ما اغلب داستانهای وحشتناک از محاکمه جادوگران سالم را می شنویم ، و مطمئناً ، برخی از اعضای جامعه مدرن پاگان ، پرونده Salem را به عنوان یادآوری عدم تحمل مذهبی که قرنهاست وجود دارد ، دور می زنند. اما واقعاً در سال 1692 در سالم چه اتفاقی افتاد؟ مهمتر از همه ، چرا این اتفاق افتاد و چه تغییراتی ایجاد کرد؟
مستعمره
محاکمه جادوگران ناشی از اتهامات گروهی از دختران جوان مبنی بر این بود که شهرهای مختلف شهر ، از جمله یک برده سیاه ، با شیطان درگیر بودند. اگرچه لیست مشخصات بسیار دقیق برای بررسی اینجاست ، توجه به این نکته مهم است که در آن زمان عوامل زیادی وجود داشته اند. اول و مهمتر از همه ، این منطقه ای بود که به دلیل بیماری برای بخش خوبی از قرن هفدهم ویران شده بود. سرویس بهداشتی ضعیف بود ، همه گیری های آبله مرغان وجود داشت و مهمتر از همه این افراد در ترس مداوم از حمله اقوام محلی بومی آمریکا زندگی می کردند.
سالم همچنین یک شهر نسبتاً مذهبی بود و همسایگان دائماً با همسایگان می جنگیدند بر سر چیزهایی مانند جایی که باید حصار گذاشته شود ، گاو که می خورد چه محصولاتی را داشته باشد و چه بدهی هایی را به موقع پرداخت می کند. به عبارت ساده تر ، یک زمین پرورش برای ترس بزرگ ، اتهامات و سوء ظن بود.
در آن زمان ، سالم بخشی از مستعمره خلیج ماساچوست بود و تحت قوانین انگلیس قرار گرفت. طبق قانون انگلیس ، اعدام با شیطان جرمی علیه خود تاج بود و بنابراین مجازات اعدام بود. به دلیل پیشینه پوریتانیک مستعمره ، به طور کلی پذیرفته شده بود که شیطان خودش در هر گوشه ای کمین می کند و سعی می کند افراد خوب را به گناه وسوسه کند. قبل از محاکمه های Salem ، ده ها نفر در همین حدود به جرم جادوگری در نیو انگلستان به قتل رسیده بودند.
متهمین
در ژانویه 1692 ، دختر پسر روحانی ساموئل پاریس نیز مانند پسر عموی خود بیمار شد. تشخیص پزشک یک نمونه ساده بود - که بتی پاریس و آن ویلیامز اندکی از بین رفته بودند. آنها روی زمین می نوشتند ، غیرقابل کنترل فریاد می زدند و مواردی را نیز داشتند. نمی توان توضیح داد حتی وحشتناک تر ، به زودی چند دختر همسایه شروع به نشان دادن همان رفتارهای عجیب و غریب کردند. Ann Putnam و Elizabeth Hubbard در این مسابقه وارد بازی شدند.
مدتها بود که دختران ادعا می کردند چندین زن محلی "گرفتاری" را تجربه کنند. آنها سارا گوده ، سارا آزبورن و برده ای به نام تیتوبا را به علت ناراحتی آنها متهم کردند. جالب اینجاست که هر سه این زنان اهداف کاملی برای اتهامات بودند. تیتوبا یکی از غلامان Reverend Parris بود و اعتقاد بر این است که از جایی در دریای کارائیب بوده است ، اگرچه منشاء دقیق وی بدون اسناد است. سارا گودو یک گدا و فاقد خانه و شوهر بود و سارا آزبورن از اکثر جامعه به دلیل رفتارهای ظالمانه خود بیزار بود.
ترس و سوء ظن
علاوه بر سارا گود ، سارا اوبورن و تیتوبا ، تعدادی دیگر از زنان و مردان متهم به مشورت با شیطان شدند. در اوج هیستری - و هیستری درگیر ، با درگیر شدن کل شهر - حدود صد و پنجاه نفر در کل جامعه متهم شده بودند. در طول بهار ، این اتهامات به گوش می رسید که این افراد برخورد جنسی با شیطان داشته اند ، که روح خود را به او امضا کرده اند ، و این که آنها به دستور او ، عمداً شکنجه می کنند که شهروندان خوب و خداباور سلیم را انجام می دهند. هیچ کس از اتهامات مصون نبود ، و زنان در کنار همسران خود زندانی شدند - کل خانواده هایی که با هم روبرو شدند. دختر سارا گوده ، چهار ساله دورسا نیز به جادوگری متهم شد ، و معمولاً به عنوان جوانترین متهم سالم شناخته می شود.
تا ماه مه ، محاکمات در حال انجام بود و در ماه ژوئن ، حلق آویز آغاز شد.
کیفرخواست و اعدام
در 10 ژوئن 1692 ، بریجت اسقف به محکوم و در دار آویخته شد. مرگ وی به عنوان اولین مرگ در دادگاه های جادوگران آن سال شناخته می شود. در طول ماه ژوئیه و آگوست ، معاینات و محاکمات بیشتر ادامه یافت و تا ماه سپتامبر هجده نفر دیگر محکوم شدند.
