اساسی ترین شواهد مستقیم تکامل مشاهده مستقیم ما از تکامل است. آفرینندگان ادعا می کنند که تحولات هرگز مشاهده نشده است که ، در واقع ، هم در آزمایشگاه و هم در این زمینه بارها مشاهده شده است.
انتخاب طبیعی مشاهده شده
موارد مشاهده شده از تکامل در چارچوب انتخاب طبیعی رخ می دهد ، که توضیحی اساسی برای تغییرات تکاملی در تئوری تکامل است. می توان محیطی را برای تحریک "نیرویی" بر جمعیت ایجاد کرد به گونه ای که افراد خاصی احتمال بیشتری برای زنده ماندن دارند و ژن های خود را به نسل های آینده منتقل می کنند. نمونه های بی شماری از این موارد در ادبیات وجود دارد که هیچکدام از آنها خلاقیت نمی خوانند.
این واقعیت که انتخاب آثار طبیعی دارای اهمیت است از آنجا که می توانیم اطمینان داشته باشیم که در گذشته تغییرات محیطی وجود داشته است. با توجه به این واقعیت ، ما انتظار داریم که ارگانیسم ها متناسب با محیط های خود تکامل یابند.
توجه: به طور گسترده ای پذیرفته شده است که انتخاب طبیعی تنها روند کار در تکامل نیست. تکامل خنثی نیز نقش دارد. اختلاف نظر در مورد چقدر میزان هر فرآیند به طور کلی در تکامل وجود دارد ، اختلاف نظر وجود دارد. با این حال ، انتخاب طبیعی تنها فرایند تطبیقی پیشنهادی است.
انواع حلقه و تکامل
نوع خاصی از گونه ها وجود دارد که بحث هایی را در بر می گیرد: گونه های حلقه ای. تصور کنید یک خط مستقیم در برخی از مناطق جغرافیایی قابل توجه وجود دارد. در هر دو انتها دو گونه مجزا اما نزدیک به هم وجود دارد ، می گویند نقطه A و نقطه B. این گونه ها به طور معمول در هم آمیخته نمی شوند ، اما یک پیوستار موجودات زنده در طول خط وجود دارد که بین آنها امتداد دارد. این ارگانیسم ها به گونه ای هستند که شما را به نقطه A نزدیکتر می کنید موجودات موجود در خط A را بیشتر شبیه می کنید ، و ارگانیسم های موجود در خط نزدیک تر هستند و هرچه به نقطه B نزدیکتر باشید ، بیشتر شبیه گونه های موجود در نقطه B هستید.
حال تصور کنید که این خط را خم کنید به گونه ای که دو نقطه پایانی در یک مکان قرار بگیرند و یک "حلقه" شکل بگیرد. این شرح اصلی گونه های انگشتر است. شما دو گونه غیر پرورشی و مجزا دارید که در همان منطقه زندگی می کنند و پشت سر بعضی از مناطق جانشین موجودات می شوید به گونه ای که در نقطه "دورترین" حلقه ، موجودات تا حد زیادی هیبریدهای دو گونه مجزا در نقاط شروع هستند. این قابل توجه است زیرا نشان می دهد که تفاوتهای درون گونه ای می تواند به اندازه کافی بزرگ باشد تا اختلاف بین گونه ای ایجاد کند. بنابراین اختلافات بین گونه ها از همان نوع است (هرچند که نه در درجه) با تفاوت بین افراد و جمعیت در یک گونه.
به نظر می رسد که طبیعت فقط در هر زمان و مکانی به انواع گسسته تقسیم می شود. اگر در طول زمان به زیست کره به عنوان یک کل نگاه کنید ، "موانع" بین گونه ها بسیار روان تر به نظر می رسد. گونه های انگشتر نمونه ای از این واقعیت است. با توجه به درک ما از مکانیسم های ژنتیکی زندگی ، منطقی است که فکر کنیم این سیالیت فراتر از سطح گونه تا اختلافات طبقه بندی بالاتر بین گونه ها گسترش می یابد.
Macroevolution در مقابل Microevolution
همانطور که با مکانیسم های اساسی ژنتیکی ، خلاق گرا ها استدلال می کنند که یک خط جادویی وجود دارد که ممکن است تکامل حرکت نکند. به همین دلیل است که آفرینشگرها تعریف کلان را متفاوت از تکامل طلبان تعریف می کنند. از آنجا که خاصیت مشاهده شده است ، براساس تکامل گرا ، کلان تکامل مشاهده شده است. اما به نظر آفرینشگر ، اقتصاد کلان تغییر در نوع است. حتی افراد خلاق نیز به طور کلی استدلال نمی کنند که انتخاب طبیعی صورت نمی گیرد. آنها فقط می گویند تغییراتی که می تواند رخ دهد ، محدود به تغییراتی در نوع ارگانیسم است.
باز هم ، بر اساس درک ما از ژنتیک ، منطقی است که فکر کنیم امکان ایجاد تغییرات در مقیاس بزرگ وجود دارد و هیچ دلیل یا مدرک منطقی برای پشتیبانی از این ایده که آنها نمی توانند رخ دهند وجود دارد. آفرینشگرها طوری عمل می كنند كه گونه‌ها دارای یك ویژگی متمایز هستند كه آنها را از یكدیگر جدا می كند.
ایده گونه ها کاملاً خودسرانه نیست: به عنوان مثال ، در حیوانات جنسی عدم تولید مثل یک "مانع" واقعی است. متأسفانه ، این عقیده که موجودات زنده به شکلی جادویی تقسیم می شوند که باعث می شود آنها از یکدیگر متمایز باشند ، توسط شواهد پشتیبانی نمی شود. گونه های حلقه این مسئله را در مقیاس کوچک نشان می دهند. ژنتیک هیچ دلیلی را نشان نمی دهد که نباید در مقیاس وسیع صادق باشد.
گفتن اینكه گونه ها نمی توانند فراتر از مرزهای "نوع" تغییر كنند ، ایجاد یك خط تقسیم كاملاً دلخواه است كه هیچ مبنای بیولوژیك یا علمی نداشته باشد - به همین دلیل است كه آفرینندگان كه سعی در ایجاد استدلال در مورد "انواع" می كنند ، نمی توانند سازگار باشند ، تعریف منسجم و مفید از آنچه "نوع" است. اختلافات بلافاصله "در زیر" مرز همان اختلاف اختلافات بلافاصله "بالاتر از" مرز خواهد بود. هیچ توجیه منطقی برای ترسیم چنین سطحی وجود ندارد.
نکته مهمی که باید بدانید این است که تکامل دیده شده و مستند شده است و موارد مشاهده شده از ایده انتخاب طبیعی پشتیبانی می کند. منطقی و معقول است که نتیجه بگیریم که در صورت عدم وجود چیزی برای جلوگیری از آن ، یک جانشینی از وقایع مخصوص زاویه سرانجام منجر به واگرایی می شود که موجودات فرزندان در جنس های مختلف ، خانواده ها ، سفارشات و غیره طبقه بندی می شوند.
