موفق شدند سوء تفاهم بودا را از بین ببرند.
كشیش ناكای می نویسد: "نگاه سكسیستی شاكیامونی باید تا زمان داستانهای معروف سوترا از برخوردهای وی با زنانی چون كیسا گوتامی (در داستان دانه خردل) و ملكه وایدهی (مدیتیشن سوترا) كاملاً از بین برود." . "در آن داستان ها ، اگر او به عنوان زن تعصب آمیز علیه آنها بود ، در ارتباط با آنها ناکام بود."
نگرانی برای سانگا؟
بسیاری معتقدند كه بودا نگران این است كه بقیه جامعه ، كه از سانگا حمایت می كرد ، تصدیق راهبه ها را تأیید نكند. با این وجود ، سفارش دادن به شاگردان زن گامی انقلابی نبود. جاینز و ادیان دیگر زمان زنان را نیز مقدر می کردند.
استدلال می شود كه بودا به سادگی می توانست از زنان محافظت كند ، هنگامی كه تحت حمایت پدر یا شوهر نباشند ، در فرهنگ پدرانه با ریسك شخصی زیادی روبرو شدند.
عواقب
هرچه قصد آنها باشد ، از قوانین برای راهبه ها برای نگه داشتن راهبه ها در موقعیت فرعی استفاده شده است. هنگامی که دستورات راهبه ها قرن ها پیش در هند و سریلانکا از بین رفتند ، محافظه کاران از قوانینی استفاده کردند که خواستار حضور راهبه ها در مراسم راهبه ها بودند تا از اجرای دستورات جدید جلوگیری كنند. تلاش برای شروع سفارشات راهبه ها در تبت و تایلند ، جایی که قبلاً هیچ راهبه وجود نداشته است ، با مقاومت عظیمی روبرو شد.
در سالهای اخیر ، مسئله اجازه ی ترتیب دادن با اجازه دادن به راهبه های مجاز از سایر قسمتهای آسیا برای سفر به مراسمهای نظم حل شده است. در آمریكا ، چندین دستور رهبانیت مشاركتی پدید آمده است كه در آن زنان و مردان همان عهد نامه ها را می گیرند و طبق همان قوانین زندگی می كنند.
بودا و هرچه قصد او باشد ، مطمئناً بودا در مورد یک چیز اشتباه بود - پیش بینی او درباره بقای تعالیم. 25 قرن گذشته است و آموزه ها هنوز با ما هستند.