یک مرد به نام های جیلز کوری که به همراه همسرش مارتا متهم شده بودند ، از ورود به دادخواست خودداری کردند. به امید این شکنجه ، وی را به زیر بار سنگهای سنگین که بر روی تخته قرار گرفته بود ، تحت فشار قرار دادند. وی گناهکار یا گناهکار نبود ، اما پس از دو روز از این درمان درگذشت. گیلز کوری هشتاد ساله بود.
پنج تن از محکومان در 19 اوت 1692 اعدام شدند. یک ماه بعد ، در 22 سپتامبر ، هشت نفر دیگر به دار آویخته شدند. چند نفر از مرگ فرار کردند - به یک زن بازپرداخت اعطا شد زیرا باردار بود ، دیگری به زندان فرار کرد. تا اواسط سال 1693 همه چیز تمام شد و سالم دوباره به حالت عادی بازگشت.
عواقب بعدی
در مورد هیستری سالم تعدادی تئوری وجود دارد ، از جمله اینکه همه اینها با اختلاف بین خانواده ها آغاز شده است ، یا اینکه دختران "مضطرب" در واقع از مسمومیت ارگوت رنج می برند ، یا اینکه گروهی از زنان جوان در یک جامعه بسیار سرکوبگرانه تصور می کردند. تا ناامیدی های خود را به روشی که از دست خارج می شود ، عملی کنند.
اگرچه این حلق آویز در سال 1692 بود ، اما اثرات آن روی Salem ماندگار بود. بعنوان بزرگتر ، چندین نفر از متهمین نامه های عذرخواهی از خانواده های محكوم را نوشتند. تعدادی از اعدام شدگان از کلیسا بیرون کشیده شدند و بیشتر این دستورات توسط مقامات کلیسای سلیم معکوس شده است. در سال 1711 ، فرماندار مستعمره به تعدادی از افرادی كه زندانی و بعدا آزاد شدند ، غرامت پولی ارائه داد.
داورکاس گوده چهار ساله بود که با مادرش وارد زندان شد و در آنجا نه ماه ماند. اگرچه او به دار آویخته نشده بود ، اما شاهد مرگ مادرش و هیستری توده ای بود که شهرش را مصرف کرده بود. در سن جوانی ، پدرش ابراز نگرانی کرد که دخترش نمی تواند "خود را اداره کند" و تصدیق می شود که به دلیل تجربیات خود در کودکی ، دیوانه شده است.
سلام امروز
امروز ، سالم به عنوان "شهر جادوگران" شناخته شده است و ساکنان تمایل دارند تاریخ این شهر را در آغوش بگیرند. دهکده اصلی سلیم در واقع شهر دنورس است.
افراد زیر در طی محاکمه Salem اعدام شدند:
- اسقف بریج
- جورج برووس
- مارتا حامل
- جیلز کوری *
- مارتا کوری
- مری ایستی
- سارا گود
- الیزابت هوو
- جورج جیکوبز ، سر.
- سوزانا مارتین
- پرستار ربکا
- آلیس پارکر
- مری پارکر
- جان پروکتور
- آن پوداتور
- ویلموت رد
- مارگارت اسکات
- ساموئل واردول
- سارا وایلدز
- جان ویلارد
* در حالی که زنان و مردان دیگر به دار آویخته شده بودند ، جیلز کوری تنها کسی بود که به اعدام فشار آورد.
سرانجام ، این نکته حائز اهمیت است که در حالی که بسیاری از پاکان امروزی ، محاکمات Salem را به عنوان نمونه ای از عدم تحمل مذهبی ذکر می کنند ، در آن زمان ، جادوگری به هیچ وجه به عنوان یک دین دیده نمی شد. این به عنوان یک گناه علیه خدا ، کلیسا و تاج تلقی می شد و بنابراین به عنوان یک جرم رفتار می شد. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ مدرکی غیر از شواهد طیفی و اعترافات اجباری وجود ندارد که هرکدام از متهمین در واقع جادوگری انجام داده اند. برخی گمانه زنی ها وجود دارد مبنی بر این که تنها کسی که احتمالاً به هیچ وجه جادوگری کرده است تیتوبا بوده است ، زیرا سابقه وی در کارائیب (یا احتمالاً هند غربی) ، اما این هرگز تایید نشده است. تیتوبا اندکی پس از شروع حلق آویز از زندان آزاد شد و هرگز محاکمه و محکوم نشد. هیچ اسناد و مدارکی درمورد اینکه ممکن است وی پس از محاکمات به آنجا رفته باشد ، در دست نیست
برای مطالعه بیشتر
- راهنمایی برای Salem Witchcraft Hysteria of 1692 ، توسط دیوید سی براون
- در Snare Snare ، توسط مری بث نورتون
- محاکمات جادوگران سالم - روز به روز شرح حال جامعه تحت محاصره ، توسط مریلین K. Roach
